تب در فقه سیاسی
مقدمه
- تَبّ، تباب: زیانکاری، خسران[۱]، استمرار در خسران[۲]، و هلاکت[۳].
- ﴿تَبَّتْ يَدَا أَبِي لَهَبٍ وَتَبَّ﴾[۴].
- این اصطلاح از اصطلاحاتی است که در قرآن کریم برای تخطئه و محکوم کردن مخالفان پیامبر اکرم (ص) وارد شده است[۵].
منابع
پانویس
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژهنامه، ص۶۰۳.
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۱۶۲.
- ↑ خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۸، ص۱۱۰.
- ↑ «توش و توان ابو لهب تباه و او نابود باد» سوره مسد، آیه ۱.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۵۷.