حاضرة البحر در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-]] | + - [[)) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پانویس2}} +{{پانویس}})) |
||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{یادآوری پانویس}} | {{یادآوری پانویس}} | ||
{{ | {{پانویس}} | ||
[[رده: مدخل]] | [[رده: مدخل]] | ||
[[رده: حاضرة البحر]] | [[رده: حاضرة البحر]] | ||
نسخهٔ ۳۰ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۲۱:۳۷
- اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث حاضرة البحر است. "حاضرة البحر" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل حاضرة البحر (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- کنار دریا[۱]، دریایی، بندری.
- ﴿وَاسْأَلْهُمْ عَنِ الْقَرْيَةِ الَّتِي كَانَتْ حَاضِرَةَ الْبَحْرِ﴾[۲].
- شهرهای بندری معمولاً متکی به اقتصاد دریایی هستند که فعالیت عمده در آنها ماهیگیری، قایقرانی، صید مروارید، تجارت دریایی و... است؛ لذا در آیه شریفه ﴿وَاسْأَلْهُمْ عَنِ الْقَرْيَةِ الَّتِي كَانَتْ حَاضِرَةَ الْبَحْرِ﴾[۳] امتحان الهی نیز به ممنوعیت ماهیگیری در روز شنبه تعلق گرفته که نشان‌دهنده این واقعیت است که شغل اصلی اهالی آن قریه ماهیگیری بوده است.
- در جغرافیای سیاسی به شهرهای بندری، کنار دریا و سواحل توجه خاصی شده است. اصطلاح "حاضرة البحر" در قرآن گرچه ربطی به نظریه‌پردازی‌های دریایی در جغرافیای سیاسی ندارد، یک اصطلاح جغرافیایی قابل ملاحظه است.[۴].
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۴۴.
- ↑ «و از ایشان درباره شهری که در کرانه دریا بود بپرس، آنگاه که (از حکم حرام بودن ماهیگیری) در روز شنبه تجاوز می‌کردند زیرا روز شنبه آنان ماهی‌هاشان نزد ایشان روی آب می‌آمدند و روزی که شنبه‌شان نبود نزد آنان نمی‌آمدند، بدین‌گونه آنها را برای آنکه نافرمانی می» سوره اعراف، آیه ۱۶۳.
- ↑ «و از ایشان درباره شهری که در کرانه دریا بود بپرس، آنگاه که (از حکم حرام بودن ماهیگیری) در روز شنبه تجاوز می‌کردند زیرا روز شنبه آنان ماهی‌هاشان نزد ایشان روی آب می‌آمدند و روزی که شنبه‌شان نبود نزد آنان نمی‌آمدند، بدین‌گونه آنها را برای آنکه نافرمانی می» سوره اعراف، آیه ۱۶۳.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۲۱۵.