کوفه در معارف و سیره علوی: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۶۶: خط ۶۶:
امیرمؤمنان{{ع}} در نخستین [[جمعه]] پس از ورود به [[کوفه]]، [[نماز جمعه]] را اقامه کرد و سپس عاملان و [[حکمرانان]] خود را [[منصوب]] فرمود و به [[شهرها]] گسیل کرد<ref>منقری، نصر بن مزاحم، پیکار صفین (ترجمه وقعة صفین)، ص۲۳؛ ابن ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۱۰۸.</ref>.
امیرمؤمنان{{ع}} در نخستین [[جمعه]] پس از ورود به [[کوفه]]، [[نماز جمعه]] را اقامه کرد و سپس عاملان و [[حکمرانان]] خود را [[منصوب]] فرمود و به [[شهرها]] گسیل کرد<ref>منقری، نصر بن مزاحم، پیکار صفین (ترجمه وقعة صفین)، ص۲۳؛ ابن ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۱۰۸.</ref>.


[[حضرت علی]]{{ع}} از دوازدهم [[رجب]] سال ۳۶. ق که به [[کوفه]] آمد، تا [[ماه رمضان]] [[سال ۴۰ ق]]. که به [[شهادت]] رسید، از کوفه بر [[جهان اسلام]] [[حکومت]] می‌کرد. در این مدت وقایع [[سیاسی]] و نظامی سرنوشت‌سازی پدید آمد که تا آن [[زمان]] بی‌سابقه بود: [[سرکشی]] [[معاویه]] در برابر [[خلیفه]] [[مسلمانان]] و اعلام [[خودمختاری]] او که سرانجام به [[جنگ صفین]] انجامید، [[تحمیل]] [[حکمیت]] به خلیفه [[واجب الاطاعه]]، ظهور [[خوارج]]، که گذشته از فتنه‌های سیاسی‌اش در دوران [[خلافت امیرمؤمنان]]{{ع}}، [[فرقه‌سازی]] مذهبی را نیز در [[اسلام]] [[بدعت]] نهاد، سرکشی کسانی که [[جنگ نهروان]] را پی ریختند، تجزیه [[مصر]] از قلمرو [[امیرمؤمنان]]{{ع}}، جنایات و حملات غافلگیرانه عوامل معاویه به [[عراق]] و [[حجاز]] و [[یمن]]، [[شورش]] [[خریت بن راشدناجی]] و سرانجام شهادت مظلومانه امیرمؤمنان{{ع}} از مهم‌ترین رویدادهای این دوره‌اند. در این میان، سهم [[مردم کوفه]] و [[رفتار]] آنان بسی مهم است. [[اهل کوفه]] یا خود عامل پدید آمدن برخی از این حوادث بودند، یا با سستی‌های خود، [[دشمن]] را [[یاری]] رساندند. از این رو، شایسته می‌نماید در این بخش از مقاله سهم کوفه و [[کوفیان]] را در این حوادث به [[پژوهش]] نهیم.<ref>[[محمد حسین رجبی|رجبی، محمد حسین]]، [[کوفه (مقاله)| مقاله «کوفه»]]، [[دانشنامه امام علی ج۹ (کتاب)|دانشنامه امام علی ج۹]] ص ۴۰۱.</ref>
[[حضرت علی]]{{ع}} از دوازدهم [[رجب]] سال ۳۶. ق که به [[کوفه]] آمد، تا [[ماه رمضان]] [[سال ۴۰ ق]]. که به [[شهادت]] رسید، از کوفه بر [[جهان اسلام]] [[حکومت]] می‌کرد. در این مدت وقایع [[سیاسی]] و نظامی سرنوشت‌سازی پدید آمد که تا آن [[زمان]] بی‌سابقه بود: [[سرکشی]] [[معاویه]] در برابر [[خلیفه]] [[مسلمانان]] و اعلام [[خودمختاری]] او که سرانجام به [[جنگ صفین]] انجامید، [[تحمیل]] [[حکمیت]] به خلیفه [[واجب الاطاعه]]، ظهور [[خوارج]]، که گذشته از فتنه‌های سیاسی‌اش در دوران [[خلافت امیرمؤمنان]]{{ع}}، [[فرقه‌سازی]] مذهبی را نیز در [[اسلام]] [[بدعت]] نهاد، سرکشی کسانی که [[جنگ نهروان]] را پی ریختند، تجزیه [[مصر]] از قلمرو [[امیرمؤمنان]]{{ع}}، جنایات و حملات غافلگیرانه عوامل معاویه به [[عراق]] و [[حجاز]] و [[یمن]]، [[شورش]] [[خریت بن راشد ناجی]] و سرانجام شهادت مظلومانه امیرمؤمنان{{ع}} از مهم‌ترین رویدادهای این دوره‌اند. در این میان، سهم [[مردم کوفه]] و [[رفتار]] آنان بسی مهم است. [[اهل کوفه]] یا خود عامل پدید آمدن برخی از این حوادث بودند، یا با سستی‌های خود، [[دشمن]] را [[یاری]] رساندند. از این رو، شایسته می‌نماید در این بخش از مقاله سهم کوفه و [[کوفیان]] را در این حوادث به [[پژوهش]] نهیم.<ref>[[محمد حسین رجبی|رجبی، محمد حسین]]، [[کوفه (مقاله)| مقاله «کوفه»]]، [[دانشنامه امام علی ج۹ (کتاب)|دانشنامه امام علی ج۹]] ص ۴۰۱.</ref>


==[[کوفیان]] و [[سرکشی]] [[شامیان]]==
==[[کوفیان]] و [[سرکشی]] [[شامیان]]==
۲۱۸٬۲۲۷

ویرایش