ابر در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
(←مقدمه) |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
[[حضرت صادق]] {{ع}} فرمود: [[حضرت مهدی]] {{ع}} در [[آخرالزمان]] [[ظهور]] می‌کند در حالی که ابری بالای سر او سایه افکنده است و او را از حرارت [[آفتاب]] حفظ می‌کند و به همراه او حرکت می‌کند و با زبانی [[فصیح]] می‌گوید: این شخص [[مهدی موعود]] است!<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۲۱.</ref> | [[حضرت صادق]] {{ع}} فرمود: [[حضرت مهدی]] {{ع}} در [[آخرالزمان]] [[ظهور]] می‌کند در حالی که ابری بالای سر او سایه افکنده است و او را از حرارت [[آفتاب]] حفظ می‌کند و به همراه او حرکت می‌کند و با زبانی [[فصیح]] می‌گوید: این شخص [[مهدی موعود]] است!<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۲۱.</ref> | ||
[[رسول خدا]] {{صل}} فرمود: [[قبل از ظهور]] [[حضرت]] ابری سیاه از طرف [[مغرب]] می‌آید و مانند سپری روی [[آسمان]] را می‌گیرد؛ و صدایی شنیده می‌شود که می‌گوید: «ای [[مردم]]!» بعضی آن صدا را شنیده و بعضی [[شک]] دارند و از یکدیگر سؤال می‌کنند. بار دیگر آن ندا می‌آید و همگی می‌شنوند. در سومین بار ندا می‌آید: «ای [[مردم]]! [[فرمان خدا]] فرا رسید، پس [[عجله]] نکنید»<ref>{{متن قرآن|أَتَى أَمْرُ اللَّهِ فَلَا تَسْتَعْجِلُوهُ}} سوره نحل، آیه ۱.</ref>. | [[رسول خدا]] {{صل}} فرمود: [[قبل از ظهور]] [[حضرت]] ابری سیاه از طرف [[مغرب]] می‌آید و مانند سپری روی [[آسمان]] را می‌گیرد؛ و صدایی شنیده می‌شود که می‌گوید: «ای [[مردم]]!» بعضی آن صدا را شنیده و بعضی [[شک]] دارند و از یکدیگر سؤال می‌کنند. بار دیگر آن ندا می‌آید و همگی می‌شنوند. در سومین بار ندا می‌آید: «ای [[مردم]]! [[فرمان خدا]] فرا رسید، پس [[عجله]] نکنید»<ref>{{متن قرآن|أَتَى أَمْرُ اللَّهِ فَلَا تَسْتَعْجِلُوهُ}} سوره نحل، آیه ۱.</ref>. | ||
آنگاه [[رسول خدا]] فرمود: به [[خدا]] [[سوگند]] (گویا می‌بینم) که در آن روز دو شریک بساط فروش خویش را پهن کرده و جمع نمی‌کنند؛ شخصی که برای آبیاری مهیا شده، به آبیاری نمی‌رود؛ مردی شیر شترش را دوشیده تا بنوشد، اما نمی‌نوشد؛ همگی به گونه‌ای به [[فکر]] [[نجات]] خود هستند<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۲۲.</ref>. | آنگاه [[رسول خدا]] فرمود: به [[خدا]] [[سوگند]] (گویا می‌بینم) که در آن روز دو شریک بساط فروش خویش را پهن کرده و جمع نمی‌کنند؛ شخصی که برای آبیاری مهیا شده، به آبیاری نمی‌رود؛ مردی شیر شترش را دوشیده تا بنوشد، اما نمی‌نوشد؛ همگی به گونه‌ای به [[فکر]] [[نجات]] خود هستند<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۲۲.</ref>. | ||
[[رسول خدا]] {{صل}} فرمود: [[مهدی]] {{ع}} [[ظهور]] می‌کند، در حالی که بالای سر او ابری در حرکت است و صدایی از آن شنیده می‌شود که می‌گوید: این شخص [[مهدی]] {{ع}} است، [[جانشین]] خداست، ای [[مردم]] پیرویش کنید!<ref>وافی: ج ۲، ص ۱۱۳.</ref> | [[رسول خدا]] {{صل}} فرمود: [[مهدی]] {{ع}} [[ظهور]] می‌کند، در حالی که بالای سر او ابری در حرکت است و صدایی از آن شنیده می‌شود که می‌گوید: این شخص [[مهدی]] {{ع}} است، [[جانشین]] خداست، ای [[مردم]] پیرویش کنید!<ref>وافی: ج ۲، ص ۱۱۳.</ref> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۱۵
این مدخل زیرشاخهٔ بحث ابر است. ابر از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: ابر در قرآن - ابر در فقه اسلامی - ابر در معارف مهدویت - ابر در معارف و سیره رضوی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
حضرت صادق (ع) فرمود: حضرت مهدی (ع) در آخرالزمان ظهور می‌کند در حالی که ابری بالای سر او سایه افکنده است و او را از حرارت آفتاب حفظ می‌کند و به همراه او حرکت می‌کند و با زبانی فصیح می‌گوید: این شخص مهدی موعود است![۱]
رسول خدا (ص) فرمود: قبل از ظهور حضرت ابری سیاه از طرف مغرب می‌آید و مانند سپری روی آسمان را می‌گیرد؛ و صدایی شنیده می‌شود که می‌گوید: «ای مردم!» بعضی آن صدا را شنیده و بعضی شک دارند و از یکدیگر سؤال می‌کنند. بار دیگر آن ندا می‌آید و همگی می‌شنوند. در سومین بار ندا می‌آید: «ای مردم! فرمان خدا فرا رسید، پس عجله نکنید»[۲].
