بحث:حسان بن ثابت در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

*بسیاری از مؤرخان و سیره‌نویسان، معتقدند که وی [[ترسو]] بود<ref>ابن جوزی، المنتظم فی تاریخ الامم و الملوک، ج۵، ص۲۳۱؛ ابن حجر عسقلانی، الاصابه فی تمییز الصحابه، ج۲، ص۵۵؛ ابن عبد البر، الاستیعاب فی معرفة الأصحاب، ج۱، ص۳۴۸.</ref>. حکایتی که مؤرخان بیان کرده‌اند نیز نشانگر [[ترس]] [[حسان بن ثابت]] است: "در یکی از [[غزوات]]، حسان به همراه [[زنان]] و [[کودکان]] در یکی از قلعه‌های [[مدینه]] [[پناه]] گرفته بود. [[صفیه دختر عبدالمطلب]]، عمه [[رسول خدا]]{{صل}} می‌گوید: یکی از [[یهودیان]] [[بنی‌قریظه]] به کنار قلعه‌ای که ما در آن بودیم آمد و شروع به گردش دور قلعه کرد تا بلکه راهی به داخل پیدا کند، و کسی هم نبود که از ما [[دفاع]] کند؛ زیرا [[رسول خدا]]{{صل}} و [[مسلمانان]] در میدان [[جنگ]] بودند و نمی‌توانستند آنجا را رها کنند و برای محافظت ما به [[شهر]] بیایند؛ از این‌رو، من به [[حسان بن ثابت]] گفتم: این [[یهودی]] مشغول گردش در اطراف قلعه است و شاید جایی را پیدا کند و داخل قلعه شود، از جا برخیز و او را به [[قتل]] برسان. [[حسان بن ثابت]] گفت: ای دختر [[عبدالمطلب]]! به [[خدا]] تو خود می‌دانی که من مرد این کار نیستم، و کشتن او از عهده من خارج است. [[صفیه]] می‌گوید: وقتی این پاسخ را از [[حسان بن ثابت]] شنیدم، کمرم را محکم بستم و عمودی به دست گرفتم و از قلعه به زیر آمدم؛ آن [[یهودی]] را از پای درآوردم؛ آن‌گاه به قلعه بازگشتم و به [[حسان بن ثابت]] گفتم: من او را کشتم.

یکی از ویژگی‌های حسان، [[ترسو بودن]] اوست که همه مورخان نقل کرده‌اند و به همین دلیل، در هیچ یک از [[جنگ‌ها]] شرکت نکرد و فقط مهارت او در زبانش بود؛ چنان که از [[صفیه دختر عبدالمطلب]] و عمه [[رسول خدا]]{{صل}} نقل شده که در [[جنگ احزاب]]، [[حسان بن ثابت]] با ما زنان در یکی از قلعه‌های [[مدینه]] ([[حصن]] فارع) جا گرفته بود. ناگاه متوجه شدیم که فردی [[یهودی]] اطراف قلعه دیدبانی می‌کند. من به حسان گفتم: نسبت به این [[مرد]] یهودی بدگمان هستم، اگر بفهمد ما [[زنان]] در این قلعه هستیم، ممکن است تعدادی از [[یهود]] را بر ما بشوراند؛ پس او را بکش؛ حسان گفت: "دختر [[عبدالمطلب]]، معذورم دار؛ زیرا می‌دانی که من مرد [[جنگی]] نیستم و این عمل از من ساخته نیست".