کبیر در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پانویس2}} +{{پانویس}})) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">\n: +)) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{امامت}} | {{امامت}} | ||
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[کبیر]]''' است. "'''[[کبیر]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div> | |||
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[کبیر در قرآن]] - [[کبیر در حدیث]] - [[کبیر در فقه سیاسی]] </div> | |||
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[کبیر (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div> | |||
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | ||
نسخهٔ ۱۱ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۱:۱۰
مقدمه
اصل آن "کبر" به معنای بزرگی، در مقابل صغر و کوچکی[۱]. در حالت جمع در معنای والی و حاکم[۲] بزرگان [۳]، ریش سفیدان.
﴿وَقَالُوا رَبَّنَا إِنَّا أَطَعْنَا سَادَتَنَا وَكُبَرَاءَنَا فَأَضَلُّونَا﴾[۴].
در نظام قبیله‌ای که در عصر تنزیل بر سراسر جزیرةالعرب حاکم بود، سالمندان و ریش سفیدان، امور قبیله را در اختیار و اراده خود داشتند و در واقع حاکمان قبایل محسوب می‌شدند. جنگ، صلح، پیمان و ایمان آنان به منزله موضع و نظر همه افراد قبیله محسوب می‌شد؛ لذا هدایت و ضلالت قبیله در دست ریش سفیدان و بزرگان قبیله بود و اسلام با ایجاد رابطه اخوت دینی و امت اسلامی نظام قبیله‌ای را بر هم زد.
قرآن کریم در نکوهش پیروی کورکورانه از بزرگان و ریش سفیدان اقوام و قبایل می‌فرماید: ﴿وَقَالُوا رَبَّنَا إِنَّا أَطَعْنَا سَادَتَنَا وَكُبَرَاءَنَا فَأَضَلُّونَا﴾[۵].[۶]
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱۰، ص۱۷.
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۵، ص۱۵۳.
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۱۴.
- ↑ «و می‌گویند: پروردگارا! ما از سرکردگان و بزرگانمان فرمان بردیم و آنان ما را از راه به در بردند» سوره احزاب، آیه ۶۷.
- ↑ «و می‌گویند: پروردگارا! ما از سرکردگان و بزرگانمان فرمان بردیم و آنان ما را از راه به در بردند» سوره احزاب، آیه ۶۷. سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۶، ص۳۴۶.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۴۵۶-۴۵۷.