سرگذشت پدر امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (حذف پیوند از عنوان منبعشناسی جامع مهدویت توسط ربات) |
||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
==پرسشهای وابسته== | ==پرسشهای وابسته== | ||
== | ==منبعشناسی جامع مهدویت== | ||
{{پرسشهای وابسته}} | {{پرسشهای وابسته}} | ||
{{ستون-شروع|3}} | {{ستون-شروع|3}} |
نسخهٔ ۱۷ مهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۹:۴۵
سرگذشت پدر امام مهدی چیست؟ | |
---|---|
موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
مدخل اصلی | مهدویت |
سرگذشت پدر امام مهدی چیست؟ یکی از پرسشهای مرتبط به بحث مهدویت است که میتوان با عبارتهای متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤالهای مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
عبارتهای دیگری از این پرسش
پاسخ نخست
- حجت الاسلام و المسلمین خدامراد سلیمیان، در کتاب «پرسمان مهدویت» در اینباره گفته است:
- «امام ابو محمد حسن عسکری(ع) یازدهمین پیشوای اسلام پس از پیامبر اکرم (ص)، فرزند امام علی نقی(ع) و پدر بزرگوار حضرت مهدی (ع) در سال ۲۳۱ یا ۲۳۲ ه. ق و بنا به اکثر روایات در مدینه، چشم به جهان گشود.
- مادرش بانویی پارسا به نام "حدیثه"(س)، است که برخی، از او به نام "سوسن" یاد کردهاند[۱].
- از آن جهت که آن حضرت و نیز پدر بزرگوارشان به دستور خلیفه عباسی در "سامرا"، در محله "عسکر" سکونت اجباری داشتند، به "عسکریین" معروفند و به ویژه امام یازدهم امام عسکری نامیده میشود[۲]. از ایشان نیز همچون پدران بزرگوار خود به دلیل دارا بودن صفات ارزشمند فراوان با القاب متعددی همچون: "نقی"، "زکی"، "فاضل" و "امین" یاد میشد.
- و کنیه آن حضرت "ابو محمّد" است. او ۲۲ ساله بود که پدر ارجمندش به شهادت رسید.
- درباره ویژگیهای جسمانی آن حضرت گفته شده: ایشان دارای پوستی گندمگون، چشمانی درشت و سیاه، چهرهای زیبا، قامتی میانه و اندامی متناسب و با هیبت و جلالت بود. و با آنکه جوان بود، اما فضایل اخلاقی و کمالات معنوی امام موجب شده بود تا دانشوران و بزرگان زمان خویش را تحت تأثیر و نفوذ خود قرار دهد. دوست و دشمن به برتری و والایی او در دانش، شکیبایی، بخشش، پارسایی، پروای الهی و دیگر مکارم اخلاقی اعتراف داشتند[۳]. اگرچه آن حضرت پیش از آنکه دوران جوانی را سپری نماید با زندگی در دنیا بدرود گفت ولی همان مقدار اندک برای مسلمانان از برکت سرشار بود. آن حضرت حدود ۶ سال از ۲۸ سال عمر شریف خود را به امامت شیعیان سپری نمود.
- امام عسکری(ع) در سال ۲۶۰ ه در حالی که یگانه پسر او به عنوان واپسین حجّت الهی در سن پنج سالگی قرار داشت، به شهادت رسید و در خانه خود در سامرا در کنار مرقد پدرش به خاک سپرده شد[۴].
- اگرچه برخی ادعا کردهاند که امام عسکری (ع) بجز حضرت مهدی (ع) فرزند یا فرزندان دیگری داشته است[۵]، اما قول مشهور بین شیعه آن است که امام عسکری(ع) فرزندی جز امام مهدی(ع) از خود به یادگار نگذاشت.
- مدت عمر امام یازدهم معاصر با خلافت شش خلیفه عباسی- متوکل، منتصر، مستعین، معتز، مهتدی و معتمد- بود. آن حضرت در زمان معتز به شهادت رسید[۶].
- یکی از حوادث کمرشکن پس از شهادت امام عسکری(ع) تفرقهای بود که در میان برخی شیعیان رسوخ کرد. و آنها را از یکپارچهگی خارج کرد. البته این چند دستگی پیش از آن توسط امام عسکری(ع) پیشبینی شده بود. ابو غانم گوید: از امام عسکری(ع) شنیدم که میفرمود: در سال دویست و شصت پیروانم فرقه فرقه میشوند. ابو غانم در ادامه میگوید: و در آن سال امام عسکری(ع) رحلت فرمود و پیروان و یارانش متفرق شدند، دستهای خود را منتسب به جعفر "پسر امام دهم" کردند، دستهای سرگردان شدند، دستهای به شک افتادند، دستهای در حالت تحیر ایستادند و دستهای دیگر به توفیق خدای تعالی بر دین خود ثابت ماندند[۷]»[۸].
پاسخهای دیگر
۱. حجت الاسلام و المسلمین زهادت؛ |
---|
|
۲. نویسندگان کتاب نگین آفرینش؛ |
---|
|
پرسشهای وابسته
منبعشناسی جامع مهدویت
پانویس
- ↑ محمّد بن یعقوب کلینی، کافی، ج ۱، ص ۵۰۳.
- ↑ شیخ صدوق ، علل الشرایع، ج ۱، باب ۱۷۶، ص ۲۳۰.
- ↑ ر. ک: شیخ صدوق ، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، مقدمه.
- ↑ ر. ک: مهدی پیشوایی، سیره پیشوایان(ع)، ص ۶۱۵.
- ↑ ر. ک: محمّد جواد طبسی، حیاة الامام العسکری(ع)، ص ۵۹- ۶۰.
- ↑ محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۵۰، ص ۲۳۹.
- ↑ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۴۰۸، ح ۶.
- ↑ سلیمیان، خدامراد، پرسمان مهدویت، ص: ۲۴ - ۳۶.
- ↑ کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۴۱۷، ب ۴۱، ح ۱.
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۱۱، ح ۱۴، و ص ۲۲، ح ۲۹.
- ↑ کتاب الغیبة، ص ۴۷۰.
- ↑ کامل الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۳۴۵، ب ۳۳، ح ۳۱.
- ↑ کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۴۱۷، ب ۴۱، ح ۱.
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۱۱، ح ۱۴، و ص ۲۲، ح ۲۹.
- ↑ کتاب الغیبة، ص ۴۷۰.
- ↑ کامل الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۳۴۵، ب ۳۳، ح ۳۱.
- ↑ بالادستان، محمد امین؛ حائریپور، محمد مهدی؛ یوسفیان، مهدی، نگین آفرینش، ج۱، ص ۴۲ - ۴۳.