عمرو بن جندب حضرمی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">\n: +))
خط ۱: خط ۱:


{{امامت}}
{{امامت}}
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[عمرو بن جندب حضرمی در تاریخ اسلامی]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[عمرو بن جندب حضرمی در تاریخ اسلامی]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">



نسخهٔ ‏۱۱ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۰:۱۲


این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

«عمرو» و به قولی «عمر» فرزند جندب حضرمی است، حضرمی از حضرموت از قبیله قحطانی و یا از بنی حضرمی، یکی از قبایل یمن بوده است.

وی از راویان حدیث و از شیعیان امیرالمؤمنین(ع) بود که در جنگ‌های جمل و صفین در رکاب آن حضرت شرکت داشت. وی در کوفه سکنا گزید و از یاران و هم‌فکران حجر بن عدی در حمایت از ایمان و اعتقادش به امیرالمؤمنین(ع) بود، و هنگامی که حجر بن عدی دستگیر شد، عمرو بن جندب از شهر گریخت و پس از مرگ زیاد به کوفه بازگشت. وی همواره در طول زندگانی‌اش در مسیر ولایت اهل بیت(ع) بود و پس از هلاکت معاویه با مسلم بن عقیل بیعت کرد، اما هنگامی که مسلم بن عقیل تنها ماند و دستگیر شد، از شهر خارج شد و خود را به کاروان و قافلۀ کوچک امام حسین(ع) رساند و همراه آن حضرت به دشت کربلا آمد و در رکاب امام حسین(ع) عزیز حضرت فاطمه(س) با سپاه عمر سعد جنگید و به شهادت رسید[۱] و پس از آن به شرافت و افتخاری نائل گشت که در زیارت ناحیه مقدسه بر او سلام داده شده است[۲].[۳]

منابع

پانویس

  1. تنقیح المقال، ج۲، ص۳۲۷؛ و ر.ک: تهذیب التهذیب، ج۶، ص۱۲۵.
  2. بحار الانوار، ج۴۵، ص۷۳.
  3. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۱۰۶۵-۱۰۶۶.