چه کسانی از علما قائل به جواز و امکان تشرف بوده‌اند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
| اندازه تصویر = 200px | | اندازه تصویر = 200px | ||
| مدخل بالاتر = [[مهدویت]] / [[غیبت امام مهدی]] / [[عصر غیبت کبری]] | | مدخل بالاتر = [[مهدویت]] / [[غیبت امام مهدی]] / [[عصر غیبت کبری]] | ||
| مدخل اصلی = [[ | | مدخل اصلی = [[آداب ملاقات با امام مهدی]] | ||
| مدخل وابسته = | | مدخل وابسته = | ||
نسخهٔ ۳۰ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۰۸:۱۷
| چه کسانی از علما قائل به جواز و امکان تشرف بوده‌اند؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
| مدخل بالاتر | مهدویت / غیبت امام مهدی / عصر غیبت کبری |
| مدخل اصلی | آداب ملاقات با امام مهدی |
چه کسانی از علما قائل به جواز و امکان تشرف بوده‌اند؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
عبارت‌های دیگری از این پرسش
پاسخ نخست
- آقای علی اصغر رضوانی، در کتاب «موعودشناسی و پاسخ به شبهات» در این‌باره گفته است:
- «عموم علمای شیعه از قدما و متأخرین قائل به امکان رؤیت و تشرف به لقای حضرت مهدی (ع) در عصر غیبت کبرا بوده‌اند. اینک به برخی از کلمات آنها اشاره می‌کنیم:
- سید مرتضی: ما قطع نداریم که دست کسی به امام نمی‌رسد و بشر نمی‌تواند او را ملاقات کند، این امری غیر معلوم است که راهی بر قطع به آن نیست. آن گاه می‌گوید: اگر گفته شود که علت استتار امام، خوف از ظالمین و تقیه از معاندین است، در جواب می‌گوییم: این علت در حقّ اولیا و شیعیانش نیست، پس واجب است که برای آنها ظاهر گردد...[۱].
- شیخ طوسی: ما تجویز می‌کنیم که بسیاری از اولیا و قائلین به امامت او به خدمتش رسیده و از او نفع ببرند[۲].
- سید بن طاووس: وی خطاب به فرزندش می‌گوید: راه به سوی امامت باز است برای کسی که خداوند اراده کرده تا به او عنایت و نهایت احسان کند[۳]. و نیز در جایی دیگر می‌گوید: گر چه امام الآن از جمیع شیعیان غایب است ولی ممتنع نیست که جماعتی از آنان به ملاقات حضرت مشرّف شده، از گفتار و کردار ایشان استفاده کنند و از دیگران کتمان نمایند...[۴].
- آخوند خراسانی: او در مبحث اجماع می‌گوید: ... گرچه احتمال تشرف برخی از افراد صالح و اوحدی به خدمتش، داده می‌شود، و احیاناً او را نیز می‌شناسند[۵].
- محقق نائینی: او نیز در مبحث اجماع می‌گوید: و امّا در زمان غیبت، عادتاً رؤیت حضرت ممکن نیست. آری، گاهی در زمان غیبت برای اوحدی و افراد صالح، تشرّف به خدمت حضرت و گرفتن حکم از ایشان امکان پذیر است[۶]»[۷].
پرسش‌های وابسته
منبع‌شناسی جامع مهدویت
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید: