ابوجحیفه: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{ویرایش غیرنهایی}}
{{ویرایش غیرنهایی}}
{{امامت}}
{{جعبه اطلاعات یاران امام
| عنوان              = ابوجحیفه
| تصویر              =
| اندازه تصویر      =
| توضیح تصویر        =
| نام کامل          =وهب بن عبدالله بن مسلمه
| لقب                =وهب الخیر • وهب الله
| نسب                =
| خویشاوندان سرشناس  =
| تاریخ تولد        =
| محل تولد          =
| کشور تولد          =
| محل زندگی          =
| تاریخ وفات        =
| محل وفات          =
| علت وفات          =
| تاریخ شهادت        =
| محل شهادت          =
| نحوه شهادت        =
| مدفن              =
| از یاران          = [[پیامبر خاتم]] • [[امام علی]]{{ع}}
| فعالیت‌ها          =
| مشایخ              =
| شاگردان            =
| آثار              =
}}
'''وهب بن عبدالله بن مسلمه''' مشهور به '''ابوجحیفه'''، از صحابه پیامبر{{صل}} و از یاران [[امام علی]] {{ع}} بود. وی از پیامبر روایت نقل کرده است و نام او را در شمار راویان [[حدیث غدیر]] یاد کرده‌اند. ابوجحیفه در هنگام رحلت پیامبر هنوز به [[بلوغ]] نرسیده بود.


==مقدمه==
ابوجحیفه در تمام جنگ‌ها در رکاب [[امام علی]] {{ع}} حاضر بود و مورد اعتماد و محبت امام {{ع}} قرار داشت. امام علی{{ع}} لقب وهب الخیر و وهب الله را به وی داد. [[شریف رضی]] در [[نهج البلاغه]] روایتی را از قول او [[نقل]] می‌کند: [[ابوجُحَیفه]] گوید از [[امیرمؤمنان]] –درود [[خدا]] بر او- شنیدم که می‌فرمود: نخستین جهادی که در آن [[شکست]] می‌خورید، [[جهاد]] با دست‌هاتان است و آن‌گاه جهاد با زبانتان و سپس جهاد با قلبتان. پس از آنکه قلباً کار نیک را نشناسد و از کار زشت بیزاری نجوید، باژگونه شود، پس [[ارزش‌ها]] در دیدگاه او سقوط کند و پستی‌ها اوج گیرد<ref>{{متن حدیث| [إِنَّ أَوَّلَ‏] أَوَّلُ مَا تُغْلَبُونَ عَلَیْهِ مِنَ الْجِهَادِ الْجِهَادُ بِأَیْدِیکُمْ ثُمَّ بِأَلْسِنَتِکُمْ ثُمَّ بِقُلُوبِکُمْ فَمَنْ لَمْ یَعْرِفْ بِقَلْبِهِ مَعْرُوفاً وَ لَمْ یُنْکِرْ مُنْکَراً قُلِبَ فَجُعِلَ أَعْلَاهُ أَسْفَلَهُ وَ أَسْفَلُهُ أَعْلَاه‏}}؛ نهج البلاغه، حکمت ٣٧٥.</ref>.<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص ۸۱- ۸۲.</ref>
*[[وهب بن عبدالله بن مسلمه]]، ملقب به ابوجحیفه، از [[یاران امام]] [[علی]] {{ع}} بود که محضر [[پیامبر اکرم]] {{صل}} را [[درک]] و از ایشان [[روایت]] [[نقل]] کرده است، اما هنگام [[رحلت]] ایشان هنوز به سن [[بلوغ]] نرسیده بود. نام او را در شمار [[راویان حدیث]] [[غدیر]] یاد کرده‌اند. او در تمام [[جنگ‌ها]] در رکاب [[امام علی]] {{ع}} حاضر بود و مورد اعتماد و [[محبت]] [[امام]] {{ع}} قرار داشت، تا آن‌جا که [[امام]] [[لقب]] "وهب الخیر" و "وهب [[الله]]" را برای او برگزید. [[شریف رضی]] در [[نهج البلاغه]] روایتی را از قول او [[نقل]] می‌کند: [[ابوجُحَیفه]] گوید از [[امیرمؤمنان]] –درود [[خدا]] بر او- شنیدم که می‌فرمود: نخستین جهادی که در آن [[شکست]] می‌خورید، [[جهاد]] با دست‌هاتان است و آن‌گاه [[جهاد]] با زبانتان و سپس [[جهاد]] با قلبتان. پس از آنکه قلباً کار نیک را نشناسد و از کار زشت بیزاری نجوید، باژگونه شود، پس [[ارزش‌ها]] در دیدگاه او سقوط کند و پستی‌ها اوج گیرد<ref>{{متن حدیث| [إِنَّ أَوَّلَ‏] أَوَّلُ مَا تُغْلَبُونَ عَلَیْهِ مِنَ الْجِهَادِ الْجِهَادُ بِأَیْدِیکُمْ ثُمَّ بِأَلْسِنَتِکُمْ ثُمَّ بِقُلُوبِکُمْ فَمَنْ لَمْ یَعْرِفْ بِقَلْبِهِ مَعْرُوفاً وَ لَمْ یُنْکِرْ مُنْکَراً قُلِبَ فَجُعِلَ أَعْلَاهُ أَسْفَلَهُ وَ أَسْفَلُهُ أَعْلَاه‏}}؛ نهج البلاغه، حکمت ٣٧٥.</ref>.<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص ۸۱- ۸۲.</ref>
 
