عبدالله بن سعد ازدی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'یاران امیرالمؤمنین' به 'یاران امیرالمؤمنین')
خط ۵۵: خط ۵۵:


== مقدمه ==
== مقدمه ==
'''عبد الله بن سعد بن نفیل ازدی''' از یاران [[امیرالمؤمنین]] {{صل}} و از فرماندهان [[قیام توابین]] که در سال ۶۵ ق در [[نبرد عین الورده]] به شهادت رسید.
'''عبد الله بن سعد بن نفیل ازدی''' از [[یاران امیرالمؤمنین]] {{صل}} و از فرماندهان [[قیام توابین]] که در سال ۶۵ ق در [[نبرد عین الورده]] به شهادت رسید.


به [[نقل]] از [[طبری]]، عبدالله بن سعد از کسانی است که پس از شهادت امام حسین {{ع}} در [[واقعه کربلا]] به [[همراهی]] [[مسیب بن نجبه]]، [[عبدالله بن وال]] و [[رفاعة بن شداد بجلی]] در منزل [[سلیمان بن صرد خزاعی]]، از [[صحابی|صحابه]] و بزرگان [[کوفه]]، اجتماع کردند و برای خونخواهی [[شهدای کربلا]] با جمعیتی از کوفیان در سال ۶۴ [[قیام توابین]] را تشکیل دادند<ref>ر. ک: تاریخ طبری، ج۵، ص۵۵۲.</ref>. در این اجتماع، سلیمان بن صرد خزاعی اعلام کرد اگر در این نبرد من کشته شدم، امیر و فرمانده شما [[مسیب بن نجبه]] و بعد از او عبدالله بن سعد ازدی و پس از وی [[عبدالله بن وال]] و در آخر [[رفاعة بن شداد بجلی]] است.
به [[نقل]] از [[طبری]]، عبدالله بن سعد از کسانی است که پس از شهادت امام حسین {{ع}} در [[واقعه کربلا]] به [[همراهی]] [[مسیب بن نجبه]]، [[عبدالله بن وال]] و [[رفاعة بن شداد بجلی]] در منزل [[سلیمان بن صرد خزاعی]]، از [[صحابی|صحابه]] و بزرگان [[کوفه]]، اجتماع کردند و برای خونخواهی [[شهدای کربلا]] با جمعیتی از کوفیان در سال ۶۴ [[قیام توابین]] را تشکیل دادند<ref>ر. ک: تاریخ طبری، ج۵، ص۵۵۲.</ref>. در این اجتماع، سلیمان بن صرد خزاعی اعلام کرد اگر در این نبرد من کشته شدم، امیر و فرمانده شما [[مسیب بن نجبه]] و بعد از او عبدالله بن سعد ازدی و پس از وی [[عبدالله بن وال]] و در آخر [[رفاعة بن شداد بجلی]] است.

نسخهٔ ‏۲ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۴۲

عبدالله بن سعد ازدی
تصویر قدیمی از مسجد کوفه
نام کاملعبد الله بن سعد بن نفیل ازدی
جنسیتمرد
از قبیلهازد
پدرسعد بن نفیل ازدی
محل زندگیکوفه
تاریخ شهادت۶۵ هجری
محل شهادتعین الورده
از اصحاب
حضور در جنگقیام توابین
فعالیت‌های اواز رهبران قیام توابین

مقدمه

عبد الله بن سعد بن نفیل ازدی از یاران امیرالمؤمنین a و از فرماندهان قیام توابین که در سال ۶۵ ق در نبرد عین الورده به شهادت رسید.

به نقل از طبری، عبدالله بن سعد از کسانی است که پس از شهادت امام حسین S در واقعه کربلا به همراهی مسیب بن نجبه، عبدالله بن وال و رفاعة بن شداد بجلی در منزل سلیمان بن صرد خزاعی، از صحابه و بزرگان کوفه، اجتماع کردند و برای خونخواهی شهدای کربلا با جمعیتی از کوفیان در سال ۶۴ قیام توابین را تشکیل دادند[۱]. در این اجتماع، سلیمان بن صرد خزاعی اعلام کرد اگر در این نبرد من کشته شدم، امیر و فرمانده شما مسیب بن نجبه و بعد از او عبدالله بن سعد ازدی و پس از وی عبدالله بن وال و در آخر رفاعة بن شداد بجلی است.

پس از شهادت سلیمان بن صرد در صحنه نبرد عین الورده در سال ۶۵ ق، فرماندهی توابین را عبدالله بن سعد ازدی به عهده گرفت و در همین نبرد به شهادت رسید [۲].[۳]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ر. ک: تاریخ طبری، ج۵، ص۵۵۲.
  2. ر. ک: تاریخ طبری، ج۵، ص۵۹۶ و ۶۰۰.
  3. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۸۸۸.