صحیفه سجادیه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
{{مهدویت}} | {{مهدویت}} | ||
'''صحیفه سجادیه''' نام کتابی معتبر که مجموعه‌ای از [[دعاهای امام سجاد]]، [[زین العابدین]]{{ع}} را در بر دارد. این کتاب تعداد پنجاه و چهار [[نیایش]] را از آن [[حضرت]] در مناسبت‌ها و زمینه‌های مختلف دارد و در زمان آن [[امام]] تدوین شده و از معتبرترین منابع دعایی [[شیعه]] است که مضمون‌های [[عالی]] و معارفی والا از [[دین]] را در بر دارد. | |||
*به این کتاب، "[[زبور]] [[آل محمد]]" نیز می‌گویند. صحیفه سجادیه، بارها از سوی مؤلفان و [[دانشمندان]]، شرح و ترجمه شده است. | *به این کتاب، "[[زبور]] [[آل محمد]]" نیز می‌گویند. صحیفه سجادیه، بارها از سوی مؤلفان و [[دانشمندان]]، شرح و ترجمه شده است. | ||
*[[امام]] [[زین العابدین]]{{ع}} که در شرایط سخت و خفقان‌بار [[بنی امیه]] [[زندگی]] می‌کرد، هیچ گونه مجال و [[آزادی]] فعالیت [[علمی]] و [[فرهنگی]] و [[سیاسی]] نداشت. از این رو معارفِ [[دین]] را به صورت [[دعا]] [[بیان]] می‌کرد<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)| فرهنگ‌نامه دینی]]، ص:۱۳۱.</ref>. | *[[امام]] [[زین العابدین]]{{ع}} که در شرایط سخت و خفقان‌بار [[بنی امیه]] [[زندگی]] می‌کرد، هیچ گونه مجال و [[آزادی]] فعالیت [[علمی]] و [[فرهنگی]] و [[سیاسی]] نداشت. از این رو معارفِ [[دین]] را به صورت [[دعا]] [[بیان]] می‌کرد<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)| فرهنگ‌نامه دینی]]، ص:۱۳۱.</ref>. | ||
نسخهٔ ۱۰ فوریهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۲:۲۴
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
صحیفه سجادیه نام کتابی معتبر که مجموعه‌ای از دعاهای امام سجاد، زین العابدینS را در بر دارد. این کتاب تعداد پنجاه و چهار نیایش را از آن حضرت در مناسبت‌ها و زمینه‌های مختلف دارد و در زمان آن امام تدوین شده و از معتبرترین منابع دعایی شیعه است که مضمون‌های عالی و معارفی والا از دین را در بر دارد.
- به این کتاب، "زبور آل محمد" نیز می‌گویند. صحیفه سجادیه، بارها از سوی مؤلفان و دانشمندان، شرح و ترجمه شده است.
- امام زین العابدینS که در شرایط سخت و خفقان‌بار بنی امیه زندگی می‌کرد، هیچ گونه مجال و آزادی فعالیت علمی و فرهنگی و سیاسی نداشت. از این رو معارفِ دین را به صورت دعا بیان می‌کرد[۱].
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص:۱۳۱.