زیارت ناحیه مقدسه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
به این صورت که در سال ۲۵۲ [[هجری]] از [[ناحیه]] [[مقدس]] [[حضرت حجت]] {{ | به این صورت که در سال ۲۵۲ [[هجری]] از [[ناحیه]] [[مقدس]] [[حضرت حجت]] {{ع}} این [[روایت]] به [[دست]] شیخ [[محمد بن غالب اصفهانی]] صادر شده است. متن [[زیارت]]، خطاب به [[سید الشهدا]] و شهدای کربلاست و نام یکایک آنان، اغلب با ذکر اوصاف و خصوصیاتشان و نیز [[اسامی]] [[قاتلان]] آن [[شهدا]] در آن آمده است. آغاز [[زیارت]]، اینگونه است: {{متن حدیث|اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا أَوَّلَ قَتِيلٍ مِنْ نَسْلِ خَيْرِ سَلِيلٍ....}}. متن [[زیارت]]، در [[کتاب]] اقبال سیّد بن طاووس، ص۵۷۳ و نیز در بحار الأنوار، ج۹۸، ص۲۶۹ [[نقل]] شده است. [[زیارت رجبیّه]] نیز مشتمل بر اسماء شهداست که در بحار (ج ۹۸، ص۳۴۰) ذکر شده است. در این [[زیارت]]، به برخی حوادث پس از [[شهادت امام حسین]] {{ع}} و اوضاع [[کربلا]] و [[اهل بیت]] و ذو الجناح و سراسیمه شدن [[عترت]] [[پیغمبر]] در آن صحرا نیز اشاره شده است<ref>برای تحقیق پیرامون سند این زیارت و صحّت آن، ر. ک: انصار الحسین، ص۱۴۶ تا ۱۶۲. در ضمن، در ج۴۵، بحار الأنوار، ص۶۵ نیز این زیارت آمده است.</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۲۲۷.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۱۸ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۳۹
این مدخل زیرشاخهٔ بحث زیارت است. زیارت ناحیه مقدسه از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: زیارت ناحیه مقدسه در معارف مهدویت - زیارت ناحیه مقدسه در معارف و سیره حسینی - پرسش مرتبط نداردزیارت ناحیه مقدسه زیارتنامه‌ای است که به امام زمان (ع) نسبت داده شده و شیخ طوسی با سند‌های خود آن را روایت کرده است.
مقدمه
به این صورت که در سال ۲۵۲ هجری از ناحیه مقدس حضرت حجت (ع) این روایت به دست شیخ محمد بن غالب اصفهانی صادر شده است. متن زیارت، خطاب به سید الشهدا و شهدای کربلاست و نام یکایک آنان، اغلب با ذکر اوصاف و خصوصیاتشان و نیز اسامی قاتلان آن شهدا در آن آمده است. آغاز زیارت، اینگونه است: «اَلسَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا أَوَّلَ قَتِيلٍ مِنْ نَسْلِ خَيْرِ سَلِيلٍ....». متن زیارت، در کتاب اقبال سیّد بن طاووس، ص۵۷۳ و نیز در بحار الأنوار، ج۹۸، ص۲۶۹ نقل شده است. زیارت رجبیّه نیز مشتمل بر اسماء شهداست که در بحار (ج ۹۸، ص۳۴۰) ذکر شده است. در این زیارت، به برخی حوادث پس از شهادت امام حسین (ع) و اوضاع کربلا و اهل بیت و ذو الجناح و سراسیمه شدن عترت پیغمبر در آن صحرا نیز اشاره شده است[۱].[۲]
منابع
پانویس
- ↑ برای تحقیق پیرامون سند این زیارت و صحّت آن، ر. ک: انصار الحسین، ص۱۴۶ تا ۱۶۲. در ضمن، در ج۴۵، بحار الأنوار، ص۶۵ نیز این زیارت آمده است.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۲۲۷.