جزیه در لغت: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۵۹

مقدمه

کلمه «جزیه» یک واژه عربی است و از کلمات مجازات و جزا مشتق شده است که به معنای «پاداش» هستند ^[۱]. طبق این معنا، جزیه، پاداش و یا مالیاتی است که کفّار ذمی در مقابل سکونت خود در مملکت اسلامی و برای تأمین هزینه‌های دفاعی، امنیتی و امور عام‌المنفعه به دولت اسلامی پرداخت می‌کنند و پرداخت این پاداش و مالیات، عین عدالت و انصاف است^[۲].

جزیه در لغت از ماده «ج ز ی» به معنای مکافات بر چیزی، و مجازات نیز از همین ماده است، و در اصطلاح به مالیاتی گفته می‌شود که از کافران اهل کتاب یا مشرکان عجم گرفته می‌شد^[۳]. جزیه مالیاتی بود که به طور عادی بر رئوس اهل ذمه وضع می‌شد؛ گرچه گاهی بر زمین‌های ایشان نیز بسته می‌شد^[۴].^[۵]

پرسش مستقیم

جزیه در لغت و اصطلاح به چه معناست؟ (پرسش)

منابع

پانویس

↑ کتاب التنبیه، ص۱۳۷ (حاشیه کتاب).
↑ شکوری، ابوالفضل، فقه سیاسی اسلام، ص ۴۶۷.
↑ ابن اثیر، النهایه، ج۱، ص۲۷۱؛ ابن منظور، لسان العرب، ج۱۴، ص۱۴۳، ماده جزی.
↑ منتظری، حسین علی، دراسات فی ولایة الفقیه، ج۳، ص۳۶۳.
↑ حسینی، سید رضا، مقاله «بیت المال»، دانشنامه امام علی ج۷، ص ۴۱۰.

[1] کتاب التنبیه، ص۱۳۷ (حاشیه کتاب).

[2] شکوری، ابوالفضل، فقه سیاسی اسلام، ص ۴۶۷.

[3] ابن اثیر، النهایه، ج۱، ص۲۷۱؛ ابن منظور، لسان العرب، ج۱۴، ص۱۴۳، ماده جزی.

[4] منتظری، حسین علی، دراسات فی ولایة الفقیه، ج۳، ص۳۶۳.

[5] حسینی، سید رضا، مقاله «بیت المال»، دانشنامه امام علی ج۷، ص ۴۱۰.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

@@ خط ۲: / خط ۲: @@
 == مقدمه ==
-کلمه «جزیه» یک واژه [[عربی]] است و از کلمات [[مجازات]] و [[جزا]] مشتق شده است که به معنای «پاداش» هستند <ref>کتاب التنبیه، ص۱۳۷ (حاشیه کتاب).</ref>. طبق این معنا، [[جزیه]]، [[پاداش]] و یا مالیاتی است که [[کفّار]] [[ذمی]] در مقابل سکونت خود در [[مملکت اسلامی]] و برای تأمین هزینه‌های [[دفاعی]]، [[امنیتی]] و امور عام‌المنفعه به [[دولت اسلامی]] پرداخت می‌کنند و پرداخت این پاداش و [[مالیات]]، عین [[عدالت]] و [[انصاف]] است<ref>[[ابوالفضل شکوری|شکوری، ابوالفضل]]، [[فقه سیاسی اسلام (کتاب)|فقه سیاسی اسلام]]، ص ۴۶۷.</ref>
+کلمه «جزیه» یک واژه عربی است و از کلمات [[مجازات]] و جزا مشتق شده است که به معنای «پاداش» هستند <ref>کتاب التنبیه، ص۱۳۷ (حاشیه کتاب).</ref>. طبق این معنا، [[جزیه]]، [[پاداش]] و یا مالیاتی است که [[کفّار]] [[ذمی]] در مقابل سکونت خود در [[مملکت اسلامی]] و برای تأمین هزینه‌های [[دفاعی]]، [[امنیتی]] و امور عام‌المنفعه به [[دولت اسلامی]] پرداخت می‌کنند و پرداخت این پاداش و [[مالیات]]، عین [[عدالت]] و [[انصاف]] است<ref>[[ابوالفضل شکوری|شکوری، ابوالفضل]]، [[فقه سیاسی اسلام (کتاب)|فقه سیاسی اسلام]]، ص ۴۶۷.</ref>.
-[[جزیه]] در لغت از ماده «ج ز ی» به معنای [[مکافات]] بر چیزی، و [[مجازات]] نیز از همین ماده است، و در اصطلاح به مالیاتی گفته می‌شود که از [[کافران]] [[اهل کتاب]] یا [[مشرکان]] [[عجم]] گرفته می‌شد<ref>ابن اثیر، النهایه، ج۱، ص۲۷۱؛ ابن منظور، لسان العرب، ج۱۴، ص۱۴۳، ماده جزی.</ref>. جزیه مالیاتی بود که به طور عادی بر رئوس [[اهل ذمه]] وضع می‌شد؛ گرچه گاهی بر زمین‌های ایشان نیز بسته می‌شد<ref>منتظری، حسین علی، دراسات فی ولایة الفقیه، ج۳، ص۳۶۳.</ref>.<ref>[[سید رضا حسینی|حسینی، سید رضا]]، [[بیت المال (مقاله)| مقاله «بیت المال»]]، [[دانشنامه امام علی ج۷ (کتاب)|دانشنامه امام علی]]، ج۷، ص ۴۱۰.</ref>
+[[جزیه]] در لغت از ماده «ج ز ی» به معنای مکافات بر چیزی، و [[مجازات]] نیز از همین ماده است، و در اصطلاح به مالیاتی گفته می‌شود که از [[کافران]] [[اهل کتاب]] یا [[مشرکان]] [[عجم]] گرفته می‌شد<ref>ابن اثیر، النهایه، ج۱، ص۲۷۱؛ ابن منظور، لسان العرب، ج۱۴، ص۱۴۳، ماده جزی.</ref>. جزیه مالیاتی بود که به طور عادی بر رئوس [[اهل ذمه]] وضع می‌شد؛ گرچه گاهی بر زمین‌های ایشان نیز بسته می‌شد<ref>منتظری، حسین علی، دراسات فی ولایة الفقیه، ج۳، ص۳۶۳.</ref>.<ref>[[سید رضا حسینی|حسینی، سید رضا]]، [[بیت المال (مقاله)| مقاله «بیت المال»]]، [[دانشنامه امام علی ج۷ (کتاب)|دانشنامه امام علی ج۷]]، ص ۴۱۰.</ref>
 == پرسش مستقیم ==