استدراج در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{علم معصوم}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 25...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*استدراج: فرو گرفتن تدریجی<ref>سید علی اکبر قرشی، قاموس قرآن، ج۲، ص۳۳۵. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژهنامه، ص۷۰۶.</ref>، بالا بردن و بهزیر افکندن، نزدیک شدن بهتدریج و درجه درجه. | *[[استدراج]]: فرو گرفتن تدریجی<ref>سید علی اکبر قرشی، قاموس قرآن، ج۲، ص۳۳۵. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژهنامه، ص۷۰۶.</ref>، بالا بردن و بهزیر افکندن، نزدیک شدن بهتدریج و درجه درجه. | ||
*{{متن قرآن|سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَيْثُ لَا يَعْلَمُونَ}}<ref>«به زودی آنان را آرام آرام از جایی که درنیابند فرو میگیریم» سوره قلم، آیه ۴۴.</ref>. | *{{متن قرآن|سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَيْثُ لَا يَعْلَمُونَ}}<ref>«به زودی آنان را آرام آرام از جایی که درنیابند فرو میگیریم» سوره قلم، آیه ۴۴.</ref>. | ||
*استدراج یعنی [[مشرکان]]، [[کافران]] و [[تبهکاران]] را آهسته آهسته و به شیوهای که گمانش را نمیبرند، فرو میگیریم، نه یکباره و ناگهانی. استدراج اینگونه اتفاق میافتد که [[خداوند]] به افرادی بدون [[استحقاق]] و با وجود [[گناه]]، [[نعمت]] میبخشد تا به آن سرمست و سرگرم شوند و از [[یاد مرگ]] و [[توبه]] [[غافل]] گردند <ref>ابنمنظور، لسان العرب، ج۲، ص۲۶۸.</ref>. | *[[استدراج]] یعنی [[مشرکان]]، [[کافران]] و [[تبهکاران]] را آهسته آهسته و به شیوهای که گمانش را نمیبرند، فرو میگیریم، نه یکباره و ناگهانی. استدراج اینگونه اتفاق میافتد که [[خداوند]] به افرادی بدون [[استحقاق]] و با وجود [[گناه]]، [[نعمت]] میبخشد تا به آن سرمست و سرگرم شوند و از [[یاد مرگ]] و [[توبه]] [[غافل]] گردند <ref>ابنمنظور، لسان العرب، ج۲، ص۲۶۸.</ref>. | ||
*استدراج [[مکر الهی]] و [[تدبیر]] و ترفند او{{متن قرآن|وَمَكَرُوا وَمَكَرَ اللَّهُ وَاللَّهُ خَيْرُ الْمَاكِرِينَ}}<ref> «و نیرنگ ورزیدند و خداوند تدبیر کرد و خداوند بهترین تدبیرکنندگان است» سوره آل عمران، آیه ۵۴.</ref> و از [[سنن]] [[اجتماعی]] [[الهی]] است<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۹، ص۳۸۶.</ref> و املاء [[الهی]] نیز بیان دیگری از همین [[سنت]] و [[سیاست اجتماعی]] [[الهی]] در برخورد با [[مشرکان]]، [[کافران]] و [[تبهکاران]] است: {{متن قرآن|وَلَا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّمَا نُمْلِي لَهُمْ خَيْرٌ لِأَنْفُسِهِمْ إِنَّمَا نُمْلِي لَهُمْ لِيَزْدَادُوا إِثْمًا وَلَهُمْ عَذَابٌ مُهِينٌ}}<ref>«کافران هیچ مپندارند اینکه مهلتشان میدهیم برای آنها نیکوست؛ جز این نیست که مهلتشان میدهیم تا بر گناه بیفزایند و آنان را عذابی خوارساز خواهد بود» سوره آل عمران، آیه ۱۷۸.</ref><ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۸۰.