ویژگی یاران خاص امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::::'''دست [[خدا]] بالای سر [[امام]]{{ع}} و یارانش:''' از آنجا که این مردان آزاده، به [[راستی]] به [[امام]] [[قائم]] {{ع}} می‌پیوندند تا در راه او هرگونه جانبازی لازم را بنمایند، [[خداوند]] نیز یار و یاور آنهاست و با نیروهای غیبی‌اش آنها را کمک می‌کند. چنان‌که [[قرآن]] می‌فرماید: {{متن قرآن|إِن تَنصُرُوا اللَّهَ يَنصُرْكُمْ وَيُثَبِّتْ أَقْدَامَكُمْ}}<ref>اگر خدا را یاری کنید، خداوند شما را یاری می‌کند و گام‌های شما را استوار می‌دارد؛ سوره محمد {{صل}}، آیه ۷.</ref>. [[امام سجاد]] فرمود: "گویا [[صاحب]] شما (حضرت [[قائم]] {{ع}}) را می‌بینم که همراه‌ سیصد و اندی نفر در [[پشت کوفه]] به [[نجف]] مشرف شده، [[جبرئیل]] در طرف راست و [[میکائیل]] در طرف چپ و [[اسرافیل]] در پیش روی او است، [[پرچم]] [[پیامبر]] {{صل}} را برافراشته و آن [[پرچم]] را به جانب هیچ گروهی از [[مخالفان]] متمایل نکند، مگر اینکه [[خداوند]] آنان را به [[هلاکت]] می‌رساند"<ref>اثبات الهداة، ج ۷، ص ۱۱۳.</ref>. نیز در ضمن روایتی [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} فرمود: "هنگام [[خروج]] [[قائم]] {{ع}} منادی [[خدا]] از [[آسمان]] فریاد می‌زند: ای [[مردم]]! مدت [[ستمگران]] تمام شد و کار به دست [[بهترین]] [[امت محمد]]{{صل}} افتاد، روانه [[مکه]] شوید"<ref>اثبات الهداة، ج ۷، ص ۱۱۳.</ref>. به این ترتیب می‌بینیم دست [[خدا]] همراه [[مهدی]]{{ع}} و یارانش است، در این صورت [[پیروزی]] آنها حتمی است. از طرفی در [[روایات]] می‌خوانیم: [[خداوند]] [[خروج]] [[قائم]] {{ع}} را در یک شب سامان می‌بخشد<ref>اثبات الهداة، ج ۷، ص ۱۱۴؛ {{عربی|" يُصْلِحُ اللَّهُ أَمْرَهُ فِي لَيْلَةٍ "}}.</ref>. به هر حال طبق مضمون فرموده [[امام باقر]]{{ع}}، این [[انقلاب]] نیاز به [[یاران]] قهرمان و رشید دارد، و باید در این راه خون‌ها ریخته شود و عرق‌ها در [[بدن]] جاری گردد<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۵۸.</ref>. یارانی که [[شایسته]] اطراف امامی باشند که [[پرچم]] [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} را به دست گرفته و اسلحه‌های [[پیامبر]] {{صل}} را با خود حمل می‌کنند و پیراهن خونی شده‌ای را که [[پیامبر]] {{صل}} در [[جنگ احد]] در تن داشت، به تن دارد.<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۴۲؛ ۳۰۱.</ref>»<ref>[[ محمد محمدی اشتهاردی|محمدی اشتهاردی، محمد]]، [[حضرت مهدی فروغ تابان ولایت (کتاب)|حضرت مهدی فروغ تابان ولایت]]، ص ۱۴۲ - ۱۴۶.</ref>.