حسن بن صالح بن حی: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233)...» ایجاد کرد) |
(←مقدمه) |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
[[ابو عبدالله ثوری الهمدانی]]<ref>الزرکلی خیر الدین، الاعلام، بیروت، دارالملایین، ۱۹۸۰، ج ۲، ص ۱۹۳ و شیخ طوسی، رجال، انتشارات اسلامی جامعه مدرسین، ۱۴۱۵ هـ ق، ص ۱۸۰</ref> از بزرگان فقهای [[عراق]] قلمداد شده است.<ref>علامه مجلسی محمد باقر، بیروت، موسسه الوفا، ۱۴۰۴، ج ۴۰، ص ۱۵۷.</ref> به طوریکه او را می‌توان در ردیف فقها و [[قضات]] اهل سنت مانند [[سفیان ثوری]] و [[ابن ابی لیلی]] و [[شریک بن عبدالله]] و [[حکم بن عتیبه]] یادآور شد <ref>علامه مجلسی محمد باقر، بیروت، موسسه الوفا، ۱۴۰۴، ج ۴۰، ص ۱۵۷.</ref>. و نیز [[ابونعیم فضل بن دکین ]] سمت شاگردی او را داشته است و از او [[حدیث]] [[امام صادق]]{{ع}} را که فرمود: {{متن حدیث| حُبُّ عَلِيٍّ عِبَادَةٌ}} را نقل می‌کند.<ref>طبری عماد الدین، بشاره المصطفی، انتشارات کتابخانه حیدریه نجف اشرف، دوم، ۱۳۸۳هـ ق، ص ۸۶.</ref> در [[کوفه]] به تشکیل درس [[قرائت قرآن]] و [[تفسیر]] مشغول بوده.<ref>فرات بن ابراهیم کوفی، تفسیر فرات، موسهه چاپ و نشر، ۱۴۱۰، ص ۴۴۰.</ref> او را از اصحاب [[امام باقر]]{{ع}} شمرده‌اند.<ref>علامه حلی، رجال العلامه الحلی، یک جلد، ار الذخائر، قم، ۱۴۱۱ هـ ق، ص ۲۱۵.</ref> ولو این که [[پیروی]] [[حقیقی]] ایشان نبود. از جمله طرفداران [[امامت]] زید بن علی{{ع}} است و به همین دلیل او را از سران زیدیه می‌شمرند.<ref> ابن داود حلی، رجال ابن داود، یک جلد، انتشارات دانشگاه تهران، ۱۳۸۳ هـ ق، ص ۵۳۳.</ref> و بعد از شهادت زید بن علی{{ع}} با [[افکار]] خود در همین مسیر یارانی را برای خود جمع کرد و با کمک دیگر همفکران و هم‌پیمانان خود مانند کثیر النواء و... فرقه بتریه را بوجود آورد. | [[ابو عبدالله ثوری الهمدانی]]<ref>الزرکلی خیر الدین، الاعلام، بیروت، دارالملایین، ۱۹۸۰، ج ۲، ص ۱۹۳ و شیخ طوسی، رجال، انتشارات اسلامی جامعه مدرسین، ۱۴۱۵ هـ ق، ص ۱۸۰</ref> از بزرگان فقهای [[عراق]] قلمداد شده است.<ref>علامه مجلسی محمد باقر، بیروت، موسسه الوفا، ۱۴۰۴، ج ۴۰، ص ۱۵۷.</ref> به طوریکه او را می‌توان در ردیف فقها و [[قضات]] اهل سنت مانند [[سفیان ثوری]] و [[ابن ابی لیلی]] و [[شریک بن عبدالله]] و [[حکم بن عتیبه]] یادآور شد <ref>علامه مجلسی محمد باقر، بیروت، موسسه الوفا، ۱۴۰۴، ج ۴۰، ص ۱۵۷.</ref>. و نیز [[ابونعیم فضل بن دکین ]] سمت شاگردی او را داشته است و از او [[حدیث]] [[امام صادق]]{{ع}} را که فرمود: {{متن حدیث| حُبُّ عَلِيٍّ عِبَادَةٌ}} را نقل می‌کند.<ref>طبری عماد الدین، بشاره المصطفی، انتشارات کتابخانه حیدریه نجف اشرف، دوم، ۱۳۸۳هـ ق، ص ۸۶.</ref> در [[کوفه]] به تشکیل درس [[قرائت قرآن]] و [[تفسیر]] مشغول بوده.<ref>فرات بن ابراهیم کوفی، تفسیر فرات، موسهه چاپ و نشر، ۱۴۱۰، ص ۴۴۰.