ام‌رومان: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۲: خط ۱۲:
در نام [[پدر]] و [[نسب]] او تا [[مالک بن کنانه]] [[اختلاف]] بسیار است.<ref>المعارف، ص ۱۷۳؛ الطبقات، ابن خیاط، ص ۶۲۴؛ تاریخ طبری، ج ۲، ص ۳۵۱.</ref> [[ام‌رومان]] در [[جوانی]] به همسری [[حارث بن سَخْبَره ازدی]] درآمد و برای او پسری به نام [[طفیل]] به [[دنیا]] آورد. سپس با شوهر و فرزند خود از اطراف [[نجران]] به [[مکه]] آمده و ضمن همپیمان شدن با [[ابوبکر]]، تحت [[حمایت]] وی و قبیله‌اش در مکه ساکن شدند. وی [[پیش از بعثت]] [[پیامبر]]{{صل}} با [[مرگ]] حارث به همسری ابوبکر درآمد و از او [[عبدالرحمن]] و [[عایشه]] را به دنیا آورد.<ref>الطبقات، ابن سعد، ج ۸، ص ۲۱۶؛ انساب‌الاشراف، ج ۱۰، ص ۱۰۱؛ صفه‌الصفوه، ج ۱، ص ۳۲.</ref> به روایتی [[ام‌رومان]] در سال‌های نخست [[بعثت]] به [[پیامبر اکرم]]{{صل}} [[ایمان]] آورد و با آن [[حضرت]] [[بیعت]] کرد.<ref> الطبقات، ابن سعد، ج ۸، ص ۲۱۶.</ref> وی برای [[مسلمان]] کردن فرزند خود عبدالرحمن کوشید و پیش از [[هجرت]] بارها با او [[محاجّه]] کرد که نتیجه‌ای دربرنداشت تا اینکه سرانجام عبدالرحمن در [[صلح حدیبیه]]<ref> انساب‌الاشراف، ج ۱۰، ص ۱۰۱.</ref> یا بعد از صلح حدیبیه و پیش از [[فتح مکه]]<ref>الاصابه، ج ۸، ص ۳۹۳.</ref> [[اسلام]] آورد.
در نام [[پدر]] و [[نسب]] او تا [[مالک بن کنانه]] [[اختلاف]] بسیار است.<ref>المعارف، ص ۱۷۳؛ الطبقات، ابن خیاط، ص ۶۲۴؛ تاریخ طبری، ج ۲، ص ۳۵۱.</ref> [[ام‌رومان]] در [[جوانی]] به همسری [[حارث بن سَخْبَره ازدی]] درآمد و برای او پسری به نام [[طفیل]] به [[دنیا]] آورد. سپس با شوهر و فرزند خود از اطراف [[نجران]] به [[مکه]] آمده و ضمن همپیمان شدن با [[ابوبکر]]، تحت [[حمایت]] وی و قبیله‌اش در مکه ساکن شدند. وی [[پیش از بعثت]] [[پیامبر]]{{صل}} با [[مرگ]] حارث به همسری ابوبکر درآمد و از او [[عبدالرحمن]] و [[عایشه]] را به دنیا آورد.<ref>الطبقات، ابن سعد، ج ۸، ص ۲۱۶؛ انساب‌الاشراف، ج ۱۰، ص ۱۰۱؛ صفه‌الصفوه، ج ۱، ص ۳۲.</ref> به روایتی [[ام‌رومان]] در سال‌های نخست [[بعثت]] به [[پیامبر اکرم]]{{صل}} [[ایمان]] آورد و با آن [[حضرت]] [[بیعت]] کرد.<ref> الطبقات، ابن سعد، ج ۸، ص ۲۱۶.</ref> وی برای [[مسلمان]] کردن فرزند خود عبدالرحمن کوشید و پیش از [[هجرت]] بارها با او [[محاجّه]] کرد که نتیجه‌ای دربرنداشت تا اینکه سرانجام عبدالرحمن در [[صلح حدیبیه]]<ref> انساب‌الاشراف، ج ۱۰، ص ۱۰۱.</ref> یا بعد از صلح حدیبیه و پیش از [[فتح مکه]]<ref>الاصابه، ج ۸، ص ۳۹۳.</ref> [[اسلام]] آورد.


[[ام‌رومان]] در سال نخست [[هجری]] با دیگر اعضای [[خانواده]] ابوبکر به [[مدینه]] هجرت کرد.<ref> الطبقات، ابن سعد، ج ۸، ص ۲۱۶؛ تاریخ طبری، ج ۲، ص ۱۰.</ref> به گفته برخی، وی زنی [[شایسته]] و [[دیندار]] و در شمار [[راویان حدیث]] و [[صحابه پیامبر]]{{صل}} بود.<ref>تاریخ الصحابه، ص ۲۷۵؛ تجرید اسماءالصحابه، ج ۲، ص ۳۲۰.</ref> بنابر برخی [[روایات]] وی به سال پنجم یا [[ششم هجری]] درگذشت و [[پیامبر]]{{صل}} بر او [[نماز]] گزارد و به قبرش وارد شد و از او به [[نیکی]] یاد کرد؛<ref>انساب‌الاشراف، ج ۱۰، ص ۱۰۱؛ الطبقات، ابن سعد، ج۸، ص۲۱۶؛ تجرید اسماءالصحابه، ج۲، ص ۳۲۰.</ref> ولی روایات دیگر [[مرگ]] او را پس از آن می‌داند.<ref>صفه‌الصفوه، ج۱، ص۳۲؛ الاصابه، ج ۸، ص ۳۹۲.</ref>قراین و شواهدی چون [[پذیرایی]] وی از پسرش [[عبدالرحمن]] در [[مدینه]] پس از [[مسلمان]] شدن وی در [[سال هفتم هجری]]،<ref> الاصابه، ج ۸، ص ۳۹۳.</ref> [[سخن پیامبر]]{{صل}} به [[عایشه]] در باب [[مشورت]] وی با [[پدر]] و مادرش در [[سال نهم هجری]] و پس از [[نزول]] آیه‌ای که [[زنان پیامبر]]{{صل}} را بین [[انتخاب]] آن [[حضرت]] و [[طلاق]] مخیّر می‌کرد،<ref>الاصابه، ج ۸، ص ۳۹۳.</ref> و [[ارث]] بردن او از [[ابوبکر]] <ref>المغازی، ج ۲، ص ۶۹۸.</ref> و [[حدیث]] گفتن او به [[مسروق]] در [[زمان]] [[خلافت عمر]] <ref>الاصابه، ج ۸، ص ۳۹۲؛ مسند احمد، ج ۷، ص ۵۱۰ ـ ۵۱۱.</ref> نشان می‌دهد که [[ام‌رومان]] حتی پس از [[رحلت پیامبر]]{{صل}} و درگذشت ابوبکر نیز زنده بوده است.<ref>[[محمد الله‌اکبری|الله‌اکبری، محمد]]، [[ام‌رومان (مقاله)|ام‌رومان]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۴ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۴.</ref>.
[[ام‌رومان]] در سال نخست [[هجری]] با دیگر اعضای [[خانواده]] ابوبکر به [[مدینه]] هجرت کرد.<ref> الطبقات، ابن سعد، ج ۸، ص ۲۱۶؛ تاریخ طبری، ج ۲، ص ۱۰.</ref> به گفته برخی، وی زنی [[شایسته]] و [[دیندار]] و در شمار [[راویان حدیث]] و [[صحابه پیامبر]]{{صل}} بود.<ref>تاریخ الصحابه، ص ۲۷۵؛ تجرید اسماءالصحابه، ج ۲، ص ۳۲۰.</ref> بنابر برخی [[روایات]] وی به سال پنجم یا [[ششم هجری]] درگذشت و [[پیامبر]]{{صل}} بر او [[نماز]] گزارد و به قبرش وارد شد و از او به [[نیکی]] یاد کرد؛<ref>انساب‌الاشراف، ج ۱۰، ص ۱۰۱؛ الطبقات، ابن سعد، ج۸، ص۲۱۶؛ تجرید اسماءالصحابه، ج۲، ص ۳۲۰.</ref> ولی روایات دیگر [[مرگ]] او را پس از آن می‌داند.<ref>صفه‌الصفوه، ج۱، ص۳۲؛ الاصابه، ج ۸، ص ۳۹۲.</ref>قراین و شواهدی چون [[پذیرایی]] وی از پسرش [[عبدالرحمن]] در [[مدینه]] پس از [[مسلمان]] شدن وی در [[سال هفتم هجری]]،<ref> الاصابه، ج ۸، ص ۳۹۳.</ref> [[سخن پیامبر]]{{صل}} به [[عایشه]] در باب [[مشورت]] وی با [[پدر]] و مادرش در [[سال نهم هجری]] و پس از [[نزول]] آیه‌ای که [[زنان پیامبر]]{{صل}} را بین [[انتخاب]] آن [[حضرت]] و [[طلاق]] مخیّر می‌کرد،<ref>الاصابه، ج ۸، ص ۳۹۳.</ref> و [[ارث]] بردن او از [[ابوبکر]] <ref>المغازی، ج ۲، ص ۶۹۸.</ref> و [[حدیث]] گفتن او به [[مسروق]] در [[زمان]] [[خلافت عمر]] <ref>الاصابه، ج ۸، ص ۳۹۲؛ مسند احمد، ج ۷، ص ۵۱۰ ـ ۵۱۱.</ref> نشان می‌دهد که [[ام‌رومان]] حتی پس از [[رحلت پیامبر]]{{صل}} و درگذشت ابوبکر نیز زنده بوده است.<ref>[[محمد الله‌اکبری|الله‌اکبری، محمد]]، [[ام رومان (مقاله)|ام رومان]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۴ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۴.</ref>.


