محمد بن اورمه قمی در تاریخ اسلامی

این مدخل زیرشاخهٔ بحث محمد بن اورمه قمی است. محمد بن اورمه قمی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: محمد بن اورمه قمی در معارف و سیره رضوی - محمد بن اورمه قمی در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط ندارد

آشنایی اجمالی

محمد بن اورمه قمی از شیعیان و از اصحاب مخلص امام هادی(ع) است. او همان فردی است که از سوی امام هادی(ع) توقیع و بیانیه‌ای در باره برائت او از غلو و افراط در عقیده به بزرگان قم صادر شد.

نجاشی در رجالش او را تحت عنوان ابو جعفر محمد اورمه (محمد بن اورمه قمی) معرفی می‌کند و می‌نویسد: قمیان او را به غلو متهم و حتی فردی را برای قتل او مأمور کردند، ولی چون متوجه شدند که اوقات خود را از آغاز شب تا پایان به نماز سپری می‌سازد، دست از او برداشتند. برخی گفته‌اند، که از سوی امام هادی(ع) توقیعی (بیانیه‌ای) انتشار یافت که برائت او را از نسبت‌های ناروا نشان می‌داد و کتاب‌های او را تأیید میکرد.

وی یکی از مفسران بزرگ شیعه است و کتابی به نام «تفسیر قرآن» دارد. او بیش از ۳۶ تألیف دارد که مشهورترین آنها تفسیر القرآن است. الوضوء، الزکاة، الحج، النکاح، الطلاق، الحدود، ما نزل فی القرآن لا امیرالمؤمنین، حقوق المؤمن و... از دیگر آثار او به شمار می‌رود.

منابع

1. قریشی، سید حسن، اصحاب ایرانی ائمه اطهار