حیدر: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۹: خط ۹:
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">


'''حیدر''' نام دیگر [[امام علی|علی بن ابی طالب]] است که میان [[شیعه]] مشهورتر است، به معنای شیر و نشان [[شجاعت]] اوست. خود [[امام علی]]{{ع}} در [[جنگ خیبر]]، هنگام [[مبارزه]] با مرحب خیبری فرمود که مادرم مرا حیدر نامید {{عربی|أنا الّذی سمّتنی أمّی حیدرة}}.<ref>ارشاد مفید ج ۱ ص ۱۲۷</ref> <ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۲۳۷.</ref>.
'''حیدر''' نام دیگر [[امام علی|علی بن ابی طالب]] است که میان [[شیعه]] مشهورتر است، به معنای شیر و نشان [[شجاعت]] اوست. خود [[امام علی]]{{ع}} در [[جنگ خیبر]]، هنگام [[مبارزه]] با مرحب خیبری فرمود مادرم مرا حیدر نامید {{متن حدیث|أنا الّذی سمّتنی أمّی حیدرة}}.<ref>ارشاد مفید ج ۱ ص ۱۲۷</ref> <ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۲۳۷.</ref>.
 
 
 


==مقدمه==
==مقدمه==

نسخهٔ ‏۲۸ فوریهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۵۲

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل حیدر (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

حیدر نام دیگر علی بن ابی طالب است که میان شیعه مشهورتر است، به معنای شیر و نشان شجاعت اوست. خود امام علی(ع) در جنگ خیبر، هنگام مبارزه با مرحب خیبری فرمود مادرم مرا حیدر نامید «أنا الّذی سمّتنی أمّی حیدرة».[۱] [۲].

مقدمه

  • این نام، اغلب با صفت کرّار می‌آید. حیدر کرار، یعنی شیر شجاع و حمله‌آور. به شیعه از آن جهت که منسوب به آن حضرتند، "حیدری" هم گفته شده است. اینکه مادر آن حضرت، نام وی را حیدر نهاد، شاید برای زنده نگه داشتن نام پدرش بوده (فاطمه بنت اسد)، و اسد و حیدر هردو به معنای شیر است، پس علی(ع) شیر و شیرزاده است. روایتی هم هست که آن حضرت در کودکی اژدهایی را درید و ازآن‌رو حیدر گفته می‌شود.[۳] در اشعار منقبت‌ها به این نکته بسیار اشاره شده است.(...)[۴].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. ارشاد مفید ج ۱ ص ۱۲۷
  2. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۲۳۷.
  3. مناقب ج ۲ ص ۲۸۷
  4. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۲۳۷.
  5. احقاق الحق ج ۵ ص ۳۸۲
  6. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۲۳۸.