دارالموادعه: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۵۱

مقدمه

موادعه در اصطلاح فقه سیاسی، نوعی قرارداد امان موقّت بود که با متارکه جنگ، میان مسلمانان و کافران برقرار می‌گردید. موادعه، با معاهده و مهادنه مترادف است^[۱]. بنابراین، دارالموادعه به سرزمینی اطلاق می‌شد که مردم آن با دارالاسلام قرارداد موادعه منعقد کرده بودند^[۲]. به تعبیری دیگر، اهالی دارالموادعه نه حربی بودند و نه معاهد، بلکه با مسلمانان پیمان عدم دشمنی یا نوعی پیمان دوستی داشته‌اند^[۳].

منابع

فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی

جستارهای وابسته

پانویس

↑ ماوردی، الاحکام السلطانیه، ص۵۷؛ تذکرة الفقهاء، ج۹، ص۳۸۵؛ المغنی، ج۵، ص۴۵۴.
↑ المبسوط فی فقه الامامیه، ج۲، ص۵۱.
↑ فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۱۰۳.

[1] ماوردی، الاحکام السلطانیه، ص۵۷؛ تذکرة الفقهاء، ج۹، ص۳۸۵؛ المغنی، ج۵، ص۴۵۴.

[2] المبسوط فی فقه الامامیه، ج۲، ص۵۱.

[3] فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۱۰۳.

[۱]

[۲]

[۳]

@@ خط ۲: / خط ۲: @@
 == مقدمه ==
-موادعه در اصطلاح [[فقه سیاسی]]، نوعی [[قرارداد]] [[امان]] موقّت بود که با [[متارکه جنگ]]، میان [[مسلمانان]] و [[کافران]] برقرار می‌گردید. موادعه، با [[معاهده]] و [[مهادنه]] مترادف است<ref>ماوردی، الاحکام السلطانیه، ص۵۷؛ تذکرة الفقهاء، ج۹، ص۳۸۵؛ المغنی، ج۵، ص۴۵۴.</ref>. بنابراین، دارالموادعه به سرزمینی اطلاق می‌شد که [[مردم]] آن با [[دارالاسلام]] [[قرارداد]] موادعه منعقد کرده بودند<ref>المبسوط فی فقه الامامیه، ج۲، ص۵۱.</ref>. به تعبیری دیگر، اهالی دارالموادعه نه [[حربی]] بودند و نه [[معاهد]]، بلکه با [[مسلمانان]] [[پیمان]] عدم [[دشمنی]] یا نوعی [[پیمان]] [[دوستی]] داشته‌اند<ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۱۰۳.</ref>.
+موادعه در اصطلاح [[فقه سیاسی]]، نوعی [[قرارداد]] [[امان]] موقّت بود که با [[متارکه جنگ]]، میان [[مسلمانان]] و [[کافران]] برقرار می‌گردید. موادعه، با [[معاهده]] و [[مهادنه]] مترادف است<ref>ماوردی، الاحکام السلطانیه، ص۵۷؛ تذکرة الفقهاء، ج۹، ص۳۸۵؛ المغنی، ج۵، ص۴۵۴.</ref>. بنابراین، دارالموادعه به سرزمینی اطلاق می‌شد که [[مردم]] آن با [[دارالاسلام]] [[قرارداد]] موادعه منعقد کرده بودند<ref>المبسوط فی فقه الامامیه، ج۲، ص۵۱.</ref>. به تعبیری دیگر، اهالی دارالموادعه نه [[حربی]] بودند و نه معاهد، بلکه با [[مسلمانان]] [[پیمان]] عدم [[دشمنی]] یا نوعی [[پیمان]] [[دوستی]] داشته‌اند<ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۱۰۳.</ref>.
 == منابع ==