بحث:غیبت امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

در روایتی از [[امام صادق]]{{ع}} در مورد [[غیبت]] آمده است: {{متن حدیث|لأن الله عزوجل يجب أن يمتحن خلقه فعنى ذلك يرتاب المبطلون}}.<REF>بحار الأنوار، ج ۵۲، ص ۹۵، ح ۱۰؛ بر [[خداوند]] لازم است که بندگانش را بدین گونه؛ [[امتحان]] کند، و در آن موقع است که [[اهل باطل]] [[تردید]] خواهند کرد.</REF>

از [[امام کاظم]]{{ع}} [[نقل]] شده است: {{متن حدیث|إِذَا فُقِدَ اَلْخَامِسُ مِنْ وُلْدِ اَلسَّابِعِ مِنَ اَلْأَئِمَّةِ فَاللَّهَ اَللَّهَ فِي أَدْيَانِكُمْ لاَ يُزِيلَنَّكُمْ عَنْهَا أَحَدٌ يَا بُنَيَّ إِنَّهُ لاَ بُدَّ لِصَاحِبِ هَذَا اَلْأَمْرِ مِنْ غَيْبَةٍ حَتَّى يَرْجِعَ عَنْ هَذَا اَلْأَمْرِ مَنْ كَانَ يَقُولُ بِهِ إِنَّمَا هِيَ مِحْنَةٌ مِنَ اَللَّهِ اِمْتَحَنَ اَللَّهُ بِهَا خَلْقَهُ}}<REF>بحار الأنوار، ج ۵۲، ص ۱۱۳، ح ۲۶؛ هنگامی که پنجمین ([[امام]]) از [[اولاد]] هفتمین ([[امام]]) مفقود گردد، در خصوص [[دین]] خود [[پناه]] به [[خدا]] برید، مبادا کسی شما را از [[عقیده]] صحیح خود برگرداند! ای [[فرزند]] [[صاحب الامر]] ناگریز از غیبتی است که آنها که [[ایمان]] به او داشتند (از طولانی شدن غیبتش [[گمراه]] گشته) از آن [[عقیده]] برمی‌گردند. [[غیبت]] او امتحانی است از جانب [[خداوند]] که خواسته است [[بندگان]] خود را به [[وسیله]] آن [[امتحان]] کند.</REF><ref>[[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ (کتاب)|معارف و عقاید ۵]]، جلد ۲ ص ۱۷۹-۱۸۸.</ref>.