سعد بن حارث بن صمه انصاری: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'شیعیان امیرالمؤمنین' به 'شیعیان امیرالمؤمنین') |
||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
سعد و پدرش [[حارث بن صمه انصاری|حارث]] هر دو از [[اصحاب رسول خدا]] {{صل}} و از [[انصار]] [[خزرجی]] و از [[قبیله بنی نجار]] بودند، پدرش [[حارث بن صمه انصاری|حارث]] در [[جنگ‌های پیامبر]] [[اسلام]] {{صل}} شرکت کرد و در بئر معونه به [[قتل]] رسید <ref>بئر معونه محلی است نزدیک مدینه که پیامبر خدا {{صل}} در سال چهارم هجری چهار ماه بعد از غزوه احد، هفتاد نفر را به سرپرستی منذر بن عمرو جهت دعوت قوم بنی عامر و به درخواست براء بن عازب رئیس بنی عامر به آنجا فرستاد، و تمامی‌هفتاد نفر همگی به غیر از یک نفر به شهادت رسیدند، و حارث بن صمه انصاری پدر سعد هم در میان این شهدا است و در آیه شریفه: {{متن قرآن|وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاءٌ...}} («و کسانی را که در راه خداوند کشته شده‌اند مرده مپندار که زنده‌اند، نزد پروردگارشان روزی می‌برند» سوره آل عمران، آیه ۱۶۹). در شأن این شهدا نازل شد؛ کامل بن اثیر، ص۵۶۳؛ بحارالانوار، ج۲۰، ص۱۴۷.</ref>، اما سعد پس از [[قتل عثمان]] در زمره [[یاران]] و [[شیعیان | سعد و پدرش [[حارث بن صمه انصاری|حارث]] هر دو از [[اصحاب رسول خدا]] {{صل}} و از [[انصار]] [[خزرجی]] و از [[قبیله بنی نجار]] بودند، پدرش [[حارث بن صمه انصاری|حارث]] در [[جنگ‌های پیامبر]] [[اسلام]] {{صل}} شرکت کرد و در بئر معونه به [[قتل]] رسید <ref>بئر معونه محلی است نزدیک مدینه که پیامبر خدا {{صل}} در سال چهارم هجری چهار ماه بعد از غزوه احد، هفتاد نفر را به سرپرستی منذر بن عمرو جهت دعوت قوم بنی عامر و به درخواست براء بن عازب رئیس بنی عامر به آنجا فرستاد، و تمامی‌هفتاد نفر همگی به غیر از یک نفر به شهادت رسیدند، و حارث بن صمه انصاری پدر سعد هم در میان این شهدا است و در آیه شریفه: {{متن قرآن|وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاءٌ...}} («و کسانی را که در راه خداوند کشته شده‌اند مرده مپندار که زنده‌اند، نزد پروردگارشان روزی می‌برند» سوره آل عمران، آیه ۱۶۹). در شأن این شهدا نازل شد؛ کامل بن اثیر، ص۵۶۳؛ بحارالانوار، ج۲۰، ص۱۴۷.</ref>، اما سعد پس از [[قتل عثمان]] در زمره [[یاران]] و [[شیعیان امیرالمؤمنین]] {{ع}} در آمد و در [[جنگ صفین]] شرکت کرد و در رکاب آن [[حضرت]] به سال ۳۷ [[هجری]] در همان [[جنگ]] به [[دست]] [[سپاهیان]] [[معاویه]] به [[شهادت]] رسید <ref>اسدالغابه، ج۲، ص۲۷۲؛ الاصابه، ج۳، ص۵۰؛ اعیان الشیعه، ج۷، ص۳۲۱.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۶۱۳-۶۱۴.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
نسخهٔ ۲۳ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۰۰
این مدخل زیرشاخهٔ بحث اصحاب امام علی است. سعد بن حارث بن صمه انصاری از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: سعد بن حارث بن صمه انصاری در تاریخ اسلامی - سعد بن حارث بن صمه انصاری در تراجم و رجال - پرسش مرتبط ندارد| سعد بن حارث بن صمه انصاری | |
|---|---|
 تصویر نمادین جنگ صفین | |
| نام کامل | سعد بن حارث بن صمه انصاری |
| جنسیت | مرد |
| از قبیله | بنی نجار |
| پدر | حارث بن صمه انصاری |
| تاریخ شهادت | ۳۷ هجری |
| از اصحاب | امام علی |
| حضور در جنگ | جنگ صفین |
مقدمه
سعد و پدرش حارث هر دو از اصحاب رسول خدا (ص) و از انصار خزرجی و از قبیله بنی نجار بودند، پدرش حارث در جنگ‌های پیامبر اسلام (ص) شرکت کرد و در بئر معونه به قتل رسید [۱]، اما سعد پس از قتل عثمان در زمره یاران و شیعیان امیرالمؤمنین (ع) در آمد و در جنگ صفین شرکت کرد و در رکاب آن حضرت به سال ۳۷ هجری در همان جنگ به دست سپاهیان معاویه به شهادت رسید [۲].[۳]
جستارهای وابسته
- حارث بن صمه انصاری (پدر)
منابع
پانویس
- ↑ بئر معونه محلی است نزدیک مدینه که پیامبر خدا (ص) در سال چهارم هجری چهار ماه بعد از غزوه احد، هفتاد نفر را به سرپرستی منذر بن عمرو جهت دعوت قوم بنی عامر و به درخواست براء بن عازب رئیس بنی عامر به آنجا فرستاد، و تمامی‌هفتاد نفر همگی به غیر از یک نفر به شهادت رسیدند، و حارث بن صمه انصاری پدر سعد هم در میان این شهدا است و در آیه شریفه: ﴿وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاءٌ...﴾ («و کسانی را که در راه خداوند کشته شده‌اند مرده مپندار که زنده‌اند، نزد پروردگارشان روزی می‌برند» سوره آل عمران، آیه ۱۶۹). در شأن این شهدا نازل شد؛ کامل بن اثیر، ص۵۶۳؛ بحارالانوار، ج۲۰، ص۱۴۷.
- ↑ اسدالغابه، ج۲، ص۲۷۲؛ الاصابه، ج۳، ص۵۰؛ اعیان الشیعه، ج۷، ص۳۲۱.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۶۱۳-۶۱۴.