== پرسش‌های وابسته ==
 
== جستارهای وابسته ==


==منابع==
==منابع==
خط ۱۳: خط ۳۴:


==پانویس==
==پانویس==
{{پانویس}}


{{پانویس2}}
[[رده:یاران امام علی]]
 
[[رده:امام علی]]
[[رده:ابوجحیفه]]
[[رده:ابوجحیفه]]
[[رده:صحابه]]
[[رده:مدخل نهج البلاغه]]
[[رده:مدخل نهج البلاغه]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]

نسخهٔ ‏۲۵ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۲۵

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
مشخصات فردی
نام کاملوهب بن عبدالله بن مسلمه
لقبوهب الخیر • وهب الله
مشخصات دینی
از یارانپیامبر خاتمامام علی(ع)

وهب بن عبدالله بن مسلمه مشهور به ابوجحیفه، از صحابه پیامبر(ص) و از یاران امام علی (ع) بود. وی از پیامبر روایت نقل کرده است و نام او را در شمار راویان حدیث غدیر یاد کرده‌اند. ابوجحیفه در هنگام رحلت پیامبر هنوز به بلوغ نرسیده بود.

ابوجحیفه در تمام جنگ‌ها در رکاب امام علی (ع) حاضر بود و مورد اعتماد و محبت امام (ع) قرار داشت. امام علی(ع) لقب وهب الخیر و وهب الله را به وی داد. شریف رضی در نهج البلاغه روایتی را از قول او نقل می‌کند: ابوجُحَیفه گوید از امیرمؤمنان –درود خدا بر او- شنیدم که می‌فرمود: نخستین جهادی که در آن شکست می‌خورید، جهاد با دست‌هاتان است و آن‌گاه جهاد با زبانتان و سپس جهاد با قلبتان. پس از آنکه قلباً کار نیک را نشناسد و از کار زشت بیزاری نجوید، باژگونه شود، پس ارزش‌ها در دیدگاه او سقوط کند و پستی‌ها اوج گیرد[۱].[۲]

منابع

پانویس

  1. « [إِنَّ أَوَّلَ‏] أَوَّلُ مَا تُغْلَبُونَ عَلَیْهِ مِنَ الْجِهَادِ الْجِهَادُ بِأَیْدِیکُمْ ثُمَّ بِأَلْسِنَتِکُمْ ثُمَّ بِقُلُوبِکُمْ فَمَنْ لَمْ یَعْرِفْ بِقَلْبِهِ مَعْرُوفاً وَ لَمْ یُنْکِرْ مُنْکَراً قُلِبَ فَجُعِلَ أَعْلَاهُ أَسْفَلَهُ وَ أَسْفَلُهُ أَعْلَاه‏»؛ نهج البلاغه، حکمت ٣٧٥.
  2. دانشنامه نهج البلاغه، ج۱، ص ۸۱- ۸۲.