(صفحه‌ای تازه حاوی «{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} == آشنایی اجمالی == ابوالبرکات عمر بن ابراهیم بن محمد زیدی علوی حسینی قرشی در سال ۴۴۲ه در کوفه متولد شد و خاندانش از احفاد امام علی{{ع}} به شمار می‌‌روند. گفته‌اند او با...» ایجاد کرد)
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }}
#تغییر_مسیر [[عمر بن ابراهیم زیدی علوی]]
== آشنایی اجمالی ==
[[ابوالبرکات عمر بن ابراهیم بن محمد زیدی علوی حسینی قرشی]] در سال ۴۴۲ه در [[کوفه]] متولد شد و خاندانش از احفاد [[امام علی]]{{ع}} به شمار می‌‌روند. گفته‌اند او با سیزده واسطه به آن حضرت [[نسب]] می‌‌برد. ابوالبرکات پس از [[رشد]] و بالندگی به تحصیل [[علوم اسلامی]] روی کرد و در کوفه و [[بغداد]] به [[استماع]] [[حدیث]] پرداخت؛ سپس به [[بلاد شام]] [[سفر]] کرد و مدتی در [[دمشق]] و [[حلب]] اقامت گزید؛ بعد از آن به کوفه بازگشت و در محله‌ای به نام «[[سبیع]]» در [[مسجد ابواسحاق سبیعی]] به [[اقامه نماز]] پرداخت. او از استادانی چون [[ابوبکر خطیب]]، [[ابونقور]] و [[ابوبسری]] بهره جست و در [[فقه]]، حدیث، [[تفسیر]]، لغت و [[ادب]] [[معرفت]] کافی پیدا نمود. <ref>المنتظم، ج ۱۳، ص۴۱.</ref> [[زیدی]] [[زندگی]] [[سختی]] داشت، به اندک قانع و در [[فقر]] [[صابر]] بود. راجع به [[مذهب]] وی در منابع آمده است او در [[کلام]] زیدی مذهب و در فقه [[حنفی]] بود. از [[ابوالغنائم بن فرس]] نقل شده است: «[[عمر]] به طریقه [[جارودیه]] (از فرق [[زیدیه]]) عمل می‌‌کرد و او را ندیدم که از جنابت [[غسل]] کند». [[ابوطالب]] بن [[هراس]] نیز گوید: «ابوالبرکات [[معتقد]] به قدر و [[مخلوق بودن قرآن]] بود». <ref>معجم الادباء، ج ۱۵، ص۲۵۷.</ref> برخی نیز او را به رفض متهم نمودند. <ref>شذرات الذهب، ج ۴، ص۱۲۲.</ref>[[محمد بن علی بن عبدالرحمان علوی]] از [[استادان]] [[اجازه]] وی به شمار می‌‌رفت. از شاگردان زیدی می‌‌توان به [[ابوسعد سمعانی]]، [[ابوالقاسم بن عساکر]] و [[ابوموسی مدینی]] اشاره کرد. <ref>تاریخ الاسلام، ج ۳۶، ص۵۱۳.</ref> سمعانی گوید: «پدرم از ابوالبرکات [[حدیث]] شنیده است، او فردی کثیرالفضل و وافرالعقل بود. <ref>الانساب، ج ۳، ص۱۸۸ و ۲۱۸.</ref> و با وجود سالخوردگی، در [[نگارش]] سریع بود و خطی [[نیکو]] داشت». <ref>الوافی بالوفیات، ج ۲۲، ص۴۱۲.</ref> ابوالبرکات در ۹۷ سالگی در سال ۵۳۹ه<ref> شذرات الذهب، ج ۴، ص۱۲۲.</ref> و در ایام [[خلافت]] المقتفی [[وفات]] یافت و در [[مقبره]] [[علویون]] کوفه به خاک سپرده شد. از آثار وی می‌‌توان به شرح اللمع ابن جنی، <ref>معجم الادباء، ج ۱۵، ص۲۵۷.</ref> تصحیح الاذان بحّی علی خیرالعمل<ref>مؤلفات زیدیه، ج ۱، ص۲۸۹.</ref> و نیز تألیفاتی درباره با [[علم نحو]] اشاره کرد<ref>المنتظم، ج ۱۳، ص۴۱.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۴، ص۲۴۸ - ۲۴۹.</ref>
== منابع ==
{{منابع}}
# [[پرونده: IM009687.jpg|22px]] جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۴ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۴''']]
