تفسیر عرفانی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
[[تفاسیر عرفانی]] با تکیه بر [[تأویل | [[تفاسیر عرفانی]] با تکیه بر [[تأویل ظواهر آیات]] و [[اخذ به باطن]] نوشته شده‌اند؛ مانند: | ||
# | #«[[بیان السعادة فی مقامات العبادة]]»، اثر [[سلطان محمد بن محمد جنابذی]] ([[گنابادی]]) ([[سلطان علیشاه]])، [[مفسر]] با [[تمسک]] به شمار اندکی از [[روایات اهل بیت]]{{ع}} بیشتر به مسائل [[عرفانی]] پرداخته است. | ||
#«[[رحمة | #«[[رحمة من الرحمان فی تفسیر و إشارات القرآن]]» ([[تفسیر ابن‌عربی]]) اثر «[[ابوبکر محمد بن علی بن محمد]]»، معروف به «[[محیی‌الدین بن عربی]]». این تفسیر از آثار و تألیفات ابن‌عربی گردآوری شده و در واقع [[تفسیر ملاّ عبدالرزاق کاشانی]] است. | ||
#تفسیر عاملی به [[زبان فارسی]]، اثر [[ابراهیم]] [[موثق]] | # [[تفسیر عاملی]] به [[زبان فارسی]]، اثر [[ابراهیم موثق عاملی]] معروف به [[موثق]]، در هشت جلد به [[همت]] [[کتابخانه صدوق]] چاپ شده است. نویسنده با تبیین نظریات و اشارات عرفا، به کتاب خود جنبه تحلیلی داده است. | ||
# | #«[[غرائب القرآن و رغائب الفرقان]]» معروف به «[[تفسیر نیشابوری]]»، به قلم «[[نظام‌الدین حسین قمی نیشابوری]]» معروف به «[[نظام نیشابوری]]» و «[[نظام اعرج]]»، به [[زبان عربی]]، ده جلد. | ||
#«تفسیر کشف‌الأسرار و عدّة‌الأبرار» معروف به | #«تفسیر کشف‌الأسرار و عدّة‌الأبرار» معروف به «[[تفسیر خواجه عبدالله انصاری]]»، به زبان فارسی، نوشته «[[ابوالفضل رشیدالدین میبدی]]» در ده جلد. در این تفسیر، در کنار مباحث ادبی، [[فقهی]] و [[تاریخی]]، [[آیات]] بر [[مذاق عرفا]] ترجمه و [[تأویل]] شده است. | ||
# | #«[[تفسیر تستری]]»، تألیف «[[ابو محمد سهل بن عبدالله تستری]]». | ||
# | #«[[حقائق التفسیر]]» تألیف «[[ابوعبدالرحمان سُلّمی]]». | ||
# | #«[[لطائف الاشارات]]» تألیف «[[ابو القاسم عبدالکریم بن هوازن قشیری]]».<ref>ایازی، محمد علی، آشنایی باتفاسیر قرآن، صفحه ۶۰و(۵۸-۴۸۲)و(۴۸-۵۵۴)و۲۲؛ ایازی، محمد علی، المفسرون حیاتهم و منهجهم، صفحه ۶۲۹و۶۰۳و۵۸۸و۲۱۲؛ معرفت، محمد هادی، التفسیروالمفسرون فی ثوبه القشیب، جلد۲، صفحه ۵۴۰.</ref>.<ref>[[فرهنگ‌نامه علوم قرآنی (کتاب)|فرهنگ نامه علوم قرآنی]]، ج۱، ص۱۷۱۱.</ref> | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
نسخهٔ ۵ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۳۰
- اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
تفاسیر عرفانی با تکیه بر تأویل ظواهر آیات و اخذ به باطن نوشته شده‌اند؛ مانند:
- «بیان السعادة فی مقامات العبادة»، اثر سلطان محمد بن محمد جنابذی (گنابادی) (سلطان علیشاه)، مفسر با تمسک به شمار اندکی از روایات اهل بیت(ع) بیشتر به مسائل عرفانی پرداخته است.
- «رحمة من الرحمان فی تفسیر و إشارات القرآن» (تفسیر ابن‌عربی) اثر «ابوبکر محمد بن علی بن محمد»، معروف به «محیی‌الدین بن عربی». این تفسیر از آثار و تألیفات ابن‌عربی گردآوری شده و در واقع تفسیر ملاّ عبدالرزاق کاشانی است.
- تفسیر عاملی به زبان فارسی، اثر ابراهیم موثق عاملی معروف به موثق، در هشت جلد به همت کتابخانه صدوق چاپ شده است. نویسنده با تبیین نظریات و اشارات عرفا، به کتاب خود جنبه تحلیلی داده است.
- «غرائب القرآن و رغائب الفرقان» معروف به «تفسیر نیشابوری»، به قلم «نظام‌الدین حسین قمی نیشابوری» معروف به «نظام نیشابوری» و «نظام اعرج»، به زبان عربی، ده جلد.
- «تفسیر کشف‌الأسرار و عدّة‌الأبرار» معروف به «تفسیر خواجه عبدالله انصاری»، به زبان فارسی، نوشته «ابوالفضل رشیدالدین میبدی» در ده جلد. در این تفسیر، در کنار مباحث ادبی، فقهی و تاریخی، آیات بر مذاق عرفا ترجمه و تأویل شده است.
- «تفسیر تستری»، تألیف «ابو محمد سهل بن عبدالله تستری».
- «حقائق التفسیر» تألیف «ابوعبدالرحمان سُلّمی».
- «لطائف الاشارات» تألیف «ابو القاسم عبدالکریم بن هوازن قشیری».[۱].[۲]
منابع
پانویس
- ↑ ایازی، محمد علی، آشنایی باتفاسیر قرآن، صفحه ۶۰و(۵۸-۴۸۲)و(۴۸-۵۵۴)و۲۲؛ ایازی، محمد علی، المفسرون حیاتهم و منهجهم، صفحه ۶۲۹و۶۰۳و۵۸۸و۲۱۲؛ معرفت، محمد هادی، التفسیروالمفسرون فی ثوبه القشیب، جلد۲، صفحه ۵۴۰.
- ↑ فرهنگ نامه علوم قرآنی، ج۱، ص۱۷۱۱.