عبدالله بن حصین ازدی: تفاوت میان نسخهها
(←مقدمه) |
(←مقدمه) |
||
خط ۹: | خط ۹: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
پس از بستن [[شریعه]] [[فرات]] به [[دستور]] [[عبید الله بن زیاد]]، عبدالله بن حصین به [[رویارویی]] [[امام حسین]]{{ع}} آمد و گستاخانه گفت: «ای [[حسین]]! آیا این آب را نمیبینی که همچون [[دل]] [[آسمان]] میدرخشد؟ به [[خدا]] [[سوگند]] یک قطره از آن نخواهی چشید، تا تشنهکام بمیری». | عبدالله بن حصین ازدی از [[یاران]] [[عمر بن سعد]] و از کسانی بود که مانع رسیدن آب به خیام [[امام حسین]]{{ع}} و یارانش شده بود. نقل شده که پس از بستن [[شریعه]] [[فرات]] به [[دستور]] [[عبید الله بن زیاد]]، عبدالله بن حصین به [[رویارویی]] [[امام حسین]]{{ع}} آمد و گستاخانه گفت: «ای [[حسین]]! آیا این آب را نمیبینی که همچون [[دل]] [[آسمان]] میدرخشد؟ به [[خدا]] [[سوگند]] یک قطره از آن نخواهی چشید، تا تشنهکام بمیری». | ||
[[امام]] فرمود: «خدایا او را از [[تشنگی]] بمیران و او را هرگز نیامرز» <ref>{{متن حدیث| اَللَّهُمَّ اُقْتُلْهُ عَطَشاً وَ لاَ تَغْفِرْ لَهُ أَبَداً }}؛ [[انساب الاشراف]]، [[بلاذری]]، احمدبن [[یحیی]]، چاپ [[محمود]] [[فردوس]] العظم، [[دمشق]]: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی.، ج۳، ص۳۸۹. </ref> | [[امام]] فرمود: «خدایا او را از [[تشنگی]] بمیران و او را هرگز نیامرز» <ref>{{متن حدیث| اَللَّهُمَّ اُقْتُلْهُ عَطَشاً وَ لاَ تَغْفِرْ لَهُ أَبَداً }}؛ [[انساب الاشراف]]، [[بلاذری]]، احمدبن [[یحیی]]، چاپ [[محمود]] [[فردوس]] العظم، [[دمشق]]: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی.، ج۳، ص۳۸۹. </ref> |
نسخهٔ ۱۲ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۱۴
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
عبدالله بن حصین ازدی، یکی از سربازان و نیروهای تحت امر عمر بن سعد بود که در کربلا حضور داشت.
مقدمه
عبدالله بن حصین ازدی از یاران عمر بن سعد و از کسانی بود که مانع رسیدن آب به خیام امام حسین(ع) و یارانش شده بود. نقل شده که پس از بستن شریعه فرات به دستور عبید الله بن زیاد، عبدالله بن حصین به رویارویی امام حسین(ع) آمد و گستاخانه گفت: «ای حسین! آیا این آب را نمیبینی که همچون دل آسمان میدرخشد؟ به خدا سوگند یک قطره از آن نخواهی چشید، تا تشنهکام بمیری».
امام فرمود: «خدایا او را از تشنگی بمیران و او را هرگز نیامرز» [۱]
حمید بن مسلم گوید: پس از آن او مریض شد و من به عیادتش رفتم. سوگند به خدا او را دیدم که پیوسته آب میخورد و سیراب نمیشد، سپس آن را پس میداد و دوباره میآشامید و سیراب نمیشد. بدینگونه بود، تا مُرد.[۲]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ « اَللَّهُمَّ اُقْتُلْهُ عَطَشاً وَ لاَ تَغْفِرْ لَهُ أَبَداً »؛ انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی.، ج۳، ص۳۸۹.
- ↑ محمدزاده، مرضیه، دوزخیان جاوید، ص۲۰۴-۲۰۵.