</ref> او را از اصحاب [[امام باقر]]{{ع}} شمرده‌اند.<ref>علامه حلی، رجال العلامه الحلی، یک جلد، ار الذخائر، قم، ۱۴۱۱ هـ ق، ص ۲۱۵.</ref> ولو این که [[پیروی]] [[حقیقی]] ایشان نبود. از جمله طرفداران [[امامت]] زید بن علی{{ع}} است و به همین دلیل او را از سران زیدیه می‌شمرند.<ref> ابن داود حلی، رجال ابن داود، یک جلد، انتشارات دانشگاه تهران، ۱۳۸۳ هـ ق، ص ۵۳۳.</ref> و بعد از شهادت زید بن علی{{ع}} با [[افکار]] خود در همین مسیر یارانی را برای خود جمع کرد و با کمک دیگر همفکران و هم‌پیمانان خود مانند کثیر النواء و... فرقه بتریه را بوجود آورد. | ||
از این جهت که فرد مؤثر در این فرقه ( | از این جهت که فرد مؤثر در این فرقه (حسن بن صالح بن حی) می‌‌باشد به فرقه او [[صالحیه]] گفته شده است و در واقع بتریه فرقه‌ای غیر از [[صالحیه]] نیست.<ref>رجال ابن داود، ص ۴۴۰.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
نسخهٔ ۱۱ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۰۷:۳۹
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
ابو عبدالله ثوری الهمدانی[۱] از بزرگان فقهای عراق قلمداد شده است.[۲] به طوریکه او را می‌توان در ردیف فقها و قضات اهل سنت مانند سفیان ثوری و ابن ابی لیلی و شریک بن عبدالله و حکم بن عتیبه یادآور شد [۳]. و نیز ابونعیم فضل بن دکین سمت شاگردی او را داشته است و از او حدیث امام صادق(ع) را که فرمود: « حُبُّ عَلِيٍّ عِبَادَةٌ» را نقل می‌کند.[۴] در کوفه به تشکیل درس قرائت قرآن و تفسیر مشغول بوده.[۵] او را از اصحاب امام باقر(ع) شمرده‌اند.[۶] ولو این که پیروی حقیقی ایشان نبود. از جمله طرفداران امامت زید بن علی(ع) است و به همین دلیل او را از سران زیدیه می‌شمرند.[۷] و بعد از شهادت زید بن علی(ع) با افکار خود در همین مسیر یارانی را برای خود جمع کرد و با کمک دیگر همفکران و هم‌پیمانان خود مانند کثیر النواء و... فرقه بتریه را بوجود آورد.
از این جهت که فرد مؤثر در این فرقه (حسن بن صالح بن حی) می‌‌باشد به فرقه او صالحیه گفته شده است و در واقع بتریه فرقه‌ای غیر از صالحیه نیست.[۸]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ الزرکلی خیر الدین، الاعلام، بیروت، دارالملایین، ۱۹۸۰، ج ۲، ص ۱۹۳ و شیخ طوسی، رجال، انتشارات اسلامی جامعه مدرسین، ۱۴۱۵ هـ ق، ص ۱۸۰
- ↑ علامه مجلسی محمد باقر، بیروت، موسسه الوفا، ۱۴۰۴، ج ۴۰، ص ۱۵۷.
- ↑ علامه مجلسی محمد باقر، بیروت، موسسه الوفا، ۱۴۰۴، ج ۴۰، ص ۱۵۷.
- ↑ طبری عماد الدین، بشاره المصطفی، انتشارات کتابخانه حیدریه نجف اشرف، دوم، ۱۳۸۳هـ ق، ص ۸۶.
- ↑ فرات بن ابراهیم کوفی، تفسیر فرات، موسهه چاپ و نشر، ۱۴۱۰، ص ۴۴۰.
- ↑ علامه حلی، رجال العلامه الحلی، یک جلد، ار الذخائر، قم، ۱۴۱۱ هـ ق، ص ۲۱۵.
- ↑ ابن داود حلی، رجال ابن داود، یک جلد، انتشارات دانشگاه تهران، ۱۳۸۳ هـ ق، ص ۵۳۳.
- ↑ رجال ابن داود، ص ۴۴۰.