عمرو بن ضبیعه تمیمی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-]] | + - [[))
جز (جایگزینی متن - 'سپاه عمر سعد' به 'سپاه عمر سعد')
خط ۱۰: خط ۱۰:


==مقدمه==
==مقدمه==
'''عمرو بن ضبیعه تمیمی''' از سوارکاران دلیر [[کوفه]]، که از [[کوفه]] همراه [[سپاه]] [[عمر سعد]] بیرون آمد، ولی در [[کربلا]] به [[یاران]] [[حسن]]{{ع}} پیوست و در رکاب آن [[حضرت]] [[شهید]] شد. نامش در [[زیارت ناحیه مقدسه]] هم آمده است<ref>عنصر شجاعت، ج۳، ص۱۹.</ref>. علّت [[پیوستن]] او به [[امام]] آن بود که دید [[سپاه کوفه]] نه [[شرایط امام]] را می‌پذیرد و نه می‌گذارد که وی از جایی که آمده، به همان جا بازگردد<ref>تنقیح المقال، مامقانی، ج۲، ص۳۳۲.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۳۵۵.</ref>.
'''عمرو بن ضبیعه تمیمی''' از سوارکاران دلیر [[کوفه]]، که از [[کوفه]] همراه [[سپاه عمر سعد]] بیرون آمد، ولی در [[کربلا]] به [[یاران]] [[حسن]]{{ع}} پیوست و در رکاب آن [[حضرت]] [[شهید]] شد. نامش در [[زیارت ناحیه مقدسه]] هم آمده است<ref>عنصر شجاعت، ج۳، ص۱۹.</ref>. علّت [[پیوستن]] او به [[امام]] آن بود که دید [[سپاه کوفه]] نه [[شرایط امام]] را می‌پذیرد و نه می‌گذارد که وی از جایی که آمده، به همان جا بازگردد<ref>تنقیح المقال، مامقانی، ج۲، ص۳۳۲.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۳۵۵.</ref>.


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==

نسخهٔ ‏۲۱ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۵۱


این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام حسین (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

عمرو بن ضبیعه تمیمی از سوارکاران دلیر کوفه، که از کوفه همراه سپاه عمر سعد بیرون آمد، ولی در کربلا به یاران حسن(ع) پیوست و در رکاب آن حضرت شهید شد. نامش در زیارت ناحیه مقدسه هم آمده است[۱]. علّت پیوستن او به امام آن بود که دید سپاه کوفه نه شرایط امام را می‌پذیرد و نه می‌گذارد که وی از جایی که آمده، به همان جا بازگردد[۲][۳].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. عنصر شجاعت، ج۳، ص۱۹.
  2. تنقیح المقال، مامقانی، ج۲، ص۳۳۲.
  3. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۳۵۵.