الگو:صفحهٔ اصلی/مدخل برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۹ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۱۱

عصمت پیامبر خاتم از جمله مباحثی است که در قرآن کریم و روایات اهل بیت(ع) به وضوح بیان شده است. متکلمان امامیه عصمت را شرط لازم نبوت دانسته و پیامبر خاتم را پیش و پس از تصدی منصب از ارتکاب هر نوع گناه، نسیان، خطا، اشتباه و حتی ترک اولی معصوم می‌دانند. مشهور متکمان اهل سنت به اصل معصوم بودن انبیا(ع) باور دارند با این حال در گستره عصمت انبیا میان پیروان مذاهب مختلف اهل سنت، اختلافات بسیاری وجود دارد.

مهمترین براهین عقلی اثبات عصمت پیامبرخاتم (ص) که همان براهین اثبات لزوم یا ضرورت عصمت معصومان هستند، عبارت‌اند از: برهان لزوم هدایت بشر؛ برهان وجوب اطاعت از معصوم و برهان لطف.

از ادله قرآنی و روایی نیز عصمت حضرت استفاده می‌شود. برخی از این ادله عبارت‌اند از:

آیات مشتمل بر عصمت پیامبران: در برخی از آیات قرآن کریم خصوصیاتی همچون اصطفای الهی، وجوب اطاعت تام و عدم تسلط شیطان بر برخی انسان‌های برگزیده و نیز الگو بودن انبیا بیان شده که به مصونیت ایشان از ارتکاب کبائر، خطا، نسیان و اشتباه که همان حقیقت عصمت است، اشاره دارند.
آیات منحصر در عصمت پیامبر خاتم(ص): آیات دال بر عصمت رسول خدا(ص) را می‌توان در چهار عنوان خلاصه نمود: "خبر دوری حضرت از گمراهی و هوای نفس"؛ "امر به اطاعت مطلق از آن حضرت"؛ "معرفی حضرت به عنوان اسوه حسنه" و "تاکید بر عدم ارتکاب فراموشی".
روایات مشتمل بر عصمت انبیاء: در روایات متعددی بر قطعی بودن عصمت انبیا(ع) تأکید شده است از جمله آنها روایتی از امام باقر(ع) که در آن آمده است: «انبیا گناه نمی‌کنند؛ چون همگی معصوم و پاک‌اند و آنان مرتکب گناه کوچک یا بزرگ نمی‌شوند».
1. روایات منحصر در عصمت پیامبر خاتم(ص): روایات متعددی بر عصمت پیامبراکرم(ص) دلالت دارند که مهمترین آنها روایاتی است که ذیل آیات مرتبط با عصمت آن حضرت در قرآن کریم در تفاسیر روایی نقل شده است. علاوه بر آن می‌توان به احادیث تطهیر، مباهله نیز در ذیل آیات مرتبط با آنها استناد نمود.

