عطاء بن ابی‌مسلم خراسانی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - 'پرونده:9030760879.jpg|22px]] 22px جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی')
جز (جایگزینی متن - ' هـ ' به 'ه‍ ')
خط ۶: خط ۶:
}}
}}
== مقدمه ==
== مقدمه ==
[[ابوایوب عطاء بن عبدالله خراسانی بلخی]] مولای [[مهلب بن ابی صفره]] بود<ref>التاریخ الکبیر ۶/۴۷۴.</ref> و در سال ۵۰ یا ۶۰ هـ متولد شد. او را [[اهل]] [[سمرقند]] یا بلخ دانسته‌اند که در [[شام]] سکونت داشت.<ref>تاریخ مدینة دمشق ۴۰/۴۱۶ و ۴۲۲.</ref> در زمره بصریین به شمار می‌‌رفت و به سبب [[سفر]] به [[خراسان]] و مدتی اقامت در آنجا، به خراسانی ملقب گردید.<ref>سیر اعلام النبلاء ۶/۱۴۰.</ref>
[[ابوایوب عطاء بن عبدالله خراسانی بلخی]] مولای [[مهلب بن ابی صفره]] بود<ref>التاریخ الکبیر ۶/۴۷۴.</ref> و در سال ۵۰ یا ۶۰ه‍ متولد شد. او را [[اهل]] [[سمرقند]] یا بلخ دانسته‌اند که در [[شام]] سکونت داشت.<ref>تاریخ مدینة دمشق ۴۰/۴۱۶ و ۴۲۲.</ref> در زمره بصریین به شمار می‌‌رفت و به سبب [[سفر]] به [[خراسان]] و مدتی اقامت در آنجا، به خراسانی ملقب گردید.<ref>سیر اعلام النبلاء ۶/۱۴۰.</ref>


او از افرادی چون [[سعید بن مسیب]]، [[سعید بن جبیر]]، [[ابومسلم خولائی]] و [[عروة بن زبیر]] [[روایت]] نموده و شاگردانی هم چون فرزندش عثمان، [[ضحاک بن مزاحم هلالی]] و [[عبدالرحمن بن یزید بن جابر]] را [[تربیت]] کرد.<ref>تاریخ مدینة دمشق ۴۰/۴۱۶.</ref>
او از افرادی چون [[سعید بن مسیب]]، [[سعید بن جبیر]]، [[ابومسلم خولائی]] و [[عروة بن زبیر]] [[روایت]] نموده و شاگردانی هم چون فرزندش عثمان، [[ضحاک بن مزاحم هلالی]] و [[عبدالرحمن بن یزید بن جابر]] را [[تربیت]] کرد.<ref>تاریخ مدینة دمشق ۴۰/۴۱۶.</ref>


عطاء فردی [[موثق]]، [[فقیه]]،<ref>تاریخ مدینة دمشق ۴۰/۴۱۶.</ref> [[مفسر]]،<ref>طبقات المفسرین ۱/۳۸۵.</ref> [[واعظ]] و اهل [[فتوا]]، [[جهاد]] و [[عبادت]]<ref>سیر اعلام النبلاء ۶/۱۴۰.</ref> بود. وی در سال ۱۳۳ یا ۱۳۵ هـ درگذشت و در [[بیت المقدس]] [[دفن]] گردید.<ref>تاریخ مدینة دمشق ۴۰/۴۳۶.</ref> [[تفسیر قرآن]] و [[تنزیل قرآن]] اثر اوست.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص۵۱۷.</ref>
عطاء فردی [[موثق]]، [[فقیه]]،<ref>تاریخ مدینة دمشق ۴۰/۴۱۶.</ref> [[مفسر]]،<ref>طبقات المفسرین ۱/۳۸۵.</ref> [[واعظ]] و اهل [[فتوا]]، [[جهاد]] و [[عبادت]]<ref>سیر اعلام النبلاء ۶/۱۴۰.</ref> بود. وی در سال ۱۳۳ یا ۱۳۵ه‍ درگذشت و در [[بیت المقدس]] [[دفن]] گردید.<ref>تاریخ مدینة دمشق ۴۰/۴۳۶.</ref> [[تفسیر قرآن]] و [[تنزیل قرآن]] اثر اوست.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص۵۱۷.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==

نسخهٔ ‏۵ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۳۱

مقدمه

ابوایوب عطاء بن عبدالله خراسانی بلخی مولای مهلب بن ابی صفره بود[۱] و در سال ۵۰ یا ۶۰ه‍ متولد شد. او را اهل سمرقند یا بلخ دانسته‌اند که در شام سکونت داشت.[۲] در زمره بصریین به شمار می‌‌رفت و به سبب سفر به خراسان و مدتی اقامت در آنجا، به خراسانی ملقب گردید.[۳]

او از افرادی چون سعید بن مسیب، سعید بن جبیر، ابومسلم خولائی و عروة بن زبیر روایت نموده و شاگردانی هم چون فرزندش عثمان، ضحاک بن مزاحم هلالی و عبدالرحمن بن یزید بن جابر را تربیت کرد.[۴]

عطاء فردی موثق، فقیه،[۵] مفسر،[۶] واعظ و اهل فتوا، جهاد و عبادت[۷] بود. وی در سال ۱۳۳ یا ۱۳۵ه‍ درگذشت و در بیت المقدس دفن گردید.[۸] تفسیر قرآن و تنزیل قرآن اثر اوست.[۹]

جستارهای وابسته

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. التاریخ الکبیر ۶/۴۷۴.
  2. تاریخ مدینة دمشق ۴۰/۴۱۶ و ۴۲۲.
  3. سیر اعلام النبلاء ۶/۱۴۰.
  4. تاریخ مدینة دمشق ۴۰/۴۱۶.
  5. تاریخ مدینة دمشق ۴۰/۴۱۶.
  6. طبقات المفسرین ۱/۳۸۵.
  7. سیر اعلام النبلاء ۶/۱۴۰.
  8. تاریخ مدینة دمشق ۴۰/۴۳۶.
  9. فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص۵۱۷.