قاب قوسین در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '\=\=\sپانویس\s\=\=↵\{\{پانویس\}\}\n\n\[\[رده\:(.*)در\sقرآن\]\]' به '== پانویس == {{پانویس}}')
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{نبوت}}
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = قاب قوسین
| موضوع مرتبط = قاب قوسین
| عنوان مدخل  = [[قاب قوسین]]
| عنوان مدخل  = قاب قوسین
| مداخل مرتبط = [[قاب قوسین در قرآن]] - [[قاب قوسین در حدیث]] - [[قاب قوسین در کلام اسلامی]]
| مداخل مرتبط = [[قاب قوسین در قرآن]]
| پرسش مرتبط  = قاب قوسین (پرسش)
| پرسش مرتبط  =  
}}
}}
== مقدمه ==
== مقدمه ==
منظور تشبیهی کنایی و با لفظی بشری از [[عروج]] و نزدیک شدن [[پیغمبر]] {{صل}} به [[پروردگار]] خویش است، “تا به [[قدر]] دو کمان یا نزدیک‌تر”. ولی آن را با زبان [[قوم]] بیان می‌کند. در این جمله فاصله را به صورت قطعی معین نکرده است، و شاید شکل بیان برای نشان دادن حالت بالا رفتن و پایین آمدنی مناسب با عالم [[وحی]] باشد که [[انسان]] در قُرب و بُعد نسبت به پروردگارش پیدا می‌کند، لذا در [[مقام]] بیان اوصاف اتصال [[پیامبر]] به مقامی عالی رسیده که به اندازه [[قاب قوسین]](کمان) یا کمتر از آن به پروردگارش نزدیک شود. البته نزدیک شدنی [[معنوی]] نه [[مادّی]]، چنان‌که در جمله قبلی میگوید: {{متن قرآن|ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّى}}<ref>«سپس نزدیک شد و فروتر آمد» سوره نجم، آیه ۸.</ref> در بالا رفتن خود تدلّی پیدا کرد و همچون دلوی که در وسط [[چاه]] تکان می‌خورد بود، یعنی نه به ته [[چاه]] و آب رسید و نه در محاذات سطح [[زمین]] واقع بود، بلکه میان این دو جای داشت، تا به آنجا صعود کرد که در آن [[نور]] پروردگارش برای او در آنجا متجلّی شد و [[خدا]] با این بیان استعاری و مجازی نشان دهد که [[رسول اکرم]] بدین‌گونه بالا رفت و از دیگر آفریدگان در [[قرب به خدا]] بالاتر رفت، ولی به [[مقام]] [[ربوبیت]] نرسید، پس او بالاتر از مخلوق و پایین‌تر از [[خالق]] است.
منظور تشبیهی کنایی و با لفظی بشری از [[عروج]] و نزدیک شدن [[پیغمبر]] {{صل}} به [[پروردگار]] خویش است، “تا به [[قدر]] دو کمان یا نزدیک‌تر”. ولی آن را با زبان [[قوم]] بیان می‌کند. در این جمله فاصله را به صورت قطعی معین نکرده است، و شاید شکل بیان برای نشان دادن حالت بالا رفتن و پایین آمدنی مناسب با عالم [[وحی]] باشد که [[انسان]] در قُرب و بُعد نسبت به پروردگارش پیدا می‌کند، لذا در [[مقام]] بیان اوصاف اتصال [[پیامبر]] به مقامی عالی رسیده که به اندازه [[قاب قوسین]](کمان) یا کمتر از آن به پروردگارش نزدیک شود. البته نزدیک شدنی [[معنوی]] نه [[مادّی]]، چنان‌که در جمله قبلی میگوید: {{متن قرآن|ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّى}}<ref>«سپس نزدیک شد و فروتر آمد» سوره نجم، آیه ۸.</ref> در بالا رفتن خود تدلّی پیدا کرد و همچون دلوی که در وسط [[چاه]] تکان می‌خورد بود، یعنی نه به ته [[چاه]] و آب رسید و نه در محاذات سطح [[زمین]] واقع بود، بلکه میان این دو جای داشت، تا به آنجا صعود کرد که در آن [[نور]] پروردگارش برای او در آنجا متجلّی شد و [[خدا]] با این بیان استعاری و مجازی نشان دهد که [[رسول اکرم]] بدین‌گونه بالا رفت و از دیگر آفریدگان در [[قرب به خدا]] بالاتر رفت، ولی به [[مقام]] [[ربوبیت]] نرسید، پس او بالاتر از مخلوق و پایین‌تر از [[خالق]] است.
خط ۱۴: خط ۱۴:
# [[قاب قوسین]](به اندازه فاصله دوکمان، بیانی استعاری مجازی) فاصله [[پیامبر]] با [[خداوند]] در [[شب معراج]]: {{متن قرآن|ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّى * فَكَانَ قَابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنَى}}؛
# [[قاب قوسین]](به اندازه فاصله دوکمان، بیانی استعاری مجازی) فاصله [[پیامبر]] با [[خداوند]] در [[شب معراج]]: {{متن قرآن|ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّى * فَكَانَ قَابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنَى}}؛
# دریافت مستقیم [[وحی]] از [[خداوند]] از سوی [[پیامبر]] پس از نزدیک شدن آن [[حضرت]] به باری‌تعالی به اندازه قاب قوسین، در [[شب معراج]]: {{متن قرآن|ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّى * فَكَانَ قَابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنَى * فَأَوْحَى إِلَى عَبْدِهِ مَا أَوْحَى}}؛
# دریافت مستقیم [[وحی]] از [[خداوند]] از سوی [[پیامبر]] پس از نزدیک شدن آن [[حضرت]] به باری‌تعالی به اندازه قاب قوسین، در [[شب معراج]]: {{متن قرآن|ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّى * فَكَانَ قَابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنَى * فَأَوْحَى إِلَى عَبْدِهِ مَا أَوْحَى}}؛
# [[عبودیت]] [[پیامبر]] موجب رسیدن آن [[حضرت]] به [[مقام]] قاب قوسین، هنگام [[دریافت وحی]]: {{متن قرآن|ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّى * فَكَانَ قَابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنَى * فَأَوْحَى إِلَى عَبْدِهِ مَا أَوْحَى}}<ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۲، ص ۳۷۴.</ref>.
# [[عبودیت]] [[پیامبر]] موجب رسیدن آن [[حضرت]] به [[مقام]] قاب قوسین، هنگام [[دریافت وحی]]: {{متن قرآن|ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّى * فَكَانَ قَابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنَى * فَأَوْحَى إِلَى عَبْدِهِ مَا أَوْحَى}}<ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۲ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۲]]، ص ۳۷۴.</ref>.


