اعین بن ضبیعه مجاشعی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '{{یادآوری پانویس}}' به '')
خط ۸: خط ۸:


==مقدمه==
==مقدمه==
*اعین [[فرزند]] [[ضبیعه بن ناجیه مجاشعی]] است او باناجیه جدفرزدق، شاعر معروف با هم مشترکند؛ زیرا [[فرزدق]] هم [[فرزند]] [[همام بن غالب بن صعصعة بن ناجیة]] است.
اعین [[فرزند]] [[ضبیعه بن ناجیه مجاشعی]] است او باناجیه جدفرزدق، شاعر معروف با هم مشترکند؛ زیرا [[فرزدق]] هم [[فرزند]] [[همام بن غالب بن صعصعة بن ناجیة]] است.
*اعین، در [[جنگ جمل]] در رکاب [[حضرت علی]]{{ع}} جنگید. و از خود [[شجاعت]] و [[دلاوری]] نشان داد و شتر [[عایشه]] را در این [[جنگ]]، پی کرد و در پایان دادن به [[فتنه]] [[ناکثین]] تلاش نمود!<ref>ر.ک: اسد الغابه، ج۱، ص۱۰۳.</ref>و<ref>ر.ک: اسد الغابه، ج۱، ص۱۰۵.</ref>
 
*وی در اثر [[کاردانی]] و [[ثبات]] قدم، مورد [[اعتماد]] [[حضرت علی]]{{ع}} بود، لذا هنگامی که [[معاویه]]، [[عبدالله بن حضرمی]] را پس از [[شهادت]] [[محمد بن ابی بکر]] برای [[تصرف]] [[بصره]] روانه آن [[شهر]] کرد و خبر آن به [[امیرمؤمنان]]{{ع}} رسید، [[امام]]{{ع}} بلافاصله، اعین را برای مقابله با شرارت‌های ابن حضرمی به [[بصره]] فرستاد، لکن به [[جان]] او [[سوء قصد]] شد و به طور ناجوانمردانه او را [[ترور]] کردند و به [[شهادت]] رساندند و دیگر نتوانست به مأموریت خود عمل نماید<ref>امیرالمؤمنین علی{{ع}} پس از شهادت اعین یکی دیگر از یاران خود به نام جاریه بن قدامه را به جنگ با ابن حضرمی فرستاد و او تمام نیروهای ابن حضرمی را درهم شکست. شرح حال او در ترجمه جاریه بن قدامه، در همین اثر ملاحظه نمایید.</ref>.
اعین، در [[جنگ جمل]] در رکاب [[حضرت علی]]{{ع}} جنگید. و از خود [[شجاعت]] و [[دلاوری]] نشان داد و شتر [[عایشه]] را در این [[جنگ]]، پی کرد و در پایان دادن به [[فتنه]] [[ناکثین]] تلاش نمود!<ref>ر.ک: اسد الغابه، ج۱، ص۱۰۳.</ref>و<ref>ر.ک: اسد الغابه، ج۱، ص۱۰۵.</ref>
*[[شهادت]] این مرد با [[ایمان]] به تاریخ ۳۸ [[هجری]] بوده است<ref>ر.ک: تاریخ طبری، ج۵، ص۱۱۰-۱۱۲ و اسدالغابه، ج۱، ص۱۰۳.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۲۰۸-۲۱۰.</ref>
 
وی در اثر [[کاردانی]] و [[ثبات]] قدم، مورد [[اعتماد]] [[حضرت علی]]{{ع}} بود، لذا هنگامی که [[معاویه]]، [[عبدالله بن حضرمی]] را پس از [[شهادت]] [[محمد بن ابی بکر]] برای [[تصرف]] [[بصره]] روانه آن [[شهر]] کرد و خبر آن به [[امیرمؤمنان]]{{ع}} رسید، [[امام]]{{ع}} بلافاصله، اعین را برای مقابله با شرارت‌های ابن حضرمی به [[بصره]] فرستاد، لکن به [[جان]] او [[سوء قصد]] شد و به طور ناجوانمردانه او را [[ترور]] کردند و به [[شهادت]] رساندند و دیگر نتوانست به مأموریت خود عمل نماید<ref>امیرالمؤمنین علی{{ع}} پس از شهادت اعین یکی دیگر از یاران خود به نام جاریه بن قدامه را به جنگ با ابن حضرمی فرستاد و او تمام نیروهای ابن حضرمی را درهم شکست.</ref>.
 
[[شهادت]] این مرد با [[ایمان]] به تاریخ ۳۸ [[هجری]] بوده است<ref>ر.ک: تاریخ طبری، ج۵، ص۱۱۰-۱۱۲ و اسدالغابه، ج۱، ص۱۰۳.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۲۰۸-۲۱۰.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==

نسخهٔ ‏۲ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۴:۵۳

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

اعین فرزند ضبیعه بن ناجیه مجاشعی است او باناجیه جدفرزدق، شاعر معروف با هم مشترکند؛ زیرا فرزدق هم فرزند همام بن غالب بن صعصعة بن ناجیة است.

اعین، در جنگ جمل در رکاب حضرت علی(ع) جنگید. و از خود شجاعت و دلاوری نشان داد و شتر عایشه را در این جنگ، پی کرد و در پایان دادن به فتنه ناکثین تلاش نمود![۱]و[۲]

وی در اثر کاردانی و ثبات قدم، مورد اعتماد حضرت علی(ع) بود، لذا هنگامی که معاویه، عبدالله بن حضرمی را پس از شهادت محمد بن ابی بکر برای تصرف بصره روانه آن شهر کرد و خبر آن به امیرمؤمنان(ع) رسید، امام(ع) بلافاصله، اعین را برای مقابله با شرارت‌های ابن حضرمی به بصره فرستاد، لکن به جان او سوء قصد شد و به طور ناجوانمردانه او را ترور کردند و به شهادت رساندند و دیگر نتوانست به مأموریت خود عمل نماید[۳].

شهادت این مرد با ایمان به تاریخ ۳۸ هجری بوده است[۴].[۵]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ر.ک: اسد الغابه، ج۱، ص۱۰۳.
  2. ر.ک: اسد الغابه، ج۱، ص۱۰۵.
  3. امیرالمؤمنین علی(ع) پس از شهادت اعین یکی دیگر از یاران خود به نام جاریه بن قدامه را به جنگ با ابن حضرمی فرستاد و او تمام نیروهای ابن حضرمی را درهم شکست.
  4. ر.ک: تاریخ طبری، ج۵، ص۱۱۰-۱۱۲ و اسدالغابه، ج۱، ص۱۰۳.
  5. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۲۰۸-۲۱۰.