رزین بن معاویه عبدری: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{مدخل مرتبط| موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} == آشنایی اجمالی == ابوالحسن رزین بن معاویه بن عمار عبدری اندلسی سرقسطی ساکن مکه بود و در آنجا صحیح بخاری را از عیسی بن ابی ذر هروی و صحیح مسلم را از حسین طبری آموخ...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط| موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} | {{مدخل مرتبط| موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} | ||
== آشنایی اجمالی == | == آشنایی اجمالی == | ||
[[ابوالحسن رزین بن معاویه بن عمار عبدری اندلسی سرقسطی]] ساکن [[مکه]] بود و در آنجا [[صحیح بخاری]] را از [[عیسی بن ابی ذر هروی]] و [[صحیح مسلم]] را از [[حسین طبری]] آموخت. <ref>تاریخ الاسلام ۳۶ / ۳۷۶.</ref> او که فردی [[فاضل]] و آشنای به [[علوم]] [[حدیث]] بود، در این زمینه نیز تألیفات خوبی داشت. [[قاضی]] الحرمین [[ابوالمظفر محمد بن علی طبری]] ازجمله کسانی است که از او مطالبی برای [[ابن بشکوال]] نقل کرده است. <ref>کتاب الصله ۱ / ۱۸۶.</ref> همچنین [[احمد بن محمد بن قدامه مقدسی]] و [[ابوموسی مدینی]] از شاگردان او به حساب می‌‌آیند. <ref>تاریخ الاسلام ۳۶ / ۳۷۶.</ref> ابوالحسن پیرو [[مذهب]] مالک و پیشوای [[مالکی‌ها]] در مکه بود. او اثری به نام تجریدالصحاح داشت که در آن بین [[صحاح شش گانه]] جمع نموده بود. <ref>سیر اعلام النبلاء ۲۰ / ۲۰۵.</ref> [[اخبار]] مکه دیگر اثر اوست. <ref>الدیباج المذهب ۱۹۲.</ref> ابوالحسن در سال ۵۲۴ <ref>کتاب الصله ۱ / ۱۸۶.</ref> و به قولی ۵۳۴ه در مکه درگذشت<ref>کشف الظنون ۲ / ۱۴۷۳.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۴، ص 127.</ref> | *[[ابوالحسن رزین بن معاویه بن عمار عبدری اندلسی سرقسطی]] ساکن [[مکه]] بود و در آنجا [[صحیح بخاری]] را از [[عیسی بن ابی ذر هروی]] و [[صحیح مسلم]] را از [[حسین طبری]] آموخت. <ref>تاریخ الاسلام ۳۶ / ۳۷۶.</ref> او که فردی [[فاضل]] و آشنای به [[علوم]] [[حدیث]] بود، در این زمینه نیز تألیفات خوبی داشت. [[قاضی]] الحرمین [[ابوالمظفر محمد بن علی طبری]] ازجمله کسانی است که از او مطالبی برای [[ابن بشکوال]] نقل کرده است. <ref>کتاب الصله ۱ / ۱۸۶.</ref> همچنین [[احمد بن محمد بن قدامه مقدسی]] و [[ابوموسی مدینی]] از شاگردان او به حساب می‌‌آیند. <ref>تاریخ الاسلام ۳۶ / ۳۷۶.</ref> ابوالحسن پیرو [[مذهب]] مالک و پیشوای [[مالکی‌ها]] در مکه بود. او اثری به نام تجریدالصحاح داشت که در آن بین [[صحاح شش گانه]] جمع نموده بود. <ref>سیر اعلام النبلاء ۲۰ / ۲۰۵.</ref> [[اخبار]] مکه دیگر اثر اوست. <ref>الدیباج المذهب ۱۹۲.</ref> ابوالحسن در سال ۵۲۴ <ref>کتاب الصله ۱ / ۱۸۶.</ref> و به قولی ۵۳۴ه در مکه درگذشت<ref>کشف الظنون ۲ / ۱۴۷۳.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۴، ص 127.</ref> | ||
