اصحاب کساء: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۹: | خط ۹: | ||
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | ||
==مقدمه== | |||
مقصود از '''[[اصحاب کساء]]'''، [[پیامبر خدا]]، [[امیرالمؤمنین]]، [[فاطمه زهرا]]، [[حسن]] و [[حسین]]{{عم}} است. این [[پنج تن]] [[معصوم]]، روزی با هم بودند و همه زیر یک ردا و پوششی قرار گرفتند. [[پیامبر خدا]] درباره آنان [[دعا]] کرد. سپس [[آیه]] [[قرآن]] نازل شد و [[اراده الهی]] را بر [[پاکی]] و [[طهارت]] این [[خاندان]] بیان کرد{{متن قرآن| وَقَرْنَ فِي بُيُوتِكُنَّ وَلا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجَاهِلِيَّةِ الأُولَى وَأَقِمْنَ الصَّلاةَ وَآتِينَ الزَّكَاةَ وَأَطِعْنَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا}}<ref>و در خانههایتان آرام گیرید و چون خویشآرایی دوره جاهلیت نخستین خویشآرایی مکنید و نماز بپا دارید و زکات بپردازید و از خداوند و فرستاده او فرمانبرداری کنید؛ جز این نیست که خداوند میخواهد از شما اصحاب کساء هر پلیدی را بزداید و شما را به شایستگی پاک گرداند؛ سوره احزاب، آیه: ۳۳.</ref>. چون این پنج نفر زیر یک عبا و ردا خفته بودند به [[اصحاب کساء]]، [[اصحاب]] عبا، [[پنج تن آل عبا]] و [[آل عبا]] هم مشهور شدند. [[حدیث]] مفصّلی که این واقعه و [[فضایل]] این پنج [[معصوم]] را بیان میکند و به [[خواندن]] آن در مجالس توصیه شده، "[[حدیث کساء]]" نام دارد. آیهای که درباره آنان نازل شد، [[دلیل عصمت]] آنان است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگنامه دینی (کتاب)|فرهنگنامه دینی]]، ص۲۷.</ref>. | مقصود از '''[[اصحاب کساء]]'''، [[پیامبر خدا]]، [[امیرالمؤمنین]]، [[فاطمه زهرا]]، [[حسن]] و [[حسین]]{{عم}} است. این [[پنج تن]] [[معصوم]]، روزی با هم بودند و همه زیر یک ردا و پوششی قرار گرفتند. [[پیامبر خدا]] درباره آنان [[دعا]] کرد. سپس [[آیه]] [[قرآن]] نازل شد و [[اراده الهی]] را بر [[پاکی]] و [[طهارت]] این [[خاندان]] بیان کرد{{متن قرآن| وَقَرْنَ فِي بُيُوتِكُنَّ وَلا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجَاهِلِيَّةِ الأُولَى وَأَقِمْنَ الصَّلاةَ وَآتِينَ الزَّكَاةَ وَأَطِعْنَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا}}<ref>و در خانههایتان آرام گیرید و چون خویشآرایی دوره جاهلیت نخستین خویشآرایی مکنید و نماز بپا دارید و زکات بپردازید و از خداوند و فرستاده او فرمانبرداری کنید؛ جز این نیست که خداوند میخواهد از شما اصحاب کساء هر پلیدی را بزداید و شما را به شایستگی پاک گرداند؛ سوره احزاب، آیه: ۳۳.</ref>. چون این پنج نفر زیر یک عبا و ردا خفته بودند به [[اصحاب کساء]]، [[اصحاب]] عبا، [[پنج تن آل عبا]] و [[آل عبا]] هم مشهور شدند. [[حدیث]] مفصّلی که این واقعه و [[فضایل]] این پنج [[معصوم]] را بیان میکند و به [[خواندن]] آن در مجالس توصیه شده، "[[حدیث کساء]]" نام دارد. آیهای که درباره آنان نازل شد، [[دلیل عصمت]] آنان است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگنامه دینی (کتاب)|فرهنگنامه دینی]]، ص۲۷.</ref>. | ||
==منابع== | ==منابع== |
نسخهٔ ۱۰ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۴:۵۶
- اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل اصحاب کساء (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
مقصود از اصحاب کساء، پیامبر خدا، امیرالمؤمنین، فاطمه زهرا، حسن و حسین(ع) است. این پنج تن معصوم، روزی با هم بودند و همه زیر یک ردا و پوششی قرار گرفتند. پیامبر خدا درباره آنان دعا کرد. سپس آیه قرآن نازل شد و اراده الهی را بر پاکی و طهارت این خاندان بیان کرد وَقَرْنَ فِي بُيُوتِكُنَّ وَلا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجَاهِلِيَّةِ الأُولَى وَأَقِمْنَ الصَّلاةَ وَآتِينَ الزَّكَاةَ وَأَطِعْنَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا[۱]. چون این پنج نفر زیر یک عبا و ردا خفته بودند به اصحاب کساء، اصحاب عبا، پنج تن آل عبا و آل عبا هم مشهور شدند. حدیث مفصّلی که این واقعه و فضایل این پنج معصوم را بیان میکند و به خواندن آن در مجالس توصیه شده، "حدیث کساء" نام دارد. آیهای که درباره آنان نازل شد، دلیل عصمت آنان است[۲].
منابع
جستارهای وابسته
منبعشناسی جامع اصحاب کساء
پانویس
- ↑ و در خانههایتان آرام گیرید و چون خویشآرایی دوره جاهلیت نخستین خویشآرایی مکنید و نماز بپا دارید و زکات بپردازید و از خداوند و فرستاده او فرمانبرداری کنید؛ جز این نیست که خداوند میخواهد از شما اصحاب کساء هر پلیدی را بزداید و شما را به شایستگی پاک گرداند؛ سوره احزاب، آیه: ۳۳.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگنامه دینی، ص۲۷.