الگو:صفحهٔ اصلی/پرسش برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
خط ۱: خط ۱:
'''[[آثار تربیتی انتظار چیست؟ (پرسش)| آثار تربیتی انتظار چیست؟]]''' <span class="nomobile">
'''[[وظیفه مسلمانان درباره محبت و مودت به امام مهدی چیست؟ (پرسش)| وظیفه مسلمانان درباره محبت و مودت به امام مهدی چیست؟]]''' <span class="nomobile">
<gallery class="nomobile" mode="packed" widths=90px heights=90px perrow=3>
<gallery class="nomobile" mode="packed" widths=90px heights=90px perrow=3>
پرونده: 11226.jpg|''[[علی رضا اعرافی|اعرافی]]''|link= علی رضا اعرافی
پرونده: 304464.jpg|''[[سید محمد تقی موسوی اصفهانی|موسوی اصفهانی]]''|link= سید محمد تقی موسوی اصفهانی
پرونده: 11046759983. jpg|''[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری]]''|link= محمد محمدی ری‌شهری
پرونده: 11736.jpg|''[[محمد جواد فاضل لنکرانی| فاضل لنکرانی]]''|link= محمد جواد فاضل لنکرانی
پرونده: 136863.JPG|''[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان]]''|link= خدامراد سلیمیان
پرونده: 136863.JPG|''[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان]]''|link= خدامراد سلیمیان
پرونده: 16667.jpg|''[[محمد رضا شرفی جم|شرفی جم]]''|link= محمد رضا شرفی جم
پرونده: 1368264.jpg|''[[حسین الهی‌نژاد| الهی‌نژاد]]''|link= حسین الهی‌نژاد
پرونده: Pic3001.jpg|''[[حسن عبدی‌پور|عبدی‌پور]]''|link= حسن عبدی‌پور
پرونده: 783993038.jpg|''[[قنبر علی صمدی|صمدی]]''|link= قنبر علی صمدی
</gallery>
</gallery>


[[انتظار]] یک نظریۀ [[تربیتی]] است یعنی یک نگاه بنیادی است که می‌تواند بر همۀ اجزا و [[اعمال]] و ابعاد و ساخت‌های گوناگون [[زندگی فردی]] و [[اجتماعی]] اثرگذار باشد. [[انتظار]] آثاری دارد، از نظر روان‌شناختی اصولاً [[روح]] [[امید]] و [[انتظار مثبت]] کارکردهایی دارد، چه انتظارات مقطعی و چه انتظارهای کلان عمومی و جهان‌شمول، اما انتظاری که در [[مکتب]] [[شیعه]] است چیزی فراتر از [[انتظار]] عام و مشترک است.
از [[وظایف]] مهم [[مسلمانان]] در هر عصر و [[زمان]]، [[محبت]] و دوستی با اهل بیت پیامبر{{صل}} در جایگاه [[دوستان]] [[خداوند]] است. [[انسان]] وقتی به کسی علاقه داشته باشد، یاد و خاطرۀ محبوب همیشه در [[فکر]] و ذهنش حضور دارد و این موجب می‌شود زندگیش رنگ و بوی [[معشوق]] بگیرد، اگر محبوب [[انسان]] موجودی متعالی و [[ملکوتی]] باشد، این الگوپذیری زمینۀ [[رشد]] و تعالی او را فراهم می‌سازد و اگر محبوب و معشوق او موجودی [[پست]] و [[فرومایه]] باشد، این الگوپذیری موجب [[سقوط]] و هلاکت وی خواهد شد. به خاطر اهمیت محبت به اهل بیت{{ع}} خداوند در [[قرآن کریم]]، مزد [[رسالت پیامبر اکرم]]{{صل}} را [[مودت]] و [[دوستی]] [[خاندان]] او قرار داده است و می‌فرماید: {{متن قرآن| قُل لَّا أَسَلُكمُ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فىِ الْقُرْبى‏}}. گرچه [[شیعیان]] موظف هستند تمام [[معصومان]]{{ع}} را [[دوست]] بدارند و به آنها [[عشق]] بورزند، اما نسبت به [[دوستی]] و [[محبت]] به آن حضرت به خصوص تأکید شده است؛ زیرا او صاحب، آقا، [[سرور]] و [[امام زمان]] ما است و شخصیتی است که همۀ [[ائمه]]{{ع}} دربارۀ او، به عظمت و بزرگی سخن‌ها گفته و تأکیدها کرده‌اند.


