ابرهه حبشی در علوم قرآنی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = ابرهه حبشی
| موضوع مرتبط = ابرهه حبشی
| عنوان مدخل  = [[ابرهه حبشی]]
| عنوان مدخل  = ابرهه حبشی
| مداخل مرتبط = [[ابرهه حبشی در علوم قرآنی]]
| مداخل مرتبط = [[ابرهه حبشی در علوم قرآنی]]
| پرسش مرتبط  =  
| پرسش مرتبط  =  
خط ۱۱: خط ۱۱:
[[راویان]] [[عرب]] واقعه فیل را چنین [[روایت]] کرده‌اند: [[ابومکسوم]] [[ابرهه]] از طرف [[نجاشی]] [[پادشاه]] [[حبشه]] با سردار [[حبشی]] دیگر به نام اریاط برای [[فتح]] [[یمن]] [[مأمور]] شد. پس از فتح یمن، میان دو سردار حبشی [[اختلاف]] شد و این اختلاف به [[قتل]] اریاط انجامید و سرانجام ابرهه از طرف نجاشی بر یمن [[حاکم]] شد. او در "[[صنعا]]" کنیسه‌ای بسیار [[زیبا]] از مرمر بنا کرد و [[مردم]] را واداشت تا در آن [[حج]] به جا آورند. بیشتر مردم [[دعوت]] او را پذیرفتند؛ امّا مردی از [[بنی‌مالک]] بن [[کنانه]] شبانه آن کنیسه را ملوّث ساخت و ابرهه از این واقعه [[خشمگین]] و مصمم شد [[کعبه]] را ویران کند تا [[عرب‌ها]] [[خانه]] مقدسی نداشته باشند و همه به کنیسه او رو آورند.
[[راویان]] [[عرب]] واقعه فیل را چنین [[روایت]] کرده‌اند: [[ابومکسوم]] [[ابرهه]] از طرف [[نجاشی]] [[پادشاه]] [[حبشه]] با سردار [[حبشی]] دیگر به نام اریاط برای [[فتح]] [[یمن]] [[مأمور]] شد. پس از فتح یمن، میان دو سردار حبشی [[اختلاف]] شد و این اختلاف به [[قتل]] اریاط انجامید و سرانجام ابرهه از طرف نجاشی بر یمن [[حاکم]] شد. او در "[[صنعا]]" کنیسه‌ای بسیار [[زیبا]] از مرمر بنا کرد و [[مردم]] را واداشت تا در آن [[حج]] به جا آورند. بیشتر مردم [[دعوت]] او را پذیرفتند؛ امّا مردی از [[بنی‌مالک]] بن [[کنانه]] شبانه آن کنیسه را ملوّث ساخت و ابرهه از این واقعه [[خشمگین]] و مصمم شد [[کعبه]] را ویران کند تا [[عرب‌ها]] [[خانه]] مقدسی نداشته باشند و همه به کنیسه او رو آورند.


