روزه در معارف و سیره حسینی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
| موضوع مرتبط = روزه | | موضوع مرتبط = روزه | ||
| عنوان مدخل = روزه | | عنوان مدخل = روزه | ||
| مداخل مرتبط = [[روزه در قرآن]] - [[روزه در نهج البلاغه]] - [[روزه در معارف دعا و زیارات]] - [[روزه در معارف و سیره نبوی]] - [[روزه در معارف و سیره فاطمی]] - [[روزه در معارف و سیره حسینی]] - [[روزه در معارف و سیره سجادی]] | | مداخل مرتبط = [[روزه در قرآن]] - [[روزه در نهج البلاغه]] - [[روزه در معارف دعا و زیارات]] - [[روزه در معارف و سیره معصوم]] - [[روزه در معارف و سیره نبوی]] - [[روزه در معارف و سیره فاطمی]] - [[روزه در معارف و سیره حسینی]] - [[روزه در معارف و سیره سجادی]] | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
}} | }} | ||
نسخهٔ ۱۳ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۰۴
این مدخل زیرشاخهٔ بحث روزه است. روزه از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: روزه در قرآن - روزه در نهج البلاغه - روزه در معارف دعا و زیارات - روزه در معارف و سیره معصوم - روزه در معارف و سیره نبوی - روزه در معارف و سیره فاطمی - روزه در معارف و سیره حسینی - روزه در معارف و سیره سجادی - پرسش مرتبط نداردحکمت روزه
از ابن شهرآشوب نقل است: از امام حسین (ع) سؤال شد: چرا خدای عز و جل روزه را بر بندگانش واجب کرده است؟ فرمود: «تا توانگر، مزه گرسنگی را بچشد و زیادی مالش را به بینوایان بدهد»[۱].[۲]
ثواب سحری خوردن
در کتاب الأمالی به سندش، از امام حسین (ع)، از امام علی (ع) نقل شده است که: پیامبر خدا (ص) فرمود: «خداوند و فرشتگانش بر آمرزش خواهان در سحر و [روزه‌داران] سحری‌خور، درود می‌فرستند. پس هر چند با جرعه‌ای آب، سحری بخورید»[۳].[۴]
افطار کردن با خرما
در کتاب مکارم الأخلاق از امام حسین (ع) از امام علی (ع) اینگونه نقل شده است: پیامبر خدا (ص)، چون روزه می‌گرفت، آن را با خرما می‌گشود[۵].[۶]
ثواب روزه رجب و شعبان
در کتاب تاریخ واسط از امام حسین (ع) نقل است: روزه رجب و شعبان، توبه‌ای (بازگشتی) از جانب خدای عز و جل است[۷].
در کتاب فضائل الأشهر الثلاثة به سندش، از امام حسین (ع) آمده است: شنیدم امیرمؤمنان می‌فرماید: «هر کس ماه شعبان را از سرِ محبّت به پیامبر خدا (ص) و تقرّب به خدای عز و جل روزه بدارد، خدای عز و جل دوستِ او خواهد شد و روز قیامت، او را به کرامتش نزدیک و بهشت را برایش واجب می‌کند»[۸].[۹]
منابع
پانویس
- ↑ «سُئِلَ الْحُسَيْنُ (ع) لِمَ افْتَرَضَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَى عَبِيدِهِ الصَّوْمَ قَالَ لِيَجِدَ الْغَنِيُّ مَسَّ الْجُوعِ فَيَعُودَ بِالْفَضْلِ عَلَى الْمَسَاكِينِ» (المناقب، ابن شهرآشوب، ج۴، ص۶۸؛ بحار الأنوار، ج۹۶، ص۳۷۵، ح۶۲).
- ↑ محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امام حسین ص ۹۴۸.
- ↑ «قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص): إِنَّ اللَّهَ وَ مَلَائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى الْمُسْتَغْفِرِينَ وَ الْمُتَسَحِّرِينَ بِالْأَسْحَارِ، فَتَسَحَّرُوا وَ لَوْ بِجُرَعِ الْمَاءِ» (الأمالی، طوسی، ص۴۹۷، ح۱۰۹۰؛ مسند زید، ص۲۰۴).
- ↑ محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امام حسین ص ۹۴۸.
- ↑ «إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ (ص): كَانَ يَبْتَدِئُ طَعَامَهُ إِذَا كَانَ صَائِماً بِالتَّمْرِ» (مکارم الأخلاق، ج۱، ص۳۶۷، ح۱۲۱۰).
- ↑ محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امام حسین ص ۹۴۸.
- ↑ «صَوْمُ رَجَبٍ و شَعبانَ تَوْبَةٌ مِنَ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ» (تاریخ واسط، ص۱۹۶).
- ↑ «سَمِعْتُ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ (ع): يَقُولُ مَنْ صَامَ شَعْبَانَ مَحَبَّةَ نَبِيِّ اللَّهِ (ص) وَ تَقَرُّباً إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَحَبَّهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ قَرَّبَهُ مِنْ كَرَامَتِهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ أَوْجَبَ لَهُ الْجَنَّةَ» (فضائل الأشهر الثلاثة، ص۶۱، ح۴۳).
- ↑ محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امام حسین ص ۹۴۹.