وظیفه ما در برابر شبهات چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'رده:(اا): پرسش‌هایی با ۱ پاسخ' به '') |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات پرسش | {{جعبه اطلاعات پرسش | ||
| موضوع اصلی = [[مهدویت (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت]] | | موضوع اصلی = [[مهدویت (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت]] | ||
| تصویر = 7626626268.jpg | | تصویر = 7626626268.jpg | ||
| نمایه وابسته = | | نمایه وابسته = | ||
| مدخل اصلی = [[مهدویت]] | | مدخل اصلی = [[مهدویت]] | ||
| خط ۱۴: | خط ۱۲: | ||
آقای '''[[علی اصغر رضوانی]]'''، در کتاب ''«[[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]»'' در این‌باره گفته است: | آقای '''[[علی اصغر رضوانی]]'''، در کتاب ''«[[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]»'' در این‌باره گفته است: | ||
«برخی معتقدند انسان در هر سنّ و معلوماتی که باشد بی هیچ قید و شرطی می‌تواند به هر سخنی گوش فرا دهد. اینان به آیه شریفه: {{متن قرآن|فَبَشِّرْ عِبَادِ الَّذِينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ}}<ref>زمر، ۱۷، ۱۸.</ref>؛ تمسک می کنند. در صورتی که آیه شریفه در مورد اندیشمندان و صاحب‌نظرانی است که قدرت و توان تشخیص "قول احسن" را دارند نه هر کسی، در هر سن و سال و سطحی از معلومات می‌تواند این چنین باشد. چنان که در ادامه آیه شریفه می‌فرماید: {{متن قرآن|أُوْلَئِكَ الَّذِينَ هَدَاهُمُ اللَّهُ وَأُولَئِكَ هُمْ أُوْلُوا الأَلْبَابِ}}<ref>زمر، ۱۸.</ref>؛ "آنان کسانی اند که خدا هدایتشان کرده و آنان خردمندان و صاحبان مغز و عقل اند." بنابراین تا وقتی که انسان اعتقادهایش را از منابع موثّق و معتبر محکم نکرده و قدرت پاسخگویی به شبهات را ندارد، نباید در این وادی قدم بگذارد. انسان باید زمان‌شناس باشد، برای حال و آینده‌اش برنامه‌ریزی کند؛ نه اینکه بنشیند و هنگامی که با شبهات بنیان کن و تبلیغات مسموم روبه رو شد به فکر چاره‌ای بیفتد، بلکه مانند واکسنی که برای پیشگیری امراض به کودکان تزریق می‌کنند ما نیز با طرح شبهات و جواب آنها به طور فشرده اطلاعی از آنها داشته باشیم تا هنگام مواجهه با مخالفان خود را نباخته و توان جواب گویی را داشته باشیم. [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: {{عربی|«العالم بزمانه لا تهجم علیه اللوابس»}}<ref>کافی، ج۱، ص ۲۷، ح ۲۹؛ تحف العقول، ص ۳۵۶؛ بحار، ج ۷۵، ص ۲۶۹، ح ۱۰۹.</ref>؛ "کسی که زمان‌شناس است شبهات بر او هجوم نخواهد آورد." [[امام علی]]{{ع}} فرمود: {{عربی|«من عرف الأیّام لم یغفل عن الاستعداد»}}<ref>کافی ج۸، ص۲۳، ح۴؛ أمالی، شیخ صدوق، ص۴۰۰، ح۹؛ توحید، ص۷۴، ح۲۷؛ تحف العقول، ص۹۸؛ بحار، ج۷۴، ص۲۸۷، ح۱.</ref>؛ هر کسی که روزگار خود را شناخته و زمان‌شناس باشد از آمادگی غافل نخواهد شد.»<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]، ص۱۴.</ref>. | «برخی معتقدند انسان در هر سنّ و معلوماتی که باشد بی هیچ قید و شرطی می‌تواند به هر سخنی گوش فرا دهد. اینان به آیه شریفه: {{متن قرآن|فَبَشِّرْ عِبَادِ الَّذِينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ}}<ref>زمر، ۱۷، ۱۸.</ref>؛ تمسک می کنند. در صورتی که آیه شریفه در مورد اندیشمندان و صاحب‌نظرانی است که قدرت و توان تشخیص "قول احسن" را دارند نه هر کسی، در هر سن و سال و سطحی از معلومات می‌تواند این چنین باشد. چنان که در ادامه آیه شریفه می‌فرماید: {{متن قرآن|أُوْلَئِكَ الَّذِينَ هَدَاهُمُ اللَّهُ وَأُولَئِكَ هُمْ أُوْلُوا الأَلْبَابِ}}<ref>زمر، ۱۸.