امیرالأمراء: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{ویرایش غیرنهایی}}
{{ویرایش غیرنهایی}}
{{علم معصوم}}
{{امامت}}
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>

نسخهٔ ‏۱۱ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۴۳

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امیرالأمراء (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

آن‌گاه که حاکمیت خلفای عباسی رو به ضعف نهاد، هرج و مرج در جامعه، به اوج خود رسیده بود؛ زیرا امرای نواحی، از ضعف حکومت مرکزی سوء استفاده کرده و با فشار و زورگویی بر اقشار مختلف جامعه - تحت عنوان جمع‌آوری مالیات - به چپاول آنها می‌پرداختند. حکومت مرکزی، جهت رهایی از بحران و رفع مشکل، چاره را در تعویض وزرا دید. در واقع، به دنبال افرادی بود که به همه شؤون دولت آگاهی داشته و بر مشکلات آن، فائق آید[۱]. در زمان خلیفه "راضی" - ۳۲۲-۳۲۹ ه.ق - بسیاری از وزرا، یکی پس از دیگری جایگزین شدند و آخرین آنها، "سلیمان بن حسن بن مخلد" - والی بصره و واسط- بود که لقب "امیر الأمراء" گرفت[۲]. این لقب، تا زمان پسران بویه - ۴۴۹ ه.ق - میان حکام مرسوم بود. در مقابل امیرالأمراء، لقب "رئیس الرؤسا" قرار داشت که ویژه جانشینان خلیفه بود و در زمان سلاجقه، به عنوان امیرالأمراء بازگشت[۳][۴].

منابع

پانویس

  1. تاریخ تمدن اسلامی، ج۱، ص۱۵۳.
  2. تاریخ الطبری، ج۳، ص۱۲۹۹.
  3. تاریخ تمدن اسلامی، ج۱، ص۱۵۳.
  4. فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۵۱.