نفاق در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

== [[آثار نفاق]] ==

# '''از بین رفتن [[ایمان]]''': [[نفاق]] [[ایمان]] را از بین می‌‌برد و ریشه‌های آن را از بین می‌‌برد. [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} فرمودند: «[[نفاق]]، [[ایمان]] را تباه می‌کند»<ref>غرر الحکم‌، ج ۱، ص۱۹۲.</ref>

# '''دور شدن از [[حکمت]]''': [[نفاق]] [[مانع]] [[نزول]] [[حکمت]] بر [[قلب]] [[انسان]] است. [[حکمت]] از [[نعمت‌های ویژه الهی]] است که [[خداوند]] آن را "خیر کثیر" خوانده است<ref>يُؤْتىِ الْحِكْمَةَ مَن يَشَاءُ وَ مَن يُؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتىِ‏َ خَيرًْا كَثِيرًا وَ مَا يَذَّكَّرُ إِلَّا أُوْلُواْ الْأَلْبَابِ»؛ سوره بقره، آیه ۲۶۹. </ref>. [[امام علی]] {{ع}} می‌فرماید: «[[حکمت]] بر [[قلب]] [[منافق]] نمی‌نشیند مگر آنکه زود بر می‌خیزد». همچنین می‌فرماید: «[[حکمت]]، در جستجوی [[جایگاه]] خویش، در سینه [[منافق]] بالا و پایین می‌رود تا سرانجام، بر زبان او بنشیند و بیرون رود و [[مؤمن]] آن را بشنود و برباید که به [[حکمت]] سزاوارتر است»<ref>{{متن حدیث|إِنَّ الْکَلِمَةَ مِنَ الْحِکْمَةِ تَتَلَجْلَجُ فِی صَدْرِ الْمُنَافِقِ نُزُوعاً إِلَی مَظَانِّهَا حَتَّی یَلْفَظَ بِهَا، فَیَسْمَعَهَا الْمُؤْمِنُ، فَیَکُونَ أَحَقَّ بِها وَ أَهْلَها، فَیَلْقِفَهَا}}؛ امالی‌، طوسی، ص۶۲۵.</ref>.

== نشانه‌های [[منافق]] ==