سید روح‌الله موسوی خمینی: تفاوت میان نسخه‌ها
Smsherafat (بحث | مشارکتها) |
Smsherafat (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
===به زبان فارسی=== | ===به زبان فارسی=== | ||
#[[کشف اسرار (کتاب)|کشف اسرار]]؛ | #[[کشف اسرار (کتاب)|کشف اسرار]]؛ | ||
#[[ولایت فقیه (کتاب)|ولایت فقیه]]؛ | #[[ولایت فقیه (کتاب)|ولایت فقیه (حکومت اسلامی)]]؛ | ||
#[[شرح چهل حدیث (کتاب)|شرح چهل حدیث]]؛ | #[[شرح چهل حدیث (کتاب)|شرح چهل حدیث]]؛ | ||
#[[شرح حدیث جنود عقل و جهل (کتاب)|شرح حدیث جنود عقل و جهل]]؛ | #[[شرح حدیث جنود عقل و جهل (کتاب)|شرح حدیث جنود عقل و جهل]]؛ | ||
| خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
#توضیح المسائل؛ | #توضیح المسائل؛ | ||
#مناسک حج؛ | #مناسک حج؛ | ||
#لقاء | #لقاء الله؛ | ||
#تفسیر سوره حمد؛ | |||
#جهاد اکبر (مبارزه با نفس)؛ | |||
#استفتائات؛ | |||
#دیوان امام (مجموعه اشعار)؛ | |||
#صحیفه نور <small>(۲۲ جلد)</small>؛ | |||
#وصیت‌نامه سیاسی الهی؛ | |||
#ره عشق؛ | |||
#باده عشق. | |||
===به زبان عربی=== | ===به زبان عربی=== | ||
| خط ۸۱: | خط ۸۹: | ||
#انوار الهدایة فی التعلیقة الکفایة <small>(۲ جلد)</small>؛ | #انوار الهدایة فی التعلیقة الکفایة <small>(۲ جلد)</small>؛ | ||
#تحریر الوسیلة <small>(۲ جلد)</small>؛ | #تحریر الوسیلة <small>(۲ جلد)</small>؛ | ||
#زبدة الاحکام؛ | |||
#تعلیقات علی شرح الفصوص الحکم و مصباح الانس؛ | #تعلیقات علی شرح الفصوص الحکم و مصباح الانس؛ | ||
#رسالة فی تعیین الفجر فی اللیالی المقمرة؛ | #رسالة فی تعیین الفجر فی اللیالی المقمرة؛ | ||
| خط ۹۵: | خط ۱۰۴: | ||
#تنزیل العلل التشریعیة على التکوینیة؛ | #تنزیل العلل التشریعیة على التکوینیة؛ | ||
#کتاب الطهارة <small>(۲ جلد)</small>؛ | #کتاب الطهارة <small>(۲ جلد)</small>؛ | ||
#لمحات الاصول؛<ref>[http://www. | #لمحات الاصول؛ | ||
#تعلیقة علی شرح حدیث راس الجالوت؛ | |||
#شرح حدیث راس الجالوت؛ | |||
#الحاشیة علی الاسفار؛ | |||
#رسالة فی علم الرجال؛ | |||
#تهذیب الاصول <small>(۲ جلد)</small>؛ | |||
#رسالة فی قاعدة لاضرر؛ | |||
<ref>[http://www.hawzah.net/fa/Magazine/View/130/4178/25923 </refپایگاه اطلاع‌رسانی حوزه]> | |||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
نسخهٔ ۷ سپتامبر ۲۰۱۶، ساعت ۰۲:۱۵
 | این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب در تاریخ ۲۵ ژانویه ۲۰۱۶ توسط [[کاربر:{{{کاربر}}}]] برای جلوگیری از تعارض ویرایشی اینجا گذاشته شده است. اگر بیش از پنج روز از آخرین ویرایش مقاله میگذرد میتوانید برچسب را بردارید. در غیر این صورت، شکیبایی کرده و تغییری در مقاله ایجاد نکنید. |
| امام خمینی (سید روح‌الله موسوی خمینی) | |
|---|---|
 | |
