قصر: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{نبوت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[قصر در قرآن]] - [[قصر در حدیث]] - [[قصر در کلام اسلامی]]| پرسش مرتبط  = قصر (پرسش)}}
 
== مقدمه ==
== مقدمه ==
منظور [[قدرت]] و شکوه و جلال ظاهری برای راهبران [[معنوی]] است. [[پیامبر]] در [[حیات]] [[دنیا]] کاخ و قصری ندارد. کار او [[دنیایی]] و داشتن [[جاه]] و منال نیست؛ چنان‌که [[عرش]] و تخت فرمان‌روایی آن‌گونه که [[پادشاهان]] دارند، هم ندارد. اما به او [[وعده]] داده می‌شود که اگر بخواهد در [[آخرت]] یا در همین [[دنیا]] صاحب آن خواهد شد. این سخنان در برابر کسانی است که [[گمان]] می‌کنند که بزرگی و [[قدرت]] در شکوه ساختمان‌ها است.
منظور [[قدرت]] و شکوه و جلال ظاهری برای راهبران [[معنوی]] است. [[پیامبر]] در [[حیات]] [[دنیا]] کاخ و قصری ندارد. کار او [[دنیایی]] و داشتن [[جاه]] و منال نیست؛ چنان‌که [[عرش]] و تخت فرمان‌روایی آن‌گونه که [[پادشاهان]] دارند، هم ندارد. اما به او [[وعده]] داده می‌شود که اگر بخواهد در [[آخرت]] یا در همین [[دنیا]] صاحب آن خواهد شد. این سخنان در برابر کسانی است که [[گمان]] می‌کنند که بزرگی و [[قدرت]] در شکوه ساختمان‌ها است.
#{{متن قرآن|وَقَالُوا مَالِ هَذَا الرَّسُولِ يَأْكُلُ الطَّعَامَ وَيَمْشِي فِي الْأَسْوَاقِ لَوْلَا أُنْزِلَ إِلَيْهِ مَلَكٌ فَيَكُونَ مَعَهُ نَذِيرًا * أَوْ يُلْقَى إِلَيْهِ كَنْزٌ أَوْ تَكُونُ لَهُ جَنَّةٌ يَأْكُلُ مِنْهَا وَقَالَ الظَّالِمُونَ إِنْ تَتَّبِعُونَ إِلَّا رَجُلًا مَسْحُورًا * انْظُرْ كَيْفَ ضَرَبُوا لَكَ الْأَمْثَالَ فَضَلُّوا فَلَا يَسْتَطِيعُونَ سَبِيلًا * تَبَارَكَ الَّذِي إِنْ شَاءَ جَعَلَ لَكَ خَيْرًا مِنْ ذَلِكَ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ وَيَجْعَلْ لَكَ قُصُورًا}}<ref>«و گفتند: چگونه پیغمبری است این، که خوراک می‌خورد و در بازارها راه می‌رود؟! چرا به سوی او فرشته‌ای فرو نفرستاده‌اند تا بیم‌دهنده‌ای همراه او باشد؟ * یا چرا گنجی به سوی او (از آسمان) نمی‌افکنند یا باغی ندارد که از (بار و بر) آن بخورد؟ و ستم‌پیشگان گفتند: شما جز از مردی جادوشده پیروی نمی‌کنید * بنگر چگونه برای تو مثل‌ها زدند و گمراه شدند و نمی‌توانند راهی بیابند * بزرگوار است آن (خداوند) که اگر بخواهد برای تو بهتر از آن برمی‌گمارد: بوستان‌هایی که از بن آنها جویبارها روان است و برای تو کاخ‌ها پدید می‌آورد» سوره فرقان، آیه ۷-۱۰.</ref> '''نکته''': {{متن قرآن|جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ وَيَجْعَلْ لَكَ قُصُورًا}} او می‌تواند به تو بهشت‌هایی دهد که نهرها از زیر آن روان است و کاخ‌هایی به تو ببخشد که [[زیبا]] و مستحکم است. مقصود این است که اینها را در [[آخرت]] به تو می‌دهد. برخی گویند: یعنی در همین [[دنیا]] می‌دهد<ref>ترجمه مجمع البیان، ج۱۷، ص۱۸۵.