قزوین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
از نشانه‌های خروج [[حضرت مهدی]] {{ع}}، خروج مردی از قزوین است که با یکی از پیامبران همنام است، مشرک و مؤمن به اطاعتش می‌شتابند و کوه‌ها را پر از رعب و وحشت می‌سازد<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۱۳؛ الزام الناصب، ص ۸۱.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۵۶۲.</ref> | از نشانه‌های خروج [[حضرت مهدی]] {{ع}}، خروج مردی از قزوین است که با یکی از پیامبران همنام است، مشرک و مؤمن به اطاعتش می‌شتابند و کوه‌ها را پر از رعب و وحشت می‌سازد<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۱۳؛ الزام الناصب، ص ۸۱.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۵۶۲.</ref> | ||
== حاکمان قروین == | |||
{{اصلی|حکومت قزوین}} | |||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۱ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۵۰
مقدمه
درباره قزوین، احادیث متفاوتی آمده است. پیامبر (ص) فرمود: خدا رحمت کند، برادرانم را در قزوین. بهترین پایگاه‌ها زمینی است که آن را قزوین می‌گویند و در آینده به دست مسلمانان گشوده می‌شود. هرکه یک شب برای خدا در آن به سر برد، شهید از دنیا می‌رود و با صدیقین و در زمره پیامبران محشور می‌گردد تا به بهشت درآید[۱]. در حدیثی از امام صادق (ع) آمده است: "ری، قزوین و ساوه ملعون و شوم هستند"[۲]. البته احادیث مربوط به بلاد، نوعاً به اهالی آن‌ها در زمان صدور روایت نظر دارند.
از نشانه‌های خروج حضرت مهدی (ع)، خروج مردی از قزوین است که با یکی از پیامبران همنام است، مشرک و مؤمن به اطاعتش می‌شتابند و کوه‌ها را پر از رعب و وحشت می‌سازد[۳].[۴]