</ref>؛ "آنان کسانی اند که خدا هدایتشان کرده و آنان خردمندان و صاحبان مغز و عقل اند." بنابراین تا وقتی که انسان اعتقادهایش را از منابع موثّق و معتبر محکم نکرده و قدرت پاسخگویی به شبهات را ندارد، نباید در این وادی قدم بگذارد. انسان باید زمان‌شناس باشد، برای حال و آینده‌اش برنامه‌ریزی کند؛ نه اینکه بنشیند و هنگامی که با شبهات بنیان کن و تبلیغات مسموم روبه رو شد به فکر چاره‌ای بیفتد، بلکه مانند واکسنی که برای پیشگیری امراض به کودکان تزریق می‌کنند ما نیز با طرح شبهات و جواب آنها به طور فشرده اطلاعی از آنها داشته باشیم تا هنگام مواجهه با مخالفان خود را نباخته و توان جواب گویی را داشته باشیم. [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: {{عربی|«العالم بزمانه لا تهجم علیه اللوابس»}}<ref>کافی، ج۱، ص ۲۷، ح ۲۹؛ تحف العقول، ص ۳۵۶؛ بحار، ج ۷۵، ص ۲۶۹، ح ۱۰۹.</ref>؛ "کسی که زمان‌شناس است شبهات بر او هجوم نخواهد آورد." [[امام علی]] {{ع}} فرمود: {{عربی|«من عرف الأیّام لم یغفل عن الاستعداد»}}<ref>کافی ج۸، ص۲۳، ح۴؛ أمالی، شیخ صدوق، ص۴۰۰، ح۹؛ توحید، ص۷۴، ح۲۷؛ تحف العقول، ص۹۸؛ بحار، ج۷۴، ص۲۸۷، ح۱.</ref>؛ هر کسی که روزگار خود را شناخته و زمان‌شناس باشد از آمادگی غافل نخواهد شد.»<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]، ص۱۴.</ref>. | ||
== منبع‌شناسی جامع مهدویت == | == منبع‌شناسی جامع مهدویت == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۴:۴۸
| وظیفه ما در برابر شبهات چیست؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
| مدخل اصلی | مهدویت |
| تعداد پاسخ | ۱ پاسخ |
وظیفه ما در برابر شبهات چیست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
پاسخ نخست
آقای علی اصغر رضوانی، در کتاب «موعودشناسی و پاسخ به شبهات» در این‌باره گفته است:
«برخی معتقدند انسان در هر سنّ و معلوماتی که باشد بی هیچ قید و شرطی می‌تواند به هر سخنی گوش فرا دهد. اینان به آیه شریفه: ﴿فَبَشِّرْ عِبَادِ الَّذِينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ﴾[۱]؛ تمسک می کنند. در صورتی که آیه شریفه در مورد اندیشمندان و صاحب‌نظرانی است که قدرت و توان تشخیص "قول احسن" را دارند نه هر کسی، در هر سن و سال و سطحی از معلومات می‌تواند این چنین باشد. چنان که در ادامه آیه شریفه می‌فرماید: ﴿أُوْلَئِكَ الَّذِينَ هَدَاهُمُ اللَّهُ وَأُولَئِكَ هُمْ أُوْلُوا الأَلْبَابِ﴾[۲]؛ "آنان کسانی اند که خدا هدایتشان کرده و آنان خردمندان و صاحبان مغز و عقل اند." بنابراین تا وقتی که انسان اعتقادهایش را از منابع موثّق و معتبر محکم نکرده و قدرت پاسخگویی به شبهات را ندارد، نباید در این وادی قدم بگذارد. انسان باید زمان‌شناس باشد، برای حال و آینده‌اش برنامه‌ریزی کند؛ نه اینکه بنشیند و هنگامی که با شبهات بنیان کن و تبلیغات مسموم روبه رو شد به فکر چاره‌ای بیفتد، بلکه مانند واکسنی که برای پیشگیری امراض به کودکان تزریق می‌کنند ما نیز با طرح شبهات و جواب آنها به طور فشرده اطلاعی از آنها داشته باشیم تا هنگام مواجهه با مخالفان خود را نباخته و توان جواب گویی را داشته باشیم. امام صادق (ع) فرمود: «العالم بزمانه لا تهجم علیه اللوابس»[۳]؛ "کسی که زمان‌شناس است شبهات بر او هجوم نخواهد آورد." امام علی (ع) فرمود: «من عرف الأیّام لم یغفل عن الاستعداد»[۴]؛ هر کسی که روزگار خود را شناخته و زمان‌شناس باشد از آمادگی غافل نخواهد شد.»[۵].
منبع‌شناسی جامع مهدویت
پانویس
- ↑ زمر، ۱۷، ۱۸.
- ↑ زمر، ۱۸.
- ↑ کافی، ج۱، ص ۲۷، ح ۲۹؛ تحف العقول، ص ۳۵۶؛ بحار، ج ۷۵، ص ۲۶۹، ح ۱۰۹.
- ↑ کافی ج۸، ص۲۳، ح۴؛ أمالی، شیخ صدوق، ص۴۰۰، ح۹؛ توحید، ص۷۴، ح۲۷؛ تحف العقول، ص۹۸؛ بحار، ج۷۴، ص۲۸۷، ح۱.
- ↑ رضوانی، علی اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص۱۴.