</ref>. {{متن قرآن|تَبَارَكَ الَّذِي إِنْ شَاءَ جَعَلَ لَكَ خَيْرًا مِنْ ذَلِكَ}} و بنابر تفسیری این جملۀ استئنافیه است که در موقعیت جواب این فراز: {{متن قرآن|أَوْ تَكُونُ لَهُ جَنَّةٌ}} قرار دارد. یعنی اگر بخواهد که بخواهد بهتر از این را قرار دهد یعنی بهتر، از آن و زودتر در [[دنیا]]، لذا اشاره به جنات و [[قصور]]، جنات در [[دنیا]] باشد، یعنی بهتر از آنچه آنان پیشنهاد می‌کنند و ابن عطیة می‌نویسد: محتمل است که مراد از جنات و [[قصور]] نه در [[دنیا]]، که جنات [[خلد]] و [[قصور]] [[جنت]] است که [[وعده]] از سوی [[خدا]] و [[رسول]] است<ref>التحریر و التنویر، ج۱۹، ص۲۰.</ref>.
#{{متن قرآن|وَقَالُوا مَالِ هَذَا الرَّسُولِ يَأْكُلُ الطَّعَامَ وَيَمْشِي فِي الْأَسْوَاقِ لَوْلَا أُنْزِلَ إِلَيْهِ مَلَكٌ فَيَكُونَ مَعَهُ نَذِيرًا * أَوْ يُلْقَى إِلَيْهِ كَنْزٌ أَوْ تَكُونُ لَهُ جَنَّةٌ يَأْكُلُ مِنْهَا وَقَالَ الظَّالِمُونَ إِنْ تَتَّبِعُونَ إِلَّا رَجُلًا مَسْحُورًا * انْظُرْ كَيْفَ ضَرَبُوا لَكَ الْأَمْثَالَ فَضَلُّوا فَلَا يَسْتَطِيعُونَ سَبِيلًا * تَبَارَكَ الَّذِي إِنْ شَاءَ جَعَلَ لَكَ خَيْرًا مِنْ ذَلِكَ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ وَيَجْعَلْ لَكَ قُصُورًا}}<ref>«و گفتند: چگونه پیغمبری است این، که خوراک می‌خورد و در بازارها راه می‌رود؟! چرا به سوی او فرشته‌ای فرو نفرستاده‌اند تا بیم‌دهنده‌ای همراه او باشد؟ * یا چرا گنجی به سوی او (از آسمان) نمی‌افکنند یا باغی ندارد که از (بار و بر) آن بخورد؟ و ستم‌پیشگان گفتند: شما جز از مردی جادوشده پیروی نمی‌کنید * بنگر چگونه برای تو مثل‌ها زدند و گمراه شدند و نمی‌توانند راهی بیابند * بزرگوار است آن (خداوند) که اگر بخواهد برای تو بهتر از آن برمی‌گمارد: بوستان‌هایی که از بن آنها جویبارها روان است و برای تو کاخ‌ها پدید می‌آورد» سوره فرقان، آیه ۷-۱۰.</ref> '''نکته''': {{متن قرآن|جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ وَيَجْعَلْ لَكَ قُصُورًا}} او می‌تواند به تو بهشت‌هایی دهد که نهرها از زیر آن روان است و کاخ‌هایی به تو ببخشد که [[زیبا]] و مستحکم است. مقصود این است که اینها را در [[آخرت]] به تو می‌دهد. برخی گویند: یعنی در همین [[دنیا]] می‌دهد<ref>ترجمه مجمع البیان، ج۱۷، ص۱۸۵.</ref>. {{متن قرآن|تَبَارَكَ الَّذِي إِنْ شَاءَ جَعَلَ لَكَ خَيْرًا مِنْ ذَلِكَ}} و بنابر تفسیری این جملۀ استئنافیه است که در موقعیت جواب این فراز: {{متن قرآن|أَوْ تَكُونُ لَهُ جَنَّةٌ}} قرار دارد. یعنی اگر بخواهد که بخواهد بهتر از این را قرار دهد یعنی بهتر، از آن و زودتر در [[دنیا]]، لذا اشاره به جنات و [[قصور]]، جنات در [[دنیا]] باشد، یعنی بهتر از آنچه آنان پیشنهاد می‌کنند و ابن عطیة می‌نویسد: محتمل است که مراد از جنات و [[قصور]] نه در [[دنیا]]، که جنات [[خلد]] و [[قصور]] [[جنت]] است که [[وعده]] از سوی [[خدا]] و [[رسول]] است<ref>التحریر و التنویر، ج۱۹، ص۲۰.</ref>.
