وهب بن عبدالله کلبی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پانویس2}} +{{پانویس}})) |
(←مقدمه) |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
'''وهب بن عبدالله کلبی''' از شهدای کربلاست، [[مادر]] و همسرش نیز در [[کربلا]] بودند و به [[شهادت]] رسیدند. وهب که [[اهل کوفه]] بود، در [[کربلا]] در رکاب [[امام حسین]]{{ع}} حضور داشت. [[روز عاشورا]] پس از [[حرّ]] و بریر، به میدان رفت. مادرش مشوّق او در عزیمت به میدان بود. وقتی پس از مقداری [[جنگ]]، نزد مادرش برگشت که: آیا [[راضی]] شدی؟ گفت: وقتی [[راضی]] می‌شوم که در رکاب [[حسین]]{{ع}} به [[شهادت]] برسی. دوباره رفت و جنگید، همسرش هم چوبی بر گرفت و به میدان رفت. وهب آن [[قدر]] جنگید تا [[شهید]] شد. همسرش به بالین او رفت و [[خون]] از چهره‌اش [[پاک]] کرد. [[شمر]] که [[شاهد]] صحنه بود، به غلامش [[دستور]] داد تا با چوبی [[زن]] را به [[شهادت]] برساند. [[همسر]] وهب، اولین زنی بود که از [[سپاه حسین]]{{ع}} به [[شهادت]] رسید<ref>بحارالانوار، ج۴۵، ص۱۷.</ref>. در برخی منابع ماجرایی مشابه این ولی با تفاوت‌هایی دربارۀ [[عبدالله بن عمیر کلبی]] [[نقل]] شده و | '''وهب بن عبدالله کلبی''' از شهدای کربلاست، [[مادر]] و همسرش نیز در [[کربلا]] بودند و به [[شهادت]] رسیدند. وهب که [[اهل کوفه]] بود، در [[کربلا]] در رکاب [[امام حسین]]{{ع}} حضور داشت. [[روز عاشورا]] پس از [[حرّ]] و بریر، به میدان رفت. مادرش مشوّق او در عزیمت به میدان بود. وقتی پس از مقداری [[جنگ]]، نزد مادرش برگشت که: آیا [[راضی]] شدی؟ گفت: وقتی [[راضی]] می‌شوم که در رکاب [[حسین]]{{ع}} به [[شهادت]] برسی. دوباره رفت و جنگید، همسرش هم چوبی بر گرفت و به میدان رفت. وهب آن [[قدر]] جنگید تا [[شهید]] شد. همسرش به بالین او رفت و [[خون]] از چهره‌اش [[پاک]] کرد. [[شمر]] که [[شاهد]] صحنه بود، به غلامش [[دستور]] داد تا با چوبی [[زن]] را به [[شهادت]] برساند. [[همسر]] وهب، اولین زنی بود که از [[سپاه حسین]]{{ع}} به [[شهادت]] رسید<ref>بحارالانوار، ج۴۵، ص۱۷.</ref>. در برخی منابع ماجرایی مشابه این ولی با تفاوت‌هایی دربارۀ [[عبدالله بن عمیر کلبی]] [[نقل]] شده و [[ام وهب]] را [[همسر]] او دانسته‌اند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۴۹۸.</ref>. | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
نسخهٔ ۲۰ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۱۷:۴۱
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام حسین (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
وهب بن عبدالله کلبی از شهدای کربلاست، مادر و همسرش نیز در کربلا بودند و به شهادت رسیدند. وهب که اهل کوفه بود، در کربلا در رکاب امام حسین(ع) حضور داشت. روز عاشورا پس از حرّ و بریر، به میدان رفت. مادرش مشوّق او در عزیمت به میدان بود. وقتی پس از مقداری جنگ، نزد مادرش برگشت که: آیا راضی شدی؟ گفت: وقتی راضی می‌شوم که در رکاب حسین(ع) به شهادت برسی. دوباره رفت و جنگید، همسرش هم چوبی بر گرفت و به میدان رفت. وهب آن قدر جنگید تا شهید شد. همسرش به بالین او رفت و خون از چهره‌اش پاک کرد. شمر که شاهد صحنه بود، به غلامش دستور داد تا با چوبی زن را به شهادت برساند. همسر وهب، اولین زنی بود که از سپاه حسین(ع) به شهادت رسید[۱]. در برخی منابع ماجرایی مشابه این ولی با تفاوت‌هایی دربارۀ عبدالله بن عمیر کلبی نقل شده و ام وهب را همسر او دانسته‌اند[۲].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ بحارالانوار، ج۴۵، ص۱۷.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۴۹۸.