| لقب | امام و آیت‌الله العظمی |
| تاریخ درگذشت | ۱۴ خرداد ۱۳۶۸ش |
| آرامگاه | بهشت زهرا - تهران (ايران) |
| ملیت | ایرانی |
| زبان | فارسی |
| پیشه | مرجع تقلید |
| نقش‌های برجسته | رهبری انقلاب اسلامی ایران |
| منصب | ولی فقیه |
| دین | اسلام |
| مذهب | شیعه اثناعشری |
| اطلاعات علمی | |
| تحصیلات | اجتهاد |
| حوزه علمیه | قم و نجف |
| استادان | عبدالکریم حائری، میرزا جواد ملکی تبریزی، محمد علی شاه‌آبادی |
| آثار | «مصباح الهدایة إلی الخلافة و الولایة» «آداب الصلاة» «مناهج الوصول إلی علم الأصول» «کتاب البیع» «تحریر الوسیلة» «ولایت فقیه» |
| وبگاه | پایگاه اطلاع‌رسانی امام خمینی
|
سید روح‌الله موسوی خمینی یا سید روح‌الله مصطفوی (۱۲۸۱ ش، خمین - ۱۳۶۸ ش، تهران) مشهور به امام خمینی ، رهبر انقلاب اسلامی ۱۳۵۷ش و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، از نام‌آورترین مراجع تقلید شیعه در قرن چهاردهم هجری. او جز فقه و اصول در فلسفه اسلامی و عرفان نظری نیز صاحب نظر و دارای آثار متعددی بود که «مصباح الهدایة إلی الخلافة و الولایة»، «آداب الصلاة»، «مناهج الوصول إلی علم الأصول»، «کتاب البیع»، «تحریر الوسیلة» و «ولایت فقیه» از مهم‌ترین آن‌ها به شمار می‌روند. در دوران تدریس در قم در مدرسه فیضیه جلسات درس اخلاق برپا می‌کرد. در تمام عمر زندگی ساده و زاهدانه‌ای داشت. در دوران مرجعیت که ساکن نجف بود و نیز در ده سال آخر عمر که رهبر جمهوری اسلامی بود در جماران، در خانه‌ای محقر زندگی می‌کرد. نهضت اسلامی او برعلیه رژیم سلطه در ایران بر اساس آموزه‌های حدیثی و فقهی ولایت مطلقه فقیه بنا نهاد و این نظریه فقهی ـ سیاسی مبتنی بر باورهای شیعی را بسط و گسترش داد.
ولادت و خانواده
وی در ۳۰ شهریور ۱۲۸۱ ش (۲۰ جمادی الثانی ۱۳۲۰ ق - ۲۴ سپتامبر ۱۹۰۲) در شهرستان خمین متولد شد. پدر وی آیت‌الله سید مصطفی موسوی، مجتهد و از علمای خمین بود که به دست عمال حکومت وقت به شهادت رسید. مادر وی بانو هاجر، از نوادگان آیت‌الله حیدر خوانساری بود.[۱]
تحصیلات
تحصیلات ابتدایی و علوم مقدماتی حوزه را در خمین آموخت. از سال ۱۲۹۸ عازم مدرسه سپهدار اراک شد و پس از یک سال و به دنبال هجرت آیت‌الله عبدالکریم حائری یزدی (زعیم وقت حوزه علمیه اراک) به قم، برای فراگیری تحصیلات تکمیلی حوزوی رهسپار حوزه علمیه قم شد. وی همزمان با فراگیری ادبیات عرب، فقه و اصول که از دروس مرسوم حوزه بودند، به تحصیل ریاضیات، هیئت، علوم معنوی و عرفانی، عروض و قوافی و فلسفه اسلامی و فلسفه غرب پرداخت.[۲]
استادان
او تحصیلات مقدمات و سطح را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: سید مرتضی پسندیده، محمود افتخار العلما، رضا نجفی خمینی، محمد علی بروجردی، محمد گلپایگانی، عباس اراکی، محمد علی ادبب تهرانی، سید محمد تقی خوانساری و سید علی یثربی کاشانی فرا گرفت.