== نکات ==
== نکات ==
در [[آیات]] فوق این موضوعات مطرح گردیده است:
در [[آیات]] فوق این موضوعات مطرح گردیده است:
خط ۹: خط ۱۰:
# مهیا ساختن قصرهایی برای [[پیامبر]] در [[دنیا]] منوط به [[مشیت خداوند]] است: {{متن قرآن|تَبَارَكَ الَّذِي إِنْ شَاءَ جَعَلَ لَكَ خَيْرًا مِنْ ذَلِكَ جَنَّاتٍ... وَيَجْعَلْ لَكَ قُصُورًا}}؛
# مهیا ساختن قصرهایی برای [[پیامبر]] در [[دنیا]] منوط به [[مشیت خداوند]] است: {{متن قرآن|تَبَارَكَ الَّذِي إِنْ شَاءَ جَعَلَ لَكَ خَيْرًا مِنْ ذَلِكَ جَنَّاتٍ... وَيَجْعَلْ لَكَ قُصُورًا}}؛
# قصر نشینی دور از [[شأن پیامبر]] و تعلق نگرفتن [[مشیت خداوند]] به برخورداری [[پیامبر]] از [[زندگی]] مرفه و کاخ‌نشینی: {{متن قرآن|وَقَالُوا مَالِ هَذَا الرَّسُولِ يَأْكُلُ الطَّعَامَ وَيَمْشِي فِي الْأَسْوَاقِ... * أَوْ يُلْقَى إِلَيْهِ كَنْزٌ أَوْ تَكُونُ لَهُ جَنَّةٌ يَأْكُلُ مِنْهَا... * انْظُرْ كَيْفَ ضَرَبُوا لَكَ الْأَمْثَالَ فَضَلُّوا فَلَا يَسْتَطِيعُونَ سَبِيلًا * تَبَارَكَ الَّذِي إِنْ شَاءَ جَعَلَ لَكَ خَيْرًا مِنْ ذَلِكَ جَنَّاتٍ... وَيَجْعَلْ لَكَ قُصُورًا}}؛
# قصر نشینی دور از [[شأن پیامبر]] و تعلق نگرفتن [[مشیت خداوند]] به برخورداری [[پیامبر]] از [[زندگی]] مرفه و کاخ‌نشینی: {{متن قرآن|وَقَالُوا مَالِ هَذَا الرَّسُولِ يَأْكُلُ الطَّعَامَ وَيَمْشِي فِي الْأَسْوَاقِ... * أَوْ يُلْقَى إِلَيْهِ كَنْزٌ أَوْ تَكُونُ لَهُ جَنَّةٌ يَأْكُلُ مِنْهَا... * انْظُرْ كَيْفَ ضَرَبُوا لَكَ الْأَمْثَالَ فَضَلُّوا فَلَا يَسْتَطِيعُونَ سَبِيلًا * تَبَارَكَ الَّذِي إِنْ شَاءَ جَعَلَ لَكَ خَيْرًا مِنْ ذَلِكَ جَنَّاتٍ... وَيَجْعَلْ لَكَ قُصُورًا}}؛
# [[وعده خداوند]] به [[پیامبر]] مبنی بر اعطای باغ‌هایی با نهرهای روان و قصرها در [[بهشت]]: {{متن قرآن|تَبَارَكَ الَّذِي إِنْ شَاءَ جَعَلَ لَكَ خَيْرًا مِنْ ذَلِكَ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ وَيَجْعَلْ لَكَ قُصُورًا}}<ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۲، ص ۴۵۴.</ref>.
# [[وعده خداوند]] به [[پیامبر]] مبنی بر اعطای باغ‌هایی با نهرهای روان و قصرها در [[بهشت]]: {{متن قرآن|تَبَارَكَ الَّذِي إِنْ شَاءَ جَعَلَ لَكَ خَيْرًا مِنْ ذَلِكَ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ وَيَجْعَلْ لَكَ قُصُورًا}}<ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۲ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۲]]، ص ۴۵۴.</ref>.