==[[ام‌رومان]] در [[شان نزول]]==
==[[ام‌رومان]] در [[شان نزول]]==
خط ۱۹: خط ۱۹:


==منابع==
==منابع==
* [[پرونده:000055.jpg|22px]] [[محمد الله‌اکبری|الله‌اکبری، محمد]]، [[ام ‌رومان (مقاله)|ام‌ رومان]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۴ (کتاب)|'''دائرة المعارف قرآن کریم ج۴''']]
* [[پرونده:000055.jpg|22px]] [[محمد الله‌اکبری|الله‌اکبری، محمد]]، [[ام رومان (مقاله)|ام رومان]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۴ (کتاب)|'''دائرة المعارف قرآن کریم ج۴''']]


==پانویس==
==پانویس==

نسخهٔ ‏۱۴ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۹:۳۶

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

وی دختر عامر بن عویمر بن عبدشمس[۱] یا عامر بن عمیرة بن عبدشمس[۲] از قبیله بنوفراس،[۳] از فرزندان کنانة بن خزیمه،[۴]و مادر عایشه است.

در نام پدر و نسب او تا مالک بن کنانه اختلاف بسیار است.[۵] ام‌رومان در جوانی به همسری حارث بن سَخْبَره ازدی درآمد و برای او پسری به نام طفیل به دنیا آورد. سپس با شوهر و فرزند خود از اطراف نجران به مکه آمده و ضمن همپیمان شدن با ابوبکر، تحت حمایت وی و قبیله‌اش در مکه ساکن شدند. وی پیش از بعثت پیامبر(ص) با مرگ حارث به همسری ابوبکر درآمد و از او عبدالرحمن و عایشه را به دنیا آورد.[۶] به روایتی ام‌رومان در سال‌های نخست بعثت به پیامبر اکرم(ص) ایمان آورد و با آن حضرت بیعت کرد.[۷] وی برای مسلمان کردن فرزند خود عبدالرحمن کوشید و پیش از هجرت بارها با او محاجّه کرد که نتیجه‌ای دربرنداشت تا اینکه سرانجام عبدالرحمن در صلح حدیبیه[۸] یا بعد از صلح حدیبیه و پیش از فتح مکه[۹] اسلام آورد.

ام‌رومان در سال نخست هجری با دیگر اعضای خانواده ابوبکر به مدینه هجرت کرد.[۱۰] به گفته برخی، وی زنی شایسته و دیندار و در شمار راویان حدیث و صحابه پیامبر(ص) بود.[۱۱] بنابر برخی روایات وی به سال پنجم یا ششم هجری درگذشت و پیامبر(ص) بر او نماز گزارد و به قبرش وارد شد و از او به نیکی یاد کرد؛[۱۲] ولی روایات دیگر مرگ او را پس از آن می‌داند.[۱۳]قراین و شواهدی چون پذیرایی وی از پسرش عبدالرحمن در مدینه پس از مسلمان شدن وی در سال هفتم هجری،[۱۴] سخن پیامبر(ص) به عایشه در باب مشورت وی با پدر و مادرش در سال نهم هجری و پس از نزول آیه‌ای که زنان پیامبر(ص) را بین انتخاب آن حضرت و طلاق مخیّر می‌کرد،[۱۵] و ارث بردن او از ابوبکر [۱۶] و حدیث گفتن او به مسروق در زمان خلافت عمر [۱۷] نشان می‌دهد که ام‌رومان حتی پس از رحلت پیامبر(ص) و درگذشت ابوبکر نیز زنده بوده است.[۱۸].

ام‌رومان در شان نزول

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. الطبقات، ابن سعد، ج ۸، ص ۲۱۶؛ انساب‌الاشراف، ج ۱۰، ص۱۰۱؛ الطبقات، ابن خیاط، ص ۶۲۴.
  2. الطبقات، ابن سعد، ج ۸، ص ۲۱۶؛ تاریخ طبری، ج ۲، ص۳۵۱.
  3. السیرة النبویه، ج ۳، ص ۲۹۹؛ المعارف، ص ۱۷۳.
  4. الطبقات، ابن سعد، ج ۸، ص ۲۱۶؛ السیره‌النبویه، ج ۳، ص ۲۹۸.
  5. المعارف، ص ۱۷۳؛ الطبقات، ابن خیاط، ص ۶۲۴؛ تاریخ طبری، ج ۲، ص ۳۵۱.
  6. الطبقات، ابن سعد، ج ۸، ص ۲۱۶؛ انساب‌الاشراف، ج ۱۰، ص ۱۰۱؛ صفه‌الصفوه، ج ۱، ص ۳۲.
  7. الطبقات، ابن سعد، ج ۸، ص ۲۱۶.
  8. انساب‌الاشراف، ج ۱۰، ص ۱۰۱.
  9. الاصابه، ج ۸، ص ۳۹۳.
  10. الطبقات، ابن سعد، ج ۸، ص ۲۱۶؛ تاریخ طبری، ج ۲، ص ۱۰.
  11. تاریخ الصحابه، ص ۲۷۵؛ تجرید اسماءالصحابه، ج ۲، ص ۳۲۰.
  12. انساب‌الاشراف، ج ۱۰، ص ۱۰۱؛ الطبقات، ابن سعد، ج۸، ص۲۱۶؛ تجرید اسماءالصحابه، ج۲، ص ۳۲۰.
  13. صفه‌الصفوه، ج۱، ص۳۲؛ الاصابه، ج ۸، ص ۳۹۲.
  14. الاصابه، ج ۸، ص ۳۹۳.
  15. الاصابه، ج ۸، ص ۳۹۳.
  16. المغازی، ج ۲، ص ۶۹۸.
  17. الاصابه، ج ۸، ص ۳۹۲؛ مسند احمد، ج ۷، ص ۵۱۰ ـ ۵۱۱.
  18. الله‌اکبری، محمد، ام رومان، دائرة المعارف قرآن کریم، ج۴.