آنگاه رسول خدا فرمود: به خدا سوگند (گویا می‌بینم) که در آن روز دو شریک بساط فروش خویش را پهن کرده و جمع نمی‌کنند؛ شخصی که برای آبیاری مهیا شده، به آبیاری نمی‌رود؛ مردی شیر شترش را دوشیده تا بنوشد، اما نمی‌نوشد؛ همگی به گونه‌ای به فکر نجات خود هستند[۳].
رسول خدا (ص) فرمود: مهدی (ع) ظهور می‌کند، در حالی که بالای سر او ابری در حرکت است و صدایی از آن شنیده می‌شود که می‌گوید: این شخص مهدی (ع) است، جانشین خداست، ای مردم پیرویش کنید![۴]
امام باقر (ع) فرمود: خداوند ابر سخت[۵] را برای صاحب شما (حضرت مهدی (ع)) ذخیره کرده است، هرگاه چنین ابری پدیدار شد صاحب شما بر آن سوار می‌شود و بی‌گمان او بر ابر سوار خواهد شد و با آن به سوی آسمان بالا رفته و آسمان هفت‌گانه را در می‌نوردد[۶].
حضرت صادق (ع) فرمود: خداوند ذوالقرنین را بین انتخاب ابر سخت و ابر رام[۷] مخیر کرد و او هم ابر رام را برگزید، و اگر او ابر سخت را انتخاب می‌کرد، اجازه استفاده از آن را نداشت چون این ابر برای حضرت مهدی (ع) ذخیره شده است[۸][۹].
مقدمه
به ابرهایی گویند که در آن رعد و برق و آذرخش و صاعقه باشد. امام باقر (ع) فرمود: ابر سخت، برای حضرت صاحب (ع) ذخیره شده است. هرگاه ابری چنین بود، صاحب شما بر آن سوار است. بی‌شک او سوار بر ابر می‌شود و با آن به سوی آسمان بالا می‌رود و آسمان‌ها و زمین‌های هفت‌گانه را می‌پیماید[۱۰]. امام صادق (ع) فرمود: خداوند، ذوالقرنین را در انتخاب بین دو ابر سخت و رام مخیر کرد. او ابر رام را برگزید. و اگر ابر سخت را برمی‌گزید، اجازه استفاده از آن را نداشت، زیرا خداوند، ابر سخت را برای حضرت قائم (ع) ذخیره کرده است[۱۱][۱۲].
پرسش مستقیم
منابع
پانویس
- ↑ سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۲۱.
- ↑ ﴿أَتَى أَمْرُ اللَّهِ فَلَا تَسْتَعْجِلُوهُ﴾ سوره نحل، آیه ۱.
- ↑ سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۲۲.
- ↑ وافی: ج ۲، ص ۱۱۳.
- ↑ ابر سخت به ابری گفته می‌شود که صاعقه و رعد در آن بوده باشد.
- ↑ اختصاص، ص ۱۹۹.
- ↑ ابر رام به ابری آرام و بدون رعد و برق گویند.
- ↑ بحارالانوار: ج ۵۲، ص ۳۱۲.
- ↑ حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص۵۹.
- ↑ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۲۱؛ بصائر الدرجات، ص ۴۰۹؛ اختصاص مفید، ص ۱۹۹.
- ↑ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۱۲؛ اختصاص مفید، ص ۳۲۶؛ غایة المرام، ص ۷۷.
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۵۵.