*[[رزین بن معاویة بن عمار سرقسطی]]، [[محدّث]]، [[فقیه]] و [[مورخ]] [[مالکی]] [[مذهب]] قرن پنجم و ششم. کنیه‌اش «ابوالحسن»؛ و او را «عبدری» و «اندلسی» نیز خوانده‌اند. [[اهل]] سَرَقُسطه. وی مدت درازی مجاور [[بیت الحرام]] در [[مکه]] بود و در همان [[شهر]] درگذشت. او را به [[امام الحرمین]] ملقب کرده‌اند. اوراست: التجرید للصاح الستة<ref>اعلام ۳ / ۲۰.</ref>.<ref>[[سید غلام رضا تهامی|تهامی، سید غلام رضا]]، [[فرهنگ اعلام تاریخ اسلام ج۱ (کتاب)|فرهنگ اعلام تاریخ اسلام]] ج۱، ص۱۱۰۷.</ref>. | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده: IM009687.jpg|22px]] جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۴ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۴''']] | # [[پرونده: IM009687.jpg|22px]] جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۴ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۴''']] | ||
# [[پرونده:IM009869.jpg|22px]] [[سید غلام رضا تهامی|تهامی، سید غلام رضا]]، [[فرهنگ اعلام تاریخ اسلام ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ اعلام تاریخ اسلام ج۱''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۴ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۲۳
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
آشنایی اجمالی
- ابوالحسن رزین بن معاویه بن عمار عبدری اندلسی سرقسطی ساکن مکه بود و در آنجا صحیح بخاری را از عیسی بن ابی ذر هروی و صحیح مسلم را از حسین طبری آموخت. [۱] او که فردی فاضل و آشنای به علوم حدیث بود، در این زمینه نیز تألیفات خوبی داشت. قاضی الحرمین ابوالمظفر محمد بن علی طبری ازجمله کسانی است که از او مطالبی برای ابن بشکوال نقل کرده است. [۲] همچنین احمد بن محمد بن قدامه مقدسی و ابوموسی مدینی از شاگردان او به حساب می‌‌آیند. [۳] ابوالحسن پیرو مذهب مالک و پیشوای مالکی‌ها در مکه بود. او اثری به نام تجریدالصحاح داشت که در آن بین صحاح شش گانه جمع نموده بود. [۴] اخبار مکه دیگر اثر اوست. [۵] ابوالحسن در سال ۵۲۴ [۶] و به قولی ۵۳۴ه در مکه درگذشت[۷].[۸]
- رزین بن معاویة بن عمار سرقسطی، محدّث، فقیه و مورخ مالکی مذهب قرن پنجم و ششم. کنیه‌اش «ابوالحسن»؛ و او را «عبدری» و «اندلسی» نیز خوانده‌اند. اهل سَرَقُسطه. وی مدت درازی مجاور بیت الحرام در مکه بود و در همان شهر درگذشت. او را به امام الحرمین ملقب کرده‌اند. اوراست: التجرید للصاح الستة[۹].[۱۰].
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۴
تهامی، سید غلام رضا، فرهنگ اعلام تاریخ اسلام ج۱
پانویس
- ↑ تاریخ الاسلام ۳۶ / ۳۷۶.
- ↑ کتاب الصله ۱ / ۱۸۶.
- ↑ تاریخ الاسلام ۳۶ / ۳۷۶.
- ↑ سیر اعلام النبلاء ۲۰ / ۲۰۵.
- ↑ الدیباج المذهب ۱۹۲.
- ↑ کتاب الصله ۱ / ۱۸۶.
- ↑ کشف الظنون ۲ / ۱۴۷۳.
- ↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۴، ص 127.
- ↑ اعلام ۳ / ۲۰.
- ↑ تهامی، سید غلام رضا، فرهنگ اعلام تاریخ اسلام ج۱، ص۱۱۰۷.