== منابع ==
== منابع ==
خط ۱۹: خط ۲۰:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:قصر]]
[[رده:اصطلاحات قرآنی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۳۰

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

منظور قدرت و شکوه و جلال ظاهری برای راهبران معنوی است. پیامبر در حیات دنیا کاخ و قصری ندارد. کار او دنیایی و داشتن جاه و منال نیست؛ چنان‌که عرش و تخت فرمان‌روایی آن‌گونه که پادشاهان دارند، هم ندارد. اما به او وعده داده می‌شود که اگر بخواهد در آخرت یا در همین دنیا صاحب آن خواهد شد. این سخنان در برابر کسانی است که گمان می‌کنند که بزرگی و قدرت در شکوه ساختمان‌ها است.

  1. ﴿وَقَالُوا مَالِ هَذَا الرَّسُولِ يَأْكُلُ الطَّعَامَ وَيَمْشِي فِي الْأَسْوَاقِ لَوْلَا أُنْزِلَ إِلَيْهِ مَلَكٌ فَيَكُونَ مَعَهُ نَذِيرًا * أَوْ يُلْقَى إِلَيْهِ كَنْزٌ أَوْ تَكُونُ لَهُ جَنَّةٌ يَأْكُلُ مِنْهَا وَقَالَ الظَّالِمُونَ إِنْ تَتَّبِعُونَ إِلَّا رَجُلًا مَسْحُورًا * انْظُرْ كَيْفَ ضَرَبُوا لَكَ الْأَمْثَالَ فَضَلُّوا فَلَا يَسْتَطِيعُونَ سَبِيلًا * تَبَارَكَ الَّذِي إِنْ شَاءَ جَعَلَ لَكَ خَيْرًا مِنْ ذَلِكَ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ وَيَجْعَلْ لَكَ قُصُورًا[۱] نکته: ﴿جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ وَيَجْعَلْ لَكَ قُصُورًا او می‌تواند به تو بهشت‌هایی دهد که نهرها از زیر آن روان است و کاخ‌هایی به تو ببخشد که زیبا و مستحکم است. مقصود این است که اینها را در آخرت به تو می‌دهد. برخی گویند: یعنی در همین دنیا می‌دهد[۲]. ﴿تَبَارَكَ الَّذِي إِنْ شَاءَ جَعَلَ لَكَ خَيْرًا مِنْ ذَلِكَ و بنابر تفسیری این جملۀ استئنافیه است که در موقعیت جواب این فراز: ﴿أَوْ تَكُونُ لَهُ جَنَّةٌ قرار دارد. یعنی اگر بخواهد که بخواهد بهتر از این را قرار دهد یعنی بهتر، از آن و زودتر در دنیا، لذا اشاره به جنات و قصور، جنات در دنیا باشد، یعنی بهتر از آنچه آنان پیشنهاد می‌کنند و ابن عطیة می‌نویسد: محتمل است که مراد از جنات و قصور نه در دنیا، که جنات خلد و قصور جنت است که وعده از سوی خدا و رسول است[۳].

نکات

در آیات فوق این موضوعات مطرح گردیده است:

  1. خداوند توانا بر مهیا ساختن قصرهایی با عظمت برای پیامبر است: ﴿تَبَارَكَ الَّذِي إِنْ شَاءَ جَعَلَ لَكَ خَيْرًا مِنْ ذَلِكَ جَنَّاتٍ... وَيَجْعَلْ لَكَ قُصُورًا؛
  2. مهیا ساختن قصرهایی برای پیامبر در دنیا منوط به مشیت خداوند است: ﴿تَبَارَكَ الَّذِي إِنْ شَاءَ جَعَلَ لَكَ خَيْرًا مِنْ ذَلِكَ جَنَّاتٍ... وَيَجْعَلْ لَكَ قُصُورًا؛
  3. قصر نشینی دور از شأن پیامبر و تعلق نگرفتن مشیت خداوند به برخورداری پیامبر از زندگی مرفه و کاخ‌نشینی: ﴿وَقَالُوا مَالِ هَذَا الرَّسُولِ يَأْكُلُ الطَّعَامَ وَيَمْشِي فِي الْأَسْوَاقِ... * أَوْ يُلْقَى إِلَيْهِ كَنْزٌ أَوْ تَكُونُ لَهُ جَنَّةٌ يَأْكُلُ مِنْهَا... * انْظُرْ كَيْفَ ضَرَبُوا لَكَ الْأَمْثَالَ فَضَلُّوا فَلَا يَسْتَطِيعُونَ سَبِيلًا * تَبَارَكَ الَّذِي إِنْ شَاءَ جَعَلَ لَكَ خَيْرًا مِنْ ذَلِكَ جَنَّاتٍ... وَيَجْعَلْ لَكَ قُصُورًا؛
  4. وعده خداوند به پیامبر مبنی بر اعطای باغ‌هایی با نهرهای روان و قصرها در بهشت: ﴿تَبَارَكَ الَّذِي إِنْ شَاءَ جَعَلَ لَكَ خَيْرًا مِنْ ذَلِكَ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ وَيَجْعَلْ لَكَ قُصُورًا[۴].

منابع

پانویس

  1. «و گفتند: چگونه پیغمبری است این، که خوراک می‌خورد و در بازارها راه می‌رود؟! چرا به سوی او فرشته‌ای فرو نفرستاده‌اند تا بیم‌دهنده‌ای همراه او باشد؟ * یا چرا گنجی به سوی او (از آسمان) نمی‌افکنند یا باغی ندارد که از (بار و بر) آن بخورد؟ و ستم‌پیشگان گفتند: شما جز از مردی جادوشده پیروی نمی‌کنید * بنگر چگونه برای تو مثل‌ها زدند و گمراه شدند و نمی‌توانند راهی بیابند * بزرگوار است آن (خداوند) که اگر بخواهد برای تو بهتر از آن برمی‌گمارد: بوستان‌هایی که از بن آنها جویبارها روان است و برای تو کاخ‌ها پدید می‌آورد» سوره فرقان، آیه ۷-۱۰.
  2. ترجمه مجمع البیان، ج۱۷، ص۱۸۵.
  3. التحریر و التنویر، ج۱۹، ص۲۰.
  4. سعیدیان‌فر و ایازی، فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۲، ص ۴۵۴.