احمد بن حسین بن محمد بن حاتم: تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط| موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[احمد بن حسین بن محمد بن حاتم در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط = }} | ||
| موضوع مرتبط = | |||
| عنوان مدخل = | |||
| مداخل مرتبط = [[احمد بن حسین بن محمد بن حاتم در تراجم و رجال]] | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
== آشنایی اجمالی == | == آشنایی اجمالی == | ||
[[احمد بن الحسین بن محمد بن حاتم]]<ref>مصحف «احمد بن الحسین عن محمد بن حاتم» است.</ref> تنها در سند یک [[روایت]] [[تفسیر کنز الدقائق]]، به نقل از [[تفسیر فرات کوفی]] آمده است: | [[احمد بن الحسین بن محمد بن حاتم]]<ref>مصحف «احمد بن الحسین عن محمد بن حاتم» است.</ref> تنها در سند یک [[روایت]] [[تفسیر کنز الدقائق]]، به نقل از [[تفسیر فرات کوفی]] آمده است: | ||
{{متن حدیث|حَدَّثَنِي جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ الْفَزَارِيُّ قَالَ حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ الْحُسَيْنِ [الْعَلَوِيُّ] عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ حَاتِمٍ عَنْ هَارُونَ بْنِ الْجَهْمِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ [ع] يَقُولُ قَوْلُ اللَّهِ [تَعَالَى فِي كِتَابِهِ] {{متن قرآن|الَّذِينَ يَحْمِلُونَ الْعَرْشَ وَمَنْ حَوْلَهُ}}<ref>«کسانی که عرش خداوند را برمیدارند و پیرامونیان آن، با سپاس پروردگارشان را به پاکی میستایند» سوره غافر، آیه ۷.</ref> يُسَبِّحُونَ يَعْنِي مُحَمَّداً وَ عَلِيّاً وَ الْحَسَنَ وَ الْحُسَيْنَ {{عم}} وَ إِبْرَاهِيمَ وَ إِسْمَاعِيلَ وَ مُوسَى وَ عِيسَى {{عم}}}}<ref>تفسیر کنز الدقائق، ج۱۱، ص۳۵۷، به نقل از: تفسیر فرات الکوفی، ص۳۷۵، ح۵۰۴.</ref>. | {{متن حدیث|حَدَّثَنِي جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ الْفَزَارِيُّ قَالَ حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ الْحُسَيْنِ [الْعَلَوِيُّ] عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ حَاتِمٍ عَنْ هَارُونَ بْنِ الْجَهْمِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ [ع] يَقُولُ قَوْلُ اللَّهِ [تَعَالَى فِي كِتَابِهِ] {{متن قرآن|الَّذِينَ يَحْمِلُونَ الْعَرْشَ وَمَنْ حَوْلَهُ}}<ref>«کسانی که عرش خداوند را برمیدارند و پیرامونیان آن، با سپاس پروردگارشان را به پاکی میستایند» سوره غافر، آیه ۷.</ref> يُسَبِّحُونَ يَعْنِي مُحَمَّداً وَ عَلِيّاً وَ الْحَسَنَ وَ الْحُسَيْنَ {{عم}} وَ إِبْرَاهِيمَ وَ إِسْمَاعِيلَ وَ مُوسَى وَ عِيسَى {{عم}}}}<ref>تفسیر کنز الدقائق، ج۱۱، ص۳۵۷، به نقل از: تفسیر فرات الکوفی، ص۳۷۵، ح۵۰۴.</ref>. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۵۰
آشنایی اجمالی
احمد بن الحسین بن محمد بن حاتم[۱] تنها در سند یک روایت تفسیر کنز الدقائق، به نقل از تفسیر فرات کوفی آمده است:
«حَدَّثَنِي جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ الْفَزَارِيُّ قَالَ حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ الْحُسَيْنِ [الْعَلَوِيُّ] عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ حَاتِمٍ عَنْ هَارُونَ بْنِ الْجَهْمِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ [ع] يَقُولُ قَوْلُ اللَّهِ [تَعَالَى فِي كِتَابِهِ] ﴿الَّذِينَ يَحْمِلُونَ الْعَرْشَ وَمَنْ حَوْلَهُ﴾[۲] يُسَبِّحُونَ يَعْنِي مُحَمَّداً وَ عَلِيّاً وَ الْحَسَنَ وَ الْحُسَيْنَ (ع) وَ إِبْرَاهِيمَ وَ إِسْمَاعِيلَ وَ مُوسَى وَ عِيسَى (ع)»[۳].
در منبع اصلی، یعنی تفسیر فرات به جای عنوان «احمد بن الحسین بن محمد بن حاتم»، «احمد بن الحسین، عن محمد بن حاتم»[۴] ثبت شده است.
با مراجعه و تحقیق در کتب روایی و رجالی، روشن میگردد که عنوان مزبور، یعنی «احمد بن الحسین بن محمد بن حاتم»، مصحف «احمد بن الحسین عن محمد بن حاتم» است، به سه دلیل:
- این عنوان در هیچ سند دیگر و در هیچ کتاب رجالی ذکر نشده است.
- احمد بن الحسین، گاه با همین عنوان[۵] و گاه با پسوند «الهاشمی»[۶] و «العلوی»[۷] از محمد بن حاتم قطان روایت کرده و راوی از احمد بن حسین در آن موارد نیز جعفر بن محمد بن مالک فزاری است.
- روایت مزبور، در کتاب تأویل الآیات الظاهرة نیز نقل شده و سند آن بدین صورت ثبت گردیده است: "احمد بن الحسین العلوی، عن محمد بن حاتم، عن هارون بن الجهم..."[۸].
بنابراین کسی که از هارون بن جهم روایت میکند، «محمد بن حاتم» است نه «احمد بن حسین بن محمد بن حاتم».[۹]
منابع
پانویس
- ↑ مصحف «احمد بن الحسین عن محمد بن حاتم» است.
- ↑ «کسانی که عرش خداوند را برمیدارند و پیرامونیان آن، با سپاس پروردگارشان را به پاکی میستایند» سوره غافر، آیه ۷.
- ↑ تفسیر کنز الدقائق، ج۱۱، ص۳۵۷، به نقل از: تفسیر فرات الکوفی، ص۳۷۵، ح۵۰۴.
- ↑ تفسیر فرات الکوفی، ص۳۷۵، ح۵۰۴.
- ↑ ر. ک: تفسیر فرات کوفی، ص۶۲ - ۶۳، ح۲۸ و۲۴۱، ح۳۲۶.
- ↑ ر. ک: تفسیر فرات کوفی، ص۵۷۷ - ۵۷۸، ح۷۴۲.
- ↑ ر. ک: تفسیر کنز الدقائق، ج۱۳، ص۴۱۴.
- ↑ تأویل الآیات الظاهرة، ص۶۹۱.
- ↑ جوادی آملی، عبدالله، رجال تفسیری، ج۲ ص ۲۳۸-۲۳۹.