سریه بشیر بن سعد الانصاری: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-]] | + - [[))
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پانویس2}} +{{پانویس}}))
خط ۲۷: خط ۲۷:
==پانویس==
==پانویس==
{{یادآوری پانویس}}
{{یادآوری پانویس}}
{{پانویس2}}
{{پانویس}}


[[رده:مدخل]]
[[رده:مدخل]]
[[رده:سریه]]
[[رده:سریه]]
[[رده:سریه بشیر بن سعد الانصاری]]
[[رده:سریه بشیر بن سعد الانصاری]]

نسخهٔ ‏۱ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۲۲


اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث سریه است. "سریه بشیر بن سعد الانصاری" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل سریه بشیر بن سعد الانصاری (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

علت وقوع سریه

اعزام بشیر بن سعد

حرکت به سوی غطفان

  • سپاه مسلمانان به راه می‌افتادند، شب‌ها حرکت می‌کردند و روزها پنهان می‌شدند تا اینکه به منطقه "خیبر" در "سلاح" [۸] رسیدند. سپس از منطقه سَلاح حرکت کردند تا اینکه به نزدیک سرزمین دشمن رسیدند. در این حال حسیل بن نویره گفت: "اکنون فاصله میان شما و دشمن به اندازه دو سوم روز یا نصف روز است. اکنون اگر مایلید در اینجا کمین کنید تا من به عنوان پیش‌آهنگ به سوی دشمن بروم و از آنان برای شما خبر بیاورم، در غیر این صورت، همگی با هم خواهیم رفت".
  • پس از مشورت و تصمیم‌گیری، حسیل بن نویره به تنهایی برای کسب خبر به راه افتاد. او پس از مدتی بازگشت و به اطلاع مسلمانان رساند که گله‌های غطفانیان در همین نزدیکی است و آنان می‌توانند به گله‌ها حمله کنند. پس از آنکه مسلمانان درباره حمله به گله‌ها با یکدیگر مشورت کردند، تصمیم گرفتند تا گله‌ها را تصاحب کنند و پس از آن به تعقیب دشمن بپردازند[۹].
  • پس از آنکه مسلمانان به مشورت پرداختند، تصمیم حمله به فتنه‌انگیزان را گرفتند. حمله به غطفانیان برای مسلمانان بسیار پرمنفعت بود و علاوه بر دفع خطر متجاوزان، شتران زیادی نصیب مسلمانان کرد. نگهبانان شتران در پی وقوع این حمله گریختند و خود را به قبیله رسانده، خبر حمله مسلمانان را به اطلاع آنان رساندند. نتیجه این خبر، فرار افراد قبیله از ترس مسلمانان و گریختن به سرزمین‌های دیگر بود. پس از غنیمت‌گیری، بشیر بن سعد، همراه یاران خود به محل اجتماع دشمن رفت؛ ولی آنان را در آنجا نیافت و به سوی مدینه بازگشت[۱۰][۱۱].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. (آبی است متعلق به "بنی حمیس" که بین "مدینه" و منطقه "فید" واقع شده است)؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۹۸.
  2. محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۲، ص۷۲۷؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۹۱-۹۲؛ محمد بن جریر طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ج۳، ص۲۳؛ ابوبکر بیهقی، دلائل النبوة و معرفة احوال صاحب الشریعه، ج۴، ص۳۰۱.
  3. اکبری، هادی، سریه بشیر بن سعد به یمن و جبار، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص۴۳۵.
  4. محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۲، ص۷۲۷؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۹۱.
  5. محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۲، ص۷۲۸؛ ابوبکر بیهقی، دلائل النبوة و معرفة احوال صاحب الشریعه، ج۴، ص۳۰۲؛ ابن جوزی، المنتظم فی تاریخ الأمم و الملوک، ج۳، ص۳۰۳؛ ابن سیدالناس، عیون الأثر، ج۲، ص۱۹۱.
  6. محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۲، ص۷۲۸؛ ابوبکر بیهقی، دلائل النبوة و معرفة احوال صاحب الشریعه، ج۴، ص۳۰۲؛ محمد بن جریر طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ج۳، ص۲۳.
  7. اکبری، هادی، سریه بشیر بن سعد به یمن و جبار، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص۴۳۵-۴۳۶.
  8. (منطقه‌ای است در قسمت پایین خیبر)
  9. محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۲، ص۷۲۸.
  10. محمد بن عمر واقدی، المغازی، ج۲، ص۷۲۸؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۹۲؛ ابوبکر بیهقی، دلائل النبوة و معرفة احوال صاحب الشریعه، ج۴، ص۳۰۲.
  11. اکبری، هادی، سریه بشیر بن سعد به یمن و جبار، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص۴۳۵-۴۳۶.