در مقطع درس خارج نیز به مدت ۱۱ سال از درس آیت‌الله عبدالکریم حائری یزدی بهره جست.
از اساتید علوم عقلی و اخلاقی وی می‌توان به حضرات آیات: سید ابوالحسن رفیعی قزوینی، علی اکبر حکمی یزدی، محمد رضا مسجدشاهی اصفهانی، میرزا جواد ملکی تبریزی و محمد علی شاه‌آبادی اشاره کرد.[۳]
تدریس در حوزه
وی طی سال‌های طولانی در حوزه علمیه قم به تدریس چندین دوره فقه، اصول، فلسفه و عرفان و اخلاق اسلامی در مدرسه فیضیه، مسجد اعظم، مسجد محمدیه، مدرسه حاج ملاصادق، مسجد سلماسی و ... همت گماشت و در حوزه علمیه نجف نیز قریب ۱۴ سال در مسجد شیخ اعظم انصاری معارف اهل بیت و سطح عالی فقه را تدریس نمود. در نجف برای نخستین بار مبانی نظری حکومت اسلامی را در سلسله درس‌های ولایت فقیه بازگو نمود.[۱]
کتاب‌های منتشر شده
به زبان فارسی
- کشف اسرار؛
- ولایت فقیه (حکومت اسلامی)؛
- شرح چهل حدیث؛
- شرح حدیث جنود عقل و جهل؛
- سر الصلوة؛
- آداب الصلوة؛
- حاشیه بر رساله ارث ملا هاشم خراسانی؛
- توضیح المسائل؛
- مناسک حج؛
- لقاء الله؛
- تفسیر سوره حمد؛
- جهاد اکبر (مبارزه با نفس)؛
- استفتائات؛
- دیوان امام (مجموعه اشعار)؛
- صحیفه نور (۲۲ جلد)؛
- وصیت‌نامه سیاسی الهی؛
- ره عشق؛
- باده عشق.
به زبان عربی
- مصباح الهدایة الی الخلافة و الولایة؛
- شرح دعاء السحر؛
- الاستصحاب؛
- التعلیقة علی الفوائد الرضویه؛
- رسائل العشرة؛
- العروة الوثقی مع التعالیق؛
- انوار الهدایة فی التعلیقة الکفایة (۲ جلد)؛
- تحریر الوسیلة (۲ جلد)؛
- زبدة الاحکام؛
- تعلیقات علی شرح الفصوص الحکم و مصباح الانس؛
- رسالة فی تعیین الفجر فی اللیالی المقمرة؛
- رسالة نجاة العباد (۲ جلد)؛
- کتاب البیع (۵ جلد)؛
- مناهج الوصول الی علم الاصول (۲ جلد)؛
- وسیلة النجاة مع تعالیق؛
- الاجتهاد و التقلید؛
- التعادل و الترجیح؛
- الخلل فى الصلاة؛
- الطلب و الارادة؛
- المکاسب المحرمة (۲ جلد)؛
- بدایع الدرر فى قاعدة نفى الضرر؛
- تنزیل العلل التشریعیة على التکوینیة؛
- کتاب الطهارة (۲ جلد)؛
- لمحات الاصول؛
- تعلیقة علی شرح حدیث راس الجالوت؛
- شرح حدیث راس الجالوت؛
- الحاشیة علی الاسفار؛
- رسالة فی علم الرجال؛
- تهذیب الاصول (۲ جلد)؛
- رسالة فی قاعدة لاضرر؛