اسحاق بن اسماعیل نیشابوری در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط| موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[اسحاق بن اسماعیل نیشابوری در معارف مهدوی]] - [[اسحاق بن اسماعیل نیشابوری در تراجم و رجال]] - [[اسحاق بن اسماعیل نیشابوری در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط| موضوع مرتبط = اسحاق بن اسماعیل نیشابوری | عنوان مدخل  = اسحاق بن اسماعیل نیشابوری | مداخل مرتبط = [[اسحاق بن اسماعیل نیشابوری در معارف مهدویت]] - [[اسحاق بن اسماعیل نیشابوری در تراجم و رجال]] - [[اسحاق بن اسماعیل نیشابوری در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}
 
== آشنایی اجمالی ==
== آشنایی اجمالی ==
اسحاق بن اسماعیل نیشابوری از [[اصحاب]] [[امام جواد]]، [[امام هادی]] و [[امام حسن عسکری]]{{عم}} و از [[ثقات]] روات [[شیعه]] است. [[شیخ طوسی]] در کتاب خود، اسحاق را از اصحاب امام حسن عسکری{{ع}} می‌شمارد و می‌گوید: وی [[ثقه]] است<ref>طوسی، فهرست، ص۴۲۸.</ref>.
اسحاق بن اسماعیل نیشابوری از [[اصحاب]] [[امام جواد]]، [[امام هادی]] و [[امام حسن عسکری]]{{عم}} و از [[ثقات]] روات [[شیعه]] است. [[شیخ طوسی]] در کتاب خود، اسحاق را از اصحاب امام حسن عسکری{{ع}} می‌شمارد و می‌گوید: وی [[ثقه]] است<ref>طوسی، فهرست، ص۴۲۸.</ref>.
خط ۱۵: خط ۱۶:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:اسحاق بن اسماعیل نیشابوری]]
[[رده:اصحاب امام صادق]]
[[رده:اصحاب امام جواد]]
[[رده:اصحاب امام عسکری]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۳ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۴۶

آشنایی اجمالی

اسحاق بن اسماعیل نیشابوری از اصحاب امام جواد، امام هادی و امام حسن عسکری(ع) و از ثقات روات شیعه است. شیخ طوسی در کتاب خود، اسحاق را از اصحاب امام حسن عسکری(ع) می‌شمارد و می‌گوید: وی ثقه است[۱].

او پس از شهادت امام حسن عسکری(ع) با سفرای امام دوازدهم (نواب اربعه) مکاتبه داشته است. در نامه‌ای که در کتیبه رجالی ثبت شده است، امام حسن عسکری(ع) وی و ابراهیم بن عبده نیشابوری را به عنوان وکیل خود تعیین کرده و به اهالی نیشابور سلام رسانیده است. این نامه در کتب روایی از جمله تنقیح المقال [۲] آمده است[۳].

ابواسحاق، ابراهیم و محمد بن عبدالله بن واسع از وی روایت کرده‌اند[۴].[۵]

منابع

پانویس

  1. طوسی، فهرست، ص۴۲۸.
  2. تنقیح المقال، ج۱، ص۲۴، ۲۵ و ۱۱۱.
  3. لغت‌نامه دهخدا.
  4. طوسی، رجال، ص۴۲۸؛ برقی، رجال، ۹، ص۶۱.
  5. قریشی، سید حسن، اصحاب ایرانی ائمه اطهار، ص 257.