زندان در قرآن: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '\=\=\sپانویس\s\=\=↵\{\{پانویس\}\}\n\n\[\[رده\:(.*)در\sقرآن\]\]' به '== پانویس == {{پانویس}}') |
|||
خط ۷: | خط ۷: | ||
}} | }} | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
از دیگر مسائل [[تهدید]] آمیز [[حیات پیامبر]] که در دوران [[دعوت]] اتفاق افتاده و به آن خبر میدهد، [[توطئه]] زندانی کردن [[حضرت]] در [[شهر | از دیگر مسائل [[تهدید]] آمیز [[حیات پیامبر]] که در دوران [[دعوت]] اتفاق افتاده و به آن خبر میدهد، [[توطئه]] زندانی کردن [[حضرت]] در [[شهر مکه]] است. سران [[مشرکان]] نقشه کشیدند که اگر نمیتوانند او را بکشند، زندانی کنند. {{متن قرآن|وَإِذْ يَمْكُرُ بِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِيُثْبِتُوكَ أَوْ يَقْتُلُوكَ أَوْ يُخْرِجُوكَ وَيَمْكُرُونَ وَيَمْكُرُ اللَّهُ وَاللَّهُ خَيْرُ الْمَاكِرِينَ}}<ref>«و (یاد کن) آنگاه را که کافران با تو نیرنگ میباختند تا تو را بازداشت کنند یا بکشند یا بیرون رانند، آنان نیرنگ میباختند و خداوند تدبیر میکرد و خداوند بهترین تدبیر کنندگان است» سوره انفال، آیه ۳۰.</ref> در [[تفسیر]] کلمه {{متن قرآن|لِيُثْبِتُوكَ}} از [[ابن عباس]] و [[حسن]] و [[مجاهد]] و قتاده [[نقل]] شده که گویند: یعنی میخواستند ترا به بند بکشند. عطا و سدی گویند: یعنی میخواستند ترا زندانی کنند ([[مجمع البیان]] ج ۱۰ ص ۲۰۴)<ref>[[محمد جعفر سعیدیانفر|سعیدیانفر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگنامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگنامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۱، ص ۶۷۰.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == |
نسخهٔ ۱۸ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۱۲
مقدمه
از دیگر مسائل تهدید آمیز حیات پیامبر که در دوران دعوت اتفاق افتاده و به آن خبر میدهد، توطئه زندانی کردن حضرت در شهر مکه است. سران مشرکان نقشه کشیدند که اگر نمیتوانند او را بکشند، زندانی کنند. ﴿وَإِذْ يَمْكُرُ بِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِيُثْبِتُوكَ أَوْ يَقْتُلُوكَ أَوْ يُخْرِجُوكَ وَيَمْكُرُونَ وَيَمْكُرُ اللَّهُ وَاللَّهُ خَيْرُ الْمَاكِرِينَ﴾[۱] در تفسیر کلمه ﴿لِيُثْبِتُوكَ﴾ از ابن عباس و حسن و مجاهد و قتاده نقل شده که گویند: یعنی میخواستند ترا به بند بکشند. عطا و سدی گویند: یعنی میخواستند ترا زندانی کنند (مجمع البیان ج ۱۰ ص ۲۰۴)[۲].
منابع
پانویس
- ↑ «و (یاد کن) آنگاه را که کافران با تو نیرنگ میباختند تا تو را بازداشت کنند یا بکشند یا بیرون رانند، آنان نیرنگ میباختند و خداوند تدبیر میکرد و خداوند بهترین تدبیر کنندگان است» سوره انفال، آیه ۳۰.
- ↑ سعیدیانفر و ایازی، فرهنگنامه پیامبر در قرآن کریم، ج۱، ص ۶۷۰.