</ref>. | *[[استدراج]] [[مکر الهی]] و [[تدبیر]] و ترفند او{{متن قرآن|وَمَكَرُوا وَمَكَرَ اللَّهُ وَاللَّهُ خَيْرُ الْمَاكِرِينَ}}<ref> «و نیرنگ ورزیدند و خداوند تدبیر کرد و خداوند بهترین تدبیرکنندگان است» سوره آل عمران، آیه ۵۴.</ref> و از [[سنن]] [[اجتماعی]] [[الهی]] است<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۹، ص۳۸۶.</ref> و املاء [[الهی]] نیز بیان دیگری از همین [[سنت]] و [[سیاست اجتماعی]] [[الهی]] در برخورد با [[مشرکان]]، [[کافران]] و [[تبهکاران]] است: {{متن قرآن|وَلَا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّمَا نُمْلِي لَهُمْ خَيْرٌ لِأَنْفُسِهِمْ إِنَّمَا نُمْلِي لَهُمْ لِيَزْدَادُوا إِثْمًا وَلَهُمْ عَذَابٌ مُهِينٌ}}<ref>«کافران هیچ مپندارند اینکه مهلتشان میدهیم برای آنها نیکوست؛ جز این نیست که مهلتشان میدهیم تا بر گناه بیفزایند و آنان را عذابی خوارساز خواهد بود» سوره آل عمران، آیه ۱۷۸.</ref><ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۸۰.</ref>. | ||
==منابع== | ==منابع== |
نسخهٔ ۲۱ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۰۹:۱۵
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
- اين مدخل از زیرشاخههای بحث استدراج است. "استدراج" از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل استدراج (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- استدراج: فرو گرفتن تدریجی[۱]، بالا بردن و بهزیر افکندن، نزدیک شدن بهتدریج و درجه درجه.
- سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَيْثُ لَا يَعْلَمُونَ[۲].
- استدراج یعنی مشرکان، کافران و تبهکاران را آهسته آهسته و به شیوهای که گمانش را نمیبرند، فرو میگیریم، نه یکباره و ناگهانی. استدراج اینگونه اتفاق میافتد که خداوند به افرادی بدون استحقاق و با وجود گناه، نعمت میبخشد تا به آن سرمست و سرگرم شوند و از یاد مرگ و توبه غافل گردند [۳].
- استدراج مکر الهی و تدبیر و ترفند اووَمَكَرُوا وَمَكَرَ اللَّهُ وَاللَّهُ خَيْرُ الْمَاكِرِينَ[۴] و از سنن اجتماعی الهی است[۵] و املاء الهی نیز بیان دیگری از همین سنت و سیاست اجتماعی الهی در برخورد با مشرکان، کافران و تبهکاران است: وَلَا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّمَا نُمْلِي لَهُمْ خَيْرٌ لِأَنْفُسِهِمْ إِنَّمَا نُمْلِي لَهُمْ لِيَزْدَادُوا إِثْمًا وَلَهُمْ عَذَابٌ مُهِينٌ[۶][۷].
منابع
پانویس
- ↑ سید علی اکبر قرشی، قاموس قرآن، ج۲، ص۳۳۵. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژهنامه، ص۷۰۶.
- ↑ «به زودی آنان را آرام آرام از جایی که درنیابند فرو میگیریم» سوره قلم، آیه ۴۴.
- ↑ ابنمنظور، لسان العرب، ج۲، ص۲۶۸.
- ↑ «و نیرنگ ورزیدند و خداوند تدبیر کرد و خداوند بهترین تدبیرکنندگان است» سوره آل عمران، آیه ۵۴.
- ↑ سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۹، ص۳۸۶.
- ↑ «کافران هیچ مپندارند اینکه مهلتشان میدهیم برای آنها نیکوست؛ جز این نیست که مهلتشان میدهیم تا بر گناه بیفزایند و آنان را عذابی خوارساز خواهد بود» سوره آل عمران، آیه ۱۷۸.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۸۰.