ادامه

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-'''[[عبدالعظیم حسنی| عبدالعظیم حسنی]]''' از نوادگان [[امام مجتبی]]{{ع}} است که به دلیل حضورش در [[شهر]] [[ری]] بین [[ایرانیان]] [[شهرت]] دارد. [[نجاشی]] به نقل از [[احمد برقی]] می‌‌نویسد: عبدالعظیم از [[حاکم]] وقت گریخته، به ری آمد و در اتاق کوچکی در زیرخانه یکی از [[شیعیان]] ساکن شد و اوقات را به [[عبادت]] می‌‌گذراند. [[روز]] را به [[روزه]] و شب را به [[تهجد]] مشغول بود و گاه پنهانی بیرون می‌‌رفت و قبری را که اکنون مقابل بارگاه اوست، [[زیارت]] می‌‌نمود و می‌‌گفت: او از فرزندان [[موسی بن جعفر]]{{ع}}است. کم کم [[مردم]] از حضور وی [[آگاه]] شدند. عبدالعظیم سرانجام [[بیمار]] شد و از [[دنیا]] رفت و هنگامی که لباسش را بیرون آوردند تا او را [[غسل]] دهند به نسبش پی بردند، چون کاغذی در لباسش یافتند که نام و نسب خود را تا [[امیر مؤمنان]]{{ع}} ثبت کرده بود.
+'''[[عصمت پیامبر خاتم|عصمت پیامبر خاتم]]''' از جمله مباحثی است که در [[قرآن کریم]] و [[روایات]] [[اهل بیت]]{{ع}} به وضوح بیان شده است. متکلمان امامیه عصمت را شرط لازم نبوت دانسته و پیامبر خاتم را پیش و پس از تصدی منصب از ارتکاب هر نوع گناه، نسیان، خطا،  اشتباه و حتی ترک اولی معصوم می‌دانند. مشهور متکمان اهل سنت به اصل [[معصوم]] بودن [[انبیا]]{{ع}} [[باور]] دارند با این حال در گستره عصمت انبیا میان پیروان [[مذاهب]] مختلف اهل سنت، اختلافات بسیاری وجود دارد.
-از [[امام حسن عسکری]]{{ع}} [[روایت]] شده که [[زیارت]] عبدالعظیم در [[ری]] معادل [[زیارت امام حسین]]{{ع}} است، اما [[مرحوم خوئی]] این خبر را [[ضعیف]] می‌‌داند. [[وفات]] حسنی را در نیمه [[شوال]] یکی از سال‌های ۲۵۰ تا ۲۵۵ نوشته‌اند. کتاب‌های "خطب امیرالمؤمنین{{ع}}" و "الیوم و اللیلة" از اوست.
+مهمترین براهین عقلی اثبات [[عصمت]] [[پیامبرخاتم]] {{صل}} که همان براهین اثبات لزوم یا ضرورت عصمت معصومان هستند، عبارت‌اند از: برهان لزوم هدایت بشر؛ [[برهان]] وجوب [[اطاعت]] از [[معصوم]] و [[برهان لطف]].
-<div class="mainpage_box_more">[[عبدالعظیم حسنی|ادامه]]</div>
+از ادله قرآنی و روایی نیز عصمت حضرت استفاده می‌شود. برخی از این ادله عبارت‌اند از:
+# '''آیات مشتمل بر عصمت پیامبران:''' در برخی از [[آیات قرآن کریم]] خصوصیاتی همچون اصطفای [[الهی]]، [[وجوب اطاعت]] تام و عدم [[تسلط]] [[شیطان]] بر برخی [[انسان‌های برگزیده]] و نیز [[الگو]] بودن [[انبیا]] بیان شده که به مصونیت ایشان از ارتکاب کبائر، [[خطا]]، [[نسیان]] و [[اشتباه]] که همان [[حقیقت عصمت]] است، اشاره دارند.
+# '''آیات منحصر در عصمت پیامبر خاتم{{صل}}:''' [[آیات]] دال بر [[عصمت رسول خدا]]{{صل}} را می‌توان در چهار عنوان خلاصه نمود: "خبر دوری حضرت از [[گمراهی]] و [[هوای نفس]]"؛ "[[ امر]] به [[اطاعت]] مطلق از آن حضرت"؛ "معرفی حضرت به عنوان [[اسوه حسنه]]" و "تاکید بر عدم ارتکاب [[فراموشی]]".
+# '''روایات مشتمل بر عصمت انبیاء:''' در [[روایات]] متعددی بر [[قطعی]] بودن [[عصمت انبیا]]{{ع}} تأکید شده است از جمله آنها روایتی از [[امام باقر]]{{ع}} که در آن آمده است: «[[انبیا]] [[گناه]] نمی‌کنند؛ چون همگی [[معصوم]] و پاک‌اند و آنان [[مرتکب گناه]] کوچک یا بزرگ نمی‌شوند».
+## '''روایات منحصر در عصمت پیامبر خاتم{{صل}}:''' [[روایات]] متعددی بر [[عصمت]] [[پیامبراکرم]]{{صل}} دلالت دارند که مهمترین آنها روایاتی است که ذیل [[آیات]] مرتبط با [[عصمت]] آن حضرت در [[قرآن کریم]] در [[تفاسیر روایی]] [[نقل]] شده است. علاوه بر آن می‌توان به [[احادیث]] [[تطهیر]]، [[مباهله]] نیز در ذیل [[آیات]] مرتبط با آنها استناد نمود.
+<div class="mainpage_box_more">[[عصمت پیامبر خاتم|ادامه]]</div>