تب در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{ویرایش غیرنهایی}} +)) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{امامت}} | {{امامت}} | ||
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> | ||
نسخهٔ ۲۱ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۲۶
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل تب (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- تَبّ، تباب: زیانکاری، خسران[۱]، استمرار در خسران[۲]، و هلاکت[۳].
- ﴿تَبَّتْ يَدَا أَبِي لَهَبٍ وَتَبَّ﴾[۴].
- این اصطلاح از اصطلاحاتی است که در قرآن کریم برای تخطئه و محکوم کردن مخالفان پیامبر اکرم(ص) وارد شده است[۵].
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۶۰۳.
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۱۶۲.
- ↑ خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۸، ص۱۱۰.
- ↑ «توش و توان ابو لهب تباه و او نابود باد» سوره مسد، آیه ۱.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۵۷.