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
# [[پرونده:55210091.jpg|22px]] [[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۲ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم''']]
# [[پرونده:55210091.jpg|22px]] [[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۲ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۲''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
[[رده:اصطلاحات قرآنی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۳۶

مقدمه

منظور تشبیهی کنایی و با لفظی بشری از عروج و نزدیک شدن پیغمبر (ص) به پروردگار خویش است، “تا به قدر دو کمان یا نزدیک‌تر”. ولی آن را با زبان قوم بیان می‌کند. در این جمله فاصله را به صورت قطعی معین نکرده است، و شاید شکل بیان برای نشان دادن حالت بالا رفتن و پایین آمدنی مناسب با عالم وحی باشد که انسان در قُرب و بُعد نسبت به پروردگارش پیدا می‌کند، لذا در مقام بیان اوصاف اتصال پیامبر به مقامی عالی رسیده که به اندازه قاب قوسین(کمان) یا کمتر از آن به پروردگارش نزدیک شود. البته نزدیک شدنی معنوی نه مادّی، چنان‌که در جمله قبلی میگوید: ﴿ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّى[۱] در بالا رفتن خود تدلّی پیدا کرد و همچون دلوی که در وسط چاه تکان می‌خورد بود، یعنی نه به ته چاه و آب رسید و نه در محاذات سطح زمین واقع بود، بلکه میان این دو جای داشت، تا به آنجا صعود کرد که در آن نور پروردگارش برای او در آنجا متجلّی شد و خدا با این بیان استعاری و مجازی نشان دهد که رسول اکرم بدین‌گونه بالا رفت و از دیگر آفریدگان در قرب به خدا بالاتر رفت، ولی به مقام ربوبیت نرسید، پس او بالاتر از مخلوق و پایین‌تر از خالق است.

  1. ﴿ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّى * فَكَانَ قَابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنَى * فَأَوْحَى إِلَى عَبْدِهِ مَا أَوْحَى[۲].

نکات

در آیات فوق به این نکته توجه شده است:

  1. قاب قوسین و یا کمتر از آن نهایت و عالی‌ترین مرتبه تقرب پیامبر به خداوند: ﴿ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّى * فَكَانَ قَابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنَى؛
  2. قاب قوسین(به اندازه فاصله دوکمان، بیانی استعاری مجازی) فاصله پیامبر با خداوند در شب معراج: ﴿ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّى * فَكَانَ قَابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنَى؛
  3. دریافت مستقیم وحی از خداوند از سوی پیامبر پس از نزدیک شدن آن حضرت به باری‌تعالی به اندازه قاب قوسین، در شب معراج: ﴿ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّى * فَكَانَ قَابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنَى * فَأَوْحَى إِلَى عَبْدِهِ مَا أَوْحَى؛
  4. عبودیت پیامبر موجب رسیدن آن حضرت به مقام قاب قوسین، هنگام دریافت وحی: ﴿ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّى * فَكَانَ قَابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنَى * فَأَوْحَى إِلَى عَبْدِهِ مَا أَوْحَى[۳].

منابع

پانویس

  1. «سپس نزدیک شد و فروتر آمد» سوره نجم، آیه ۸.
  2. «سپس نزدیک شد و فروتر آمد * آنگاه (میان او و پیامبر) به اندازه دو کمان یا نزدیک‌تر رسید * پس (خداوند) به بنده خود وحی کرد، آنچه وحی کرد» سوره نجم، آیه ۸-۱۰.
  3. سعیدیان‌فر و ایازی، فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۲، ص ۳۷۴.