ابرهه پس از تهیه ساز و برگ و فیل از حبشه، [[راه]] [[مکه]] را پیش گرفت. [[اهل مکه]] همگی از [[ترس]] در مغاره‌های [[کوه]] پنهان شدند؛ امّا پس از ورود [[سپاه]] ابرهه، ناگاه پرندگانی عجیب که در "نجد" و "تهامه" [[رؤیت]] آنها بی‌سابقه بود، از طرف دریا ظاهر شدند و هرکدام دو سنگ در منقار داشتند. عده‌ای حجم سنگ‌ها را به اندازه عدس و نخود تعیین کرده‌اند. مرغان سنگ‌های خود را فروریختند و همه آن [[قوم]] را هلاک کردند <ref>خزائلی، محمد، اعلام القرآن، صفحه ۱۵۶؛ قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، جلد۵، صفحه ۲۱۶؛ دراسات تاریخیة من القرآن الکریم، جلد۱، صفحه ۳۹۱؛ خرمشاهی، بهاءالدین، دانش نامه قرآن وقرآن پژوهی، جلد۱، صفحه (۲۳۶-۲۳۷).</ref><ref>[[فرهنگ‌نامه علوم قرآنی (کتاب)|فرهنگ نامه علوم قرآنی]]، ج۱، ص ۳۸۶۹.</ref>
ابرهه پس از تهیه ساز و برگ و فیل از حبشه، [[راه]] [[مکه]] را پیش گرفت. [[اهل مکه]] همگی از [[ترس]] در مغاره‌های [[کوه]] پنهان شدند؛ امّا پس از ورود [[سپاه]] ابرهه، ناگاه پرندگانی عجیب که در "نجد" و "تهامه" [[رؤیت]] آنها بی‌سابقه بود، از طرف دریا ظاهر شدند و هرکدام دو سنگ در منقار داشتند. عده‌ای حجم سنگ‌ها را به اندازه عدس و نخود تعیین کرده‌اند. مرغان سنگ‌های خود را فروریختند و همه آن [[قوم]] را هلاک کردند <ref>خزائلی، محمد، اعلام القرآن، صفحه ۱۵۶؛ قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، جلد۵، صفحه ۲۱۶؛ دراسات تاریخیة من القرآن الکریم، جلد۱، صفحه ۳۹۱؛ خرمشاهی، بهاءالدین، دانش نامه قرآن وقرآن پژوهی، جلد۱، صفحه (۲۳۶-۲۳۷).</ref>.<ref>[[فرهنگ‌نامه علوم قرآنی (کتاب)|فرهنگ نامه علوم قرآنی]]، ج۱، ص ۳۸۶۹.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
خط ۲۸: خط ۲۸:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:ابرهه حبشی]]
[[رده:اعلام]]

نسخهٔ ‏۹ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۲۵

مقدمه

قصه اصحاب فیل در سوره فیل نقل شده است. خداوند در این سوره می‌فرماید: "مگر ندیدی پروردگارت با پیل‌داران چه کرد؟! آیا نیرنگشان را بر باد نداد؟! و بر سر آنها دسته‌دسته پرندگانی ابابیل فرستاد (که) بر آنها سنگ‌هایی از گل (سخت) می‌افکندند و (سرانجام خدا) آنان را مانند کاه جویده گردانید".

راویان عرب واقعه فیل را چنین روایت کرده‌اند: ابومکسوم ابرهه از طرف نجاشی پادشاه حبشه با سردار حبشی دیگر به نام اریاط برای فتح یمن مأمور شد. پس از فتح یمن، میان دو سردار حبشی اختلاف شد و این اختلاف به قتل اریاط انجامید و سرانجام ابرهه از طرف نجاشی بر یمن حاکم شد. او در "صنعا" کنیسه‌ای بسیار زیبا از مرمر بنا کرد و مردم را واداشت تا در آن حج به جا آورند. بیشتر مردم دعوت او را پذیرفتند؛ امّا مردی از بنی‌مالک بن کنانه شبانه آن کنیسه را ملوّث ساخت و ابرهه از این واقعه خشمگین و مصمم شد کعبه را ویران کند تا عرب‌ها خانه مقدسی نداشته باشند و همه به کنیسه او رو آورند.

ابرهه پس از تهیه ساز و برگ و فیل از حبشه، راه مکه را پیش گرفت. اهل مکه همگی از ترس در مغاره‌های کوه پنهان شدند؛ امّا پس از ورود سپاه ابرهه، ناگاه پرندگانی عجیب که در "نجد" و "تهامه" رؤیت آنها بی‌سابقه بود، از طرف دریا ظاهر شدند و هرکدام دو سنگ در منقار داشتند. عده‌ای حجم سنگ‌ها را به اندازه عدس و نخود تعیین کرده‌اند. مرغان سنگ‌های خود را فروریختند و همه آن قوم را هلاک کردند [۱].[۲]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. خزائلی، محمد، اعلام القرآن، صفحه ۱۵۶؛ قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، جلد۵، صفحه ۲۱۶؛ دراسات تاریخیة من القرآن الکریم، جلد۱، صفحه ۳۹۱؛ خرمشاهی، بهاءالدین، دانش نامه قرآن وقرآن پژوهی، جلد۱، صفحه (۲۳۶-۲۳۷).
  2. فرهنگ نامه علوم قرآنی، ج۱، ص ۳۸۶۹.