برخی [[آثار تربیتی انتظار]] عبارت‌اند از:
در برخی از روایات دربارۀ محبت و [[مودت]] به [[امام مهدی]]{{ع}} چنین آمده است:
# '''گسترش امیدهای واقعی:''' [[انسان]] برای تداوم [[زندگی]] و تحمل دشواری‌های آن، [[نیازمند]] انگیزه‌ای نیرومند است که در پدیده‌ای با نام "[[امید به آینده]]" تجلی می‌یابد. مفهوم [[انتظار]] در [[حقیقت]]، [[امید]] به فردای ظهور است‌؛ فردایی که هرگز با دوران غیبت قابل مقایسه نیست‌. یکی از ویژگی‌های نسل [[منتظر]]، [[امیدواری]] و نگرش مثبت به آیندۀ [[جهان]] است.
# [[رسول اکرم]]{{صل}}، فرمودند: «پدر و مادرم فدایش باد! که او هم نام من و شبیه من و شبیه [[موسی بن عمران]] است که بر او نورهایی احاطه دارد».
# '''معنا یافتن [[زندگی]] در پرتو پویایی و در جهت رسیدن به [[هدف]]'''، با نگاه تطبیقی به [[زندگی]] بدون [[هدف]] و فرجام آن که تهی شدن از درون و روزمره‌گی است. اندیشۀ [[مهدویت]]، می‌‌تواند به [[انسان]] بیاموزد جهت رسیدن به جامعۀ آرمانی به محوریت [[امام مهدی]] {{ع}}، همواره باید به این کانون [[فکر]] کرد و فعالیت‌های خود را بدان سو معطوف ساخت.
# همچنین فرمودند: «به [[درستی]] که اگر من آن [[روز]] را [[درک]] می‌کردم، جانم را برای صاحب این امر نگه می‌داشتم».
# '''احساس حضور:''' یکی از آثار غیر قابل تردید در [[انتظار راستین]]، احساس حضور در محضر آن [[امام غایب]] و احساس حضور آن [[امام غایب]] در [[زندگی]] است و این خود در [[اصلاح]] [[رفتار]] وی بسیار مؤثر است.
# '''[[سلامت]] [[اخلاقی]] [[جامعه]]:''' از حیث ارتباط منطقی و معنایی، خانوادۀ سالم زمینه‌ساز جامعۀ سالم و جامعۀ سالم، عامل تداوم و بقای خانوادۀ سالم است، بنابراین نوعی [[التزام]] منطقی میان [[سلامت]] [[اخلاقی]] [[خانواده]] و [[سلامت]] [[اخلاقی]] [[جامعه]] وجود دارد. لذا خانوادۀ [[منتظر]] با [[درک]] [[مسؤولیت]] [[اجتماعی]] در برابر [[اصلاح]] جامعه‌، تا [[حد]] [[توان]] خود تلاش می‌‌کند‌.
# '''الگوسازی:''' [[آدمی]]، فطرتاً به کمال [[گرایش]] دارد؛ لازمۀ نیل به کمال شخصیت‌‌هایی است که [[انسان]] خود را با آنان همانند کند‌. [[گرایش]] به فرهنگ مهدوی {{ع}} موجب می‌‌شود، [[آدمی]] الگوی مورد نظر خویش را در شخصیت [[مبارک]] [[امام زمان]] {{ع}} و [[سعادت]] خود را در [[پیروی]] از آن حضرت بداند.


<div class="mainpage_box_more">[[آثار تربیتی انتظار چیست؟ (پرسش)|ادامه]]</div>
با توجه به روایت‌های یاد شده، جای تردیدی نیست که [[محبت اهل بیت]]{{ع}} به [[آخرین حجت الهی]] در دوران غیبت، کاری بس مهم و ارزشمند است.
 
<div class="mainpage_box_more">[[وظیفه مسلمانان درباره محبت و مودت به امام مهدی چیست؟ (پرسش)|ادامه]]</div>

نسخهٔ ‏۲ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۵۵

وظیفه مسلمانان درباره محبت و مودت به امام مهدی چیست؟

از وظایف مهم مسلمانان در هر عصر و زمان، محبت و دوستی با اهل بیت پیامبر(ص) در جایگاه دوستان خداوند است. انسان وقتی به کسی علاقه داشته باشد، یاد و خاطرۀ محبوب همیشه در فکر و ذهنش حضور دارد و این موجب می‌شود زندگیش رنگ و بوی معشوق بگیرد، اگر محبوب انسان موجودی متعالی و ملکوتی باشد، این الگوپذیری زمینۀ رشد و تعالی او را فراهم می‌سازد و اگر محبوب و معشوق او موجودی پست و فرومایه باشد، این الگوپذیری موجب سقوط و هلاکت وی خواهد شد. به خاطر اهمیت محبت به اهل بیت(ع) خداوند در قرآن کریم، مزد رسالت پیامبر اکرم(ص) را مودت و دوستی خاندان او قرار داده است و می‌فرماید: قُل لَّا أَسَلُكمُ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فىِ الْقُرْبى‏. گرچه شیعیان موظف هستند تمام معصومان(ع) را دوست بدارند و به آنها عشق بورزند، اما نسبت به دوستی و محبت به آن حضرت به خصوص تأکید شده است؛ زیرا او صاحب، آقا، سرور و امام زمان ما است و شخصیتی است که همۀ ائمه(ع) دربارۀ او، به عظمت و بزرگی سخن‌ها گفته و تأکیدها کرده‌اند.

در برخی از روایات دربارۀ محبت و مودت به امام مهدی(ع) چنین آمده است:

  1. رسول اکرم(ص)، فرمودند: «پدر و مادرم فدایش باد! که او هم نام من و شبیه من و شبیه موسی بن عمران است که بر او نورهایی احاطه دارد».
  2. همچنین فرمودند: «به درستی که اگر من آن روز را درک می‌کردم، جانم را برای صاحب این امر نگه می‌داشتم».

با توجه به روایت‌های یاد شده، جای تردیدی نیست که محبت اهل بیت(ع) به آخرین حجت الهی در دوران غیبت، کاری بس مهم و ارزشمند است.