: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[سوره فجر در علوم قرآنی]] - [[سوره فجر در معارف و سیره حسینی]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
{{امامت}}
'''سوره فجر''' این [[سوره]]، در [[روایت]] [[امام صادق]]{{ع}} به سورۀ [[امام حسین]]{{ع}} مشهور است و توصیه شده که در نمازهای [[واجب]] و [[مستحب]]، خوانده شود: {{متن حدیث|اقْرَءُوا سُورَةَ الْفَجْرِ فِي فَرَائِضِكُمْ وَ نَوَافِلِكُمْ فَإِنَّهَا سُورَةُ الْحُسَيْنِ وَ ارْغَبُوا فِيهَا}}<ref>سفینة البحار، ج۲، ص۳۴۶؛ عوالم (امام حسین)، ص۹۷.</ref>.
==مقدمه==
==مقدمه==
این نامگذاری، جالب است، "چرا که [[قیام]] [[کربلای حسین]]{{ع}}، خود انفجار فجری از [[ایمان]] و [[جهاد]] بود، در [[ظلمت]] [[شب]] [[جور]] و [[شرک]] [[بنی امیّه]]، و همچنان که با [[فجر]] و آغاز روز، حرکت و [[حیات]] [[مردم]] شروع می‌شود، با [[خون حسین]]{{ع}} و یارانش در [[عاشورا]]، [[اسلام]] جانی تازه گرفت و حیاتی [[مجدّد]] یافت"<ref>آشنایی با سوره‌ها، جواد محدثی، ص۹۲. در این باره مقاله ادبی-تحلیلی «سوره فجر، سوره امام حسین» را در «روایت انقلاب» ص۱۳۸ بخوانید.</ref>. در ذیل روایتی از [[امام صادق]]{{ع}}، علّت نامگذاری این [[سوره]] به [[سورۀ فجر]]، این بیان شده که [[سید الشهدا]] [[نفس مطمئنّه]] و [[راضیه]] و [[مرضیه]] است و یارانش نیز اینگونه‌اند: {{متن حدیث|فَهُوَ ذُو النَّفْسِ الْمُطْمَئِنَّةِ الرَّاضِيَةِ الْمَرْضِيَّةِ وَ أَصْحَابُهُ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِمْ الرضوان [هُمُ الرَّاضُونَ] عَنِ اللَّهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ هُوَ رَاضٍ عَنْهُم}}<ref>عوالم (امام حسین)، ص۹۸.</ref>.
"و الفجر" که [[سوگند]] خدای [[ازلی]] است روشنگر حقّی است که با [[آل علی]] است این [[سوره]] به گفتۀ [[امام صادق]]{{ع}} مشهور به سورۀ "[[حسین بن علی]]" است<ref>از مؤلف.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۲۵۱.</ref>.
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید: