جز
جایگزینی متن - 'اطاعت از خداوند' به 'اطاعت از خداوند'
جز (جایگزینی متن - 'پنهان' به 'پنهان') |
جز (جایگزینی متن - 'اطاعت از خداوند' به 'اطاعت از خداوند') |
||
خط ۱۰۱: | خط ۱۰۱: | ||
منظور از سکینت، [[روح]] [[ایمان]] است که همواره آدمی را امر به [[تقوا]] میکند<ref>طباطبایی، المیزان فی تفسیرالقرآن، ج ۱۸، ص ۴۳۳</ref> و سکینت، همراه با افزون شدن ایمان بر [[ایمان]]<ref>مراغی، ج ۱۰، ص ۸۷</ref> و نیز ملازم با کلمه تقواست، که [[قلب]] [[آدمی]] را به [[پرهیز از محرمات]] [[الهی]] وامیدارد. [[خدای تعالی]] در [[قرآن]]، سکینت را به خود نسبت میدهد و آن هم بهگونهای که از آن نوعی اختصاص فهمیده میشود. درباره سکینت هم میفرماید: {{متن قرآن|أَنْزَلَ اللَّهُ سَكِينَتَهُ}}<ref>«آنگاه خداوند آرامش خویش را بر پیامبر خود و بر مؤمنان فرو فرستاد» سوره توبه، آیه ۲۶.</ref><ref>ابوالفتوح رازی، ج ۹، ص ۲۰۷</ref><ref>[[علی شیخالاسلامی|شیخالاسلامی، علی]]، [[سوسون آل رسول|آل رسول، سوسن]] و [[نادره حیدری اصفهانی|حیدری اصفهانی، نادره]]، [[اطاعت از خاتم پیامبران در قرآن کریم (مقاله)|اطاعت از خاتم پیامبران در قرآن کریم]]، ص ۳۹.</ref>. | منظور از سکینت، [[روح]] [[ایمان]] است که همواره آدمی را امر به [[تقوا]] میکند<ref>طباطبایی، المیزان فی تفسیرالقرآن، ج ۱۸، ص ۴۳۳</ref> و سکینت، همراه با افزون شدن ایمان بر [[ایمان]]<ref>مراغی، ج ۱۰، ص ۸۷</ref> و نیز ملازم با کلمه تقواست، که [[قلب]] [[آدمی]] را به [[پرهیز از محرمات]] [[الهی]] وامیدارد. [[خدای تعالی]] در [[قرآن]]، سکینت را به خود نسبت میدهد و آن هم بهگونهای که از آن نوعی اختصاص فهمیده میشود. درباره سکینت هم میفرماید: {{متن قرآن|أَنْزَلَ اللَّهُ سَكِينَتَهُ}}<ref>«آنگاه خداوند آرامش خویش را بر پیامبر خود و بر مؤمنان فرو فرستاد» سوره توبه، آیه ۲۶.</ref><ref>ابوالفتوح رازی، ج ۹، ص ۲۰۷</ref><ref>[[علی شیخالاسلامی|شیخالاسلامی، علی]]، [[سوسون آل رسول|آل رسول، سوسن]] و [[نادره حیدری اصفهانی|حیدری اصفهانی، نادره]]، [[اطاعت از خاتم پیامبران در قرآن کریم (مقاله)|اطاعت از خاتم پیامبران در قرآن کریم]]، ص ۳۹.</ref>. | ||
==نتیجه== | ==نتیجه== | ||
[[اطاعت]] برای مؤمنان، عامل [[هدایت]] و دستیابی به [[رضوان]] [[الهی]] است؛ زیرا به واسطه [[اطاعت]]، راه را گم نمیکنند و از مسیر [[منحرف]] نمیشوند. [[اطاعت | [[اطاعت]] برای مؤمنان، عامل [[هدایت]] و دستیابی به [[رضوان]] [[الهی]] است؛ زیرا به واسطه [[اطاعت]]، راه را گم نمیکنند و از مسیر [[منحرف]] نمیشوند. [[اطاعت از خداوند]]، [[اطاعت]] از [[رسول]] و [[اطاعت]] از [[اولیالامر]]، سلسله مراتب اطاعتاند. موضوع مورد [[اطاعت]] باید روشن و بدون ایهام باشد: {{متن قرآن|بَلَاغُ الْمُبِينُ}}. نتیجه [[اطاعت]]، [[آرامش]] و [[امدادهای غیبی]] در [[زندگی]] [[مؤمنان]] است. و آنچه منجر به از دست دادن [[هویت]] واقعی [[مسلمانان]] در سراسر [[جهان]] است، روی گرداندن از [[رهبران الهی]] و [[اطاعت]] نکردن از ایشان است<ref>[[علی شیخالاسلامی|شیخالاسلامی، علی]]، [[سوسون آل رسول|آل رسول، سوسن]] و [[نادره حیدری اصفهانی|حیدری اصفهانی، نادره]]، [[اطاعت از خاتم پیامبران در قرآن کریم (مقاله)|اطاعت از خاتم پیامبران در قرآن کریم]]، ص ۴۲.</ref> | ||
